Het moest er een keer van komen, zelf boodschappen doen. Precies, nu dus.

Maandag is bij ons in huis toetjes-dag. Elke dag was te veel en het is eigenlijk toevallig maandag geworden. Ondanks dat mama keurig toetjes had geregeld, wilden we eigenlijk allebei wat anders. Meestal zeggen papa of mama wel dat we het dan zelf mogen halen en doen we dat niet, maar vandaag zeiden we het niet maar stelde we het zelf maar voor.

Toen hun kaken van de grond los kwamen van verbazing en papa nog probeerde om bij te dragen aan het feit dat het geen grap was met vijf euro de man bonus, konden we niet meer terug. Dat wilden we ook niet hoor, maar we hebben zo wel lekker vijf euro p.p. verdiend haha.

We waren er duidelijk gewoon aan toen, want het was schoenen aan en gaan met die banaan. Wat geld mee en dus de opdracht om een vla-toetje te scoren voor Sylvain en chocoladechip cookies voor mij.

Al die jaren hebben we jullie gewoon gefopt en jullie lekker voor ons laten gaan of als chauffeur laten dienen. Maar nu willen we echt zelf even weg hoor, doei!

Ja, doei…. jaaaaa! Doei!

En even laten komen we ook weer terug natuurlijk. And the winner is….

Wij, hahah, want we hadden genoeg geld om stiekem nog wat snoep te kopen. Niet vaak stout genoeg hoor ik over mij, nou, hier, pak aan! Allebei een extra snoepje gekocht en geen bonnetje meegenomen, dus het kan niet meer terug. Lekker puh!
Oh ja… hier met die vijf piek! Eerlijk is eerlijk.