Onze laatste (volledige) dag al weer… Het gaat snel, maar we hebben wel heel veel beleefd, een echte vakantie!

Vandaag is het lastig om te kiezen. We hebben alles van onze lijst al gedaan en willen chillen. Alleen vinden we allemaal in ‘chillen’ onze eigen interpretatie.
Chloé vindt dit chillen. Sylvain weet het eigelijk niet, mama wil shoppen en papa nog een massage…. Lastig, of niet?
Waarom doen we het niet allemaal? Beetje uitslapen, beetje Tiktokken en dan toch even allemaal ontbijten.

Spontane foto-overval in de lift.

Om te bewijzen dat we deze keer echt allemaal gaan eten.
Pannenkoeken, ei, croissantjes, broodjes, bacon, je kan het zo gek niet verzinnen of wij werken het naar binnen.

Zus helpt mij met het rollen van mijn pannenkoeken, dan kan ik vast mijn eitje op eten.

Wat is ze toch weer lief voor me.

Terug naar huis, nog even verder chillen. Papa nog een blog, zus nog wat Tiktok mama wat rommelen in de koffers en ik kijk hoe ik Charlie kan oproepen…

Nou, poep, het lukt niet.

Tiktok afkappen, we gaan!

3 met de lift en één met de trap. Papa heeft zijn ijzer weer terug volgens ons.

In de auto naar Heraklion even bijtanken.

Daar zoeken we een marktje, maar die is er niet. Dan maar een stukje rijden en bij de poort uitstappen. We zien een treintje dat het vertrekt en een restaurantje. Met een goede timing kunnen we snel eten en dan het treintje in.

Een snackje kan nog wel toch?

En als je niets lukt, is een stroopwafel toch altijd een uitkomst. Echt Grieks hoor, hier gekocht

Zelfs deze wesp is verbrand, helemaal rood!

Patatje mee op schoot, wachten op de trein, daar gaan we lekker een rondje door de stad mee rijden.

Het weer…. dat blijft lastig. moeten we nou de zonnebril op, of een trui aan?

We houden het lekker op de zon, positief blijven!

Happy family toch?

El mafkees wil even op de schouders van papa. Nou we gaan straks toch naar de masseur, dus het kan wel even. Bring it on mafkees!

De trein komt er aan! Deze route gaan we doen.

Lekker zitten en genieten en… natuurlijk foto’s maken.

Het is maar een uurtje, dus we hebben tijd zat om heel wat leuke foto’s te maken.

We doen een spelletje, niet lachen als ik in je benen knijp Sylvain!

Ondanks de concentratie, lukt het hem maar niet.

Nee, ik lach echt niet!

Ok, ik geef het toe, hahahahhahahha.

Nog één mooie shot en dan kijken we weer even naar buiten.

Net op tijd voor de brandweer. Niet dat die nodig is nu, maar omdat we niet zo lang geleden mochten kijken bij Pieter op de brandweerkazerne in Pijnacker, maken we nu een foto van zijn collega’s.

Terug bij de auto gaan we naar Chersonissos, vlak bij huis. Daar gaan we even ontspannen, shoppen en daarna bij de Mac eten, op speciaal verzoek van Chloé.

Maar eerst: broek uit en liggen!

Meer foto’s konden we niet maken, we zijn totaal zen geworden en hebben de camera lekker laten liggen. Het was weer heerlijk!

Mama en zus hebben even 30 minuten geshopt, ze moeten zelf maar vertellen wat ze gedaan hebben.

We willen naar de Mac, maar die is gesloten. Blijkbaar, na navraag, sluiten de winkels met einde seizoen en de Mac is koploper… die is gewoon al gesloten. Bizar, het is vanaf vandaag nog herfstvakantie…. dom dom dom.

Dan moeten we maar naar de concurrent, tenminste de Mac in Heraklion. Het is wat suf in reizen, weer 28 minuten terug waar we net waren, maar het is met papa en mama wel zo, beloofd is beloofd…

En dan nu weer terug naar huis.

We luisteren, heel toepasselijk, naar lekkere Kerstliedjes via Spotify. Daarna luisteren we naar Marco Borsato en zijn dochter, niet mijn favoriet…

Eenmaal thuis gaan we weer chillen… Ieder op zijn eigen manier. Tiktok, blog, Netflix en frummelen (ergo: koffers inpakken).
Douchen, lekker slapen en klaar maken voor de terugreis.

 

Ondertussen in Zoetermeer.
Mars en Milkyway hebben de bloemen stiekem gesloopt… Maar ze zijn het vergeten terug te zetten, dus valt het oma direct op.

Lekker schuldig chillen ze verder, ze weten dat ze toch geen straf krijgen.
Hoop dat ze nog weten wie wij zijn… we zijn (zeker voor hen) zó lang weg al.. Nog even volhouden jongens, we komen er zo aan!