Na een super goede dag, is het weer vol moed naar dag 2. Vandaag slechts 5 uur, kuur deel 2 (van 3).

 

Heel spannend is het niet meer… Spullen klaarleggen, zitten en wachten.
Lang, heel lang wachten..

De hele dag gaat goed, ik eet wat, drink, werk, en klets wat met de fantastische hulp van het gehele Oncologische team. Het zijn verplichte check-gesprekken, maar ze zijn leuk. Delen lief en leed en een traan en een lach. Wat een super team!

Aan het einde van mijn kuur deel 2 volgt altijd de start van deel 3. Even 15 minuten wat in laten lopen (via de slangen die nog hangen) en dan over op een 48-uurs thuis ballon.
Maar… wat blijkt, ik heb pech, ballon lek. Kan dus niet aangekoppeld worden.
Wat nu? We moeten door.
Gelukkig is de apotheek precies op dat moment op de afdeling. Zij schakelt snel met Den Haag, waar ze het medicijn maken/voorbereiden en zorgt dat ze zo snel mogelijk een nieuwe brengen. Dat duur wel even, dus mijn 5 uur wordt wat langer. Nou… deze zit ik niet uit, ik ga gewoon even een uurtje slapen, heerlijk en de tijd ging lekker snel.
Petje af voor de service, alsnog op tijd aangekoppeld.

 

Eindelijk mag ik dan toch naar huis. Annie staat beneden te wachten, en ik mag zomaar zelf het ziekenhuis uit. Dat is wel eens anders geweest.