We zijn inmiddels ervaren-thuiszitters. Het is bijna lastig om het verschil te zien tussen een thuis-school-week en het weekend. Toch kan het, en weten we ook deze dag weer leuk door te komen.

Eigenlijk was het niet de bedoeling om weer een blog te maken. Het dagelijks volgen van ons door de weeks moet al vermoeiend genoeg zijn voor jullie. Toch is het weer gelukt om het leuk te maken vandaag en zijn de foto’s en video’s te leuk om niet te delen.

Papa slaapt vandaag uit. Wij blij, want dan hoeven we niet weer zo sportief te beginnen. Het is weekend…. pffff.
Maar er schuilt ook iets geks in ons, van wie zullen we dat hebben?
In plaats van filmpjes kijken, heb ik vanmorgen wat in mijn spellingboek gedaan; gewoon omdat het kan.
Mama heeft meteen het nagekeken.

Daarna ga ik een kussen naaien en wordt de aap gearresteerd. Er gebeuren rare dingen op deze zaterdag.

We gaan een stukje fietsen. Het is erg mooi weer en gelukkig rustig in onze buurt, waardoor we weten dat het veilig kan.

Goed om de ondernemers te steunen, dus waar het kan (en enigszins zin heeft) halen we wat. Vandaag is de teler van rozen aan de beurt.

En de komkommerkweker.

Voor we het weten zitten we in Pijnacker en rijden we even langs school. Dag school en dag ook jullie lezers!

Alvast om te oefenen rijden we ook even langs de bovenbouw. Dan weten we welke ingang we moeten hebben en welke klas ‘Neptune’ is. Wel handig voor als we weer naar school mogen.

 

We hebben geen haast en dus kunnen we nog heel even spelen in de speeltuin van school. We zijn de enige op het terrein, dus het kan prima.
Hier hebben ze leuke ringen, een van mijn favorieten. Papa zegt wel eens dat ik niet zo kan doorzetten, maar deze keer zal ik laten zien dat ik het wel kan. Nadat het mij in één keer lukte om een rondje te draaien, wil ik het graag aan iedereen laten zien en vraag papa om een film te maken. Nou… dat heb ik geweten, hij blijft gewoon draaien… Ik zal laten zien dat doorzetten werkt en dat ik het kan!

 

Sylvain is meer van het klimmen. Nog even en hij klimt met zijn handen zo de paal in naar boven. Hij is sterk!

 

Op de terugweg rijden we ook nog even langs de supermarkt. Even een broodje in de zon moet kunnen.

Daarna de grote weg terug.

Het lijkt een makkelijke rit, maar we realiseren ons dat het best zwaar is als de wind niet in de rug blaast en… dat het voor de kleinste onder ons best wel zwaar is om zo vee rondjes te trappen.
Papa sleurt Sylvain zo’n 5 kilometer mee aan zijn jas omdat hij kapot is. Ik houd het prima vol.

We komen nog langs een tuincentrum waar Chloé graag wat wil halen met mama. Om met zo min mogelijk mensen naar binnen te gaan, blijven de mannen buiten. Sylvain mocht mee bij de supermarkt, dus nu gaat mama met Chloé. Even chillen voor de mannen dus.

Op de terugweg van het tuincentrum naar huis wordt een kuiltje in het fietspad Sylvain te veel. Hij valt om, maar weet zijn bloed gelukkig in zijn lichaam te houden. Papa is snel bij hem, zij reden samen, maar ook mama en ik snellen ons terug om hem te troosten.

Heelhuids komen we allemaal weer thuis. Even ontspannen en dan gaan we een film kijken. We zitten in de periode om alles klassieke Disney-films te kijken, vandaag is Aladin aan de beurt. Leuke film hoor!

Na het eten verzorgt zus het toetje en maakt voor iedereen ijs met slagroom en sprinkels, lekker!

En dan zit het er al weer op.
Morgen wordt makkelijker om door te komen, want dan hebben we maar 23 uur… Gaat ons zeker lukken!
Wie weet met blog, wie weet zonder, maar maandag zijn we weer van de partij.