En als klap op de vuurpijl nog één blog voor 2019, met de aller beste wensen voor 2020 van ons!

De laatste dag van het jaar staat traditiegetrouw in het teken van het verjagen van boze geesten. Die hebben wij natuurlijk niet, maar het is toch leuk om mee te doen met de rest van de mensen die blijkbaar denken dat ze toch bestaan. Geeft niets, want het is leuk genoeg op zichzelf om gewoon mee te doen. Bovendien geeft het een extra leuk effect aan de nieuwjaarswens voor 2020.

We zullen er geen doekjes om winden, deze werd door onze ervaring in één take op de video gezet, recht uit ons hart: iedereen:

 

Papa en mama natuurlijk jaloers, dus na veel zeuren heb ik toch maar besloten ook een video voor hen te maken.
Ook in één take, maar ja, ze hebben af kunnen kijken. Dus ook namens onze ouders:

 

Eenmaal klaar in onze achtertuin, gaan we naar YiMa, die woont in Rotterdam aan het strand van Nesselande. Altijd al een mooi uitzicht, maar dit jaar is er een vuurwerkshow ook hier op het water. Betere plaatsen niet mogelijk, dus wij zijn van de partij.

Een hoop gezelligheid en eten enz. maar daar gaat het natuurlijk niet om, het gaat om het verjagen van die boze geesten. En we doen het zorgvuldig, want we beginnen rond 20:00 uur in de achtertuin om bij de achterdeur ook te zorgen voor wat geknal.

Het is wel erg koud. De eerste foto van mij met jas, shawl, hoed en oorwarmers mislukt dan ook een beetje door de flits. Maar dat mag de pret niet drukken.

We gaan gewoon door met knallen en kijken vanzelf of er wat leuke plaatjes tussen zitten.

BOEM! Het gaat van hard naar harder…. Zal dit de show al zijn, of komt er nog meer?

Oh, daar heb je de camera. Even lachen voor de foto!

Euh, een camera/

Waar moet ik kijken?

Niet zo snel… ja, nu mag het!

We oefenen nog wat door met aansteken.

 

 

We worden steeds beter in het aansteken van de sterretjes…

Nog één smile dan, voor jullie!

 

Dan gaan we snel naar binnen, want het is stiekem best wel koud. Even wat drinken en dan… slapen. Tenminste voor Sylvain. Chloé kan het prima volhouden, maar voor Sylvain is het nog wel een te lange ruk door naar 00:00 uur en later.

Het gaat niet zonder gedoe, maar als papa bij hem blijft zitten en zijn rug krabt en wrijft, valt hij dan toch in slaap.
Voor de rest tijd om te spelen en te eten tot het 23:30 is en we Sylvain weer bij ons halen om klaar te maken voor de grote show.

Die begint om 23:30 met muziek en geklets van iemand, om om 00:00 recht voor onze snufferds een super mooie vuurwerkshow te geven. Dat is nog eens een hoop vuurwerk, mooi hoor.

Wat bijzondere opnamen om het een extra dementie te geven.

 

Terwijl het vuurwerk lekker doorgaat wensen wij elkaar een mooi 2020. Het is bijna romantisch te noemen.

Het is nog kouder dan net, dus naast de jas, shawl, hoed en oorwarmers, nu ook maar een capuchon en een shawl van Michelle er bij… en dan nog is het koud! Waarom doen we dit niet in de zomer?

Oh, maar hier krijg je het warm van! BOEM, zo mooi… En nee, het is appelsap, lekker, maar daar word ik niet warm van hoor.

 

Zuslief staat lekker te genieten, front row seats en zonder het koud te hebben nog helemaal wakker, wat een bikkel.

Allemaal een onwijs mooi 2020 gewenst!