Na weken van spanning door allerlei ellende op het Sinterklaasjournaal, komt het vandaag toch allemaal goed. Met de Kerstboom al op de achtergrond vieren we vanmiddag pakjesavond.

Vorig jaar ging Sinterklaas en Kerst helemaal aan ons voorbij. Papa lag op de bank, ziek. Daarom dit jaar nóg meer lampjes en nog eerder de kerstboom, waardoor het lijkt alsof het kerst is, maar we vieren echt Sinterklaas. (en dat terwijl papa en mama al hadden gezegd dat we het niet meer vieren omdat we allemaal het 5 december-geheim al kennen.
Ach… het zijn cadeautjes, blijft leuk!

Wie mag er eerst?

Of nog belangrijker… wat zit er in?

Oh ja, en voor wie is het? Mars en Milkyway zijn in ieder geval niet vergeten.

En ook aan papa is gedacht, dan is hij vast ook lief geweest.

Echte ouwe lullen sloffen, haha… past wel bij hem.

Gelukkig is hij er blij mee.

Mama is altijd lief, dus zij had het wel verwacht.

Gelukkig is ze erg blij met haar sokken. Echt een Sinterklaas cadeau zo te zien… warme voeten.

Terwijl de katten laten zien da ze hun raam-mand leuk vinden, gaan wij veder met onze cadeaus.

We krijgen allebei een huisje met een lichtje. Hé, die kennen we van Albert Heijn, haha.

Maar er is meer! Oh ja! Een Pokemon-bidon, die wilde ik hebben, dank je wel!

Ondertussen pakt zus een trui uit, die is ook mooi!

Hé zus, kijk eens hier?

Haha, je hoeft niet te schrikken, trek hem eens aan?

Oh, gelukkig daar ben je weer, dacht even dat je gezicht weg was. Wat staat ie goed bij je!

Wat? Nee! Echt? GTA5! Yes, jaa, woehoe!

Met een rotgang vloog ik naar papa, maar dat was niet meer te filmen. Daarna was mama aan de beurt, want dit had ik niet verwacht maar was wel mijn droom-cadeau.

En dan voor zus nog 3 pakken klei, kan ze weer lekker creatief doen.

En zo gaan we heerlijk tevreden, met iets te veel suiker en adrenaline naar bed.

Dank u Sinterklaasje!