delcour.nl - Dagje Efteling met oma en de zeven geitjes

Zo, dat is nog eens een uitje. We hebben er wat langer op moeten wachten omdat het eerder regende, maar vandaag is het is het droog, krijgen wij vrij, hebben papa en mama vrij en is zelfs oma vrij. Dus… Efteling, here we come!

Na een reis in twee delen om te kunnen carpoolen komen we aan. Als we binnen komen staat er een voor ons onbekend ons op te wachten.

Sylvain trekt de stoute schoenen aan en zegt dat zij lijkt op Kabouter Plop. Verrast van deze lieve opmerking wil ze hem een handje geven en aanspreken. Het is eigenlijk te spannend en te dichtbij, maar er is geen ontkomen meer aan.

Na een korte plaspauze en blik op de kaart gaan we op avontuur.

Een lang avontuur, waarin we heel veel tegen komen, maar zo’n kikker hadden we niet verwacht. Hij heeft zelfs een kroon!

Kijk daar zien we Bèhèhnjamin, het jongste geitje.

Wow kijk oma, zo hoog, gaaf he?

Is dit de schatkist van de Draak? Nee toch, die laat vast de sleutel niet liggen.
OMG, die sleutel zit vast! Wie heeft er een puur hart, wij krijgen hem niet los…

Eerst maar eens Symbolica in. Zelfs oma, papa en mama zijn hier nog nooit in geweest.
Maar… dat betekent dus dat zij ook niet weten of het eng is… Dat maakt het best wel een beetje spannend!

Er wordt voorgelezen wat er gaat gebeuren, maar we begrijpen er niets van.

Gelukkig komt daar de joker om de hoek, die maakt het weer wat luchtiger…

Binnen is het mooi, maar ook donker en dus ook wat eng.

Pas op! De ruit breekt!
Moeten we vast afpreken wie Sylvain meeneemt, hij kan nog niet zo goed zwemmen!

Gelukkig is het niet echt, maar het lijkt er wel verdraaid veel op hoor!

Leuk, een spiegel. Dit is het moment voor papa om een foto van ons allemaal te maken. Klllllik!

Dan vieren we nog even feest en zien dansende mensen en rare wezens. Best gezellig en eigen lijk erg leuk.

Haha, kijk nou, de mensen van de Efteling dachten hetzelfde als papa… zij hebben ook een foto gemaakt en zelfs die van ons aan de muur gehangen! Hoe gaaf!

Even verder op zit… ja, hoe heet deze ook al weer… Yoki, Joker… mmm we zijn het Pardoes vergeten.
Chloé durft wat de rest niet durft: op de foto. En dan gaat hij Pardoes met mijn haren spelen.
Grappig…. en natuurlijk een dikke vette duim!

Dan valt onze blik op op een winkel. In de winkel is van alles te zien, kunnen jullie je vast wel iets bij voorstellen. Maar een groot sprookjesboek met een echt kasteel er in hadden we niet verwacht.

En ik wilde er eigenlijk niets van weten, maar deze draak is wel heel gaaf!

Tijd om even te zitten en wat lekkers te eten.

Maar dan moeten we snel verder, want de trein vertrekt zo!
Minimaal één meter, nou, dat lukt ons inmiddels allemaal!

Oei oei, wat een ramp! De trein komt er aan en Sylvain moet poepen!
Papa en Sylvain gaan zo snel als het kan naar de wc… maar helaas gaat de trein in zijn buik niet zo snel als de trein op de rails.
De trein zal het dus zonder de mannen moeten doen…

Dag dames! Geniet van jullie treinreis!

En zo te zien doen ze dat ook…

Ondertussen vlak bij het perron gaan de mannen draaien en zweven.
Eerst in de draaimolen, waar papa niet in mag van Sylvain.

Maar de zweefmolen doen we lekker samen. Voor het eerst ben ik groot genoeg om in een zweefmolen te mogen, en dan is het nog een heel grote ook.

Nóg een keer papa, nóg een keer!

Woehoe!!! Ik ben blij!

Eenmaal uit de trein staan de dames al weer klaar en op ons te wachten. We gaan naar droomvlucht, even lekker wegdromen.

Erg gaaf, er zijn zelfs sterren!

Tussendoor komen we een van de meest bekende personen tegen van de Efteling. Holle Bolle Gijs.
Maar na alle verhalen valt het wat tegen. Hij zegt niet altijd even “dank je wel”.
Het kan wel, maar consequent is hij niet.

In de volgende attractie moet je 1,20m zijn. Gelukkig mag je toch mee als er een volwassen iemand meegaat.

Echt eng is het overigens niet, het is wel een grappig ritje.

En het uitzicht is super!

Het inzicht overigens ook ;o)

Dan krijg ik de kans om ook aan de dames te laten zien hoe leuk de zweefmolen is.
Kom oma, dan gaan wij samen!

Mama mag met Chloé, papa gaat foto’s maken.

Daar gaan we!

Oh ja, en als we er toch zijn… Kunnen we natuurlijk nog wel een keer in de draaimolen toch?

En dan nu… het Sprookjes bos. Het was even zoeken, maar hier in het midden zit hij dan: Langnek.

Na een langdurige en uitvoerige studie van Chloé kwam ze tot de conclusie dat hij een lange nek heeft.
Het is raar, maar waar.

En dan gaan we het lijstje af. We willen alle sprookjes af!
Hier lig Doornroosje heerlijk te slapen, net als iedereen in het kasteel. Wij gelukkig niet hoor.

Er staan in het heel Sprookjesbos heel veel paddenstoelen en ik wil ze allemaal uit proberen.
(nee niet van allemaal een foto gemaakt hoor, maak je niet druk)

Hoe heet dit meisje ook al weer met het rode kapje?

Mogelijk zit dat kapje wat te strak, want ze staat voor de deur bij de grote boze Wolf… Niet zo slim.

We kunnen goed naar binnen kijken…

Wij maken ons wat zorgen over het meisje met het rode kapje.

Oh, dat wil ik ook! Als zus het doet, is het vast leuk! Maar ik kom er niet op :o(

Maar met wat hulp van zus kom ik er ook.

Tadaa!

En ze haalt mij er ook weer gewoon vanaf. Wat lief he?

He, dit verhaal kennen we niet. Hier een kat in de ton, grappig maar waarom?
Weet jij het? Laat het ons weten in de comments hier onder aub.

In het water er naast ligt een heel grote vis. Maar als je goed oplet, zie je Pinokkio in z’n bek zitten. Hoe die daar gekomen is lees je zelf maar, maar je moet wel uit goed hout gesneden zijn, want het is beren spannend.

Op de heenweg, in de auto, hebben we het sprookje van de rode schoentjes gehoord. En nu zien we ze al in het echt.
Ze dansen nog steeds… wat moet dat arme kind pijn in haar voeten gehad hebben.

Verderop zit er een trol in de boom. Hij raaskalt wat, maar is grappig om te zien.

Vlak naast de Trol zit nog een maf beest. Het is de papegaai die je maar napraat met een raar stemmetje. Leuk om te proberen, als is het niet handig met zo veel mensen tegelijk…

En dan sta je oog in oog met Rapunzel en wel precies op het moment dat haar jaloerse stiefmoeder langs komt. Lang haar heeft ook zo zo’n voordelen zo te zien.

De Kleine Zeermeermin, prachtig… ook wij worden er stil van, zij ook want ze zegt niet zo veel…

Op de achtergrond horen we wel een hard gegrom…
Als we iets verder lopen, zien we wat het is. Het is de draak!
Mooi beest zeg, maar hij lijkt wel boos. Zullen wij eens uitvogelen waarom?

Oh, er zitten mensen aan zijn schatkist. Ja, dat zouden wij ook niet leuk vinden.
Met lood in de schoenen komen we dichterbij. Wie zit er nou toch steeds aan zijn schat?

Oh, dat zijn wij! De helden van het Sprookjesbos haha!
Spannend, maar te leuk om niet een beetje te plagen.

Wow, nu wordt hij echt boos!

Rennen!
Snel naar een wat veiligere plek.

Nou ja, voor ons dan, want hier gaat toch iets niet goed.

Moeders is foetsie en aan de andere deur staat weer die gemene wolf!

Jongens, geen tijd om te overleggen, jullie moeten wat doen!

Kleine Bèhèhnjamin weet het wel, die verstopt zich snel in de klok.
Slim. En als Benjamin van de familie Delcour weet ik ook hoe je je moet verstoppen. Geen wolf die mij al opeten hoor.

Oh, mam, kijk, taart! Dat lusten wij wel. Snel een hapje nemen!

Het lijkt wel of we dromen. Het hele huis is van snoep!

Maar wees niet naïef, niet alles is wat je ziet, het is een val, pas op!

Het is de heks! En daarnaast zit het hok waar Hans zit opgesloten. Vlak bij de oven zit Grietje… jullie weten hoe het afloopt toch?

Echo!

Het is de put van Vrouw Holle. En zo te zien is ze nog boos, want ze gooit pek en veren over iemand heen. Deze gaan we nog even opzoeken.

Als je goud wilt roep je “ezeltje strek je”. Nou… laar maar zien dan.

En als wij zeggen “ezeltje strek je” zeggen jullie? Precies: “tafeltje dek je”.

En als deze spiegel zegt: “spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de schoonste van het land”.
Dan zeggen wij: “rennen” want het is echt veel te eng! Dit is meer ‘the Ring’ dan Sneeuwwitje.

Over Sneeuwwitje gesproken… Appels, peren en banaan, fruit dat kan je eten, stop maar lekker in je mond, fruit dat is gezond.
Maar niet zomaar iets, zelfs geen appel, aannemen van een vreemde oude vrouw.

Te laat… daar ligt ze al :o(

Niets meer aan te doen. Kom we gaan verder…
Mmmm we zijn te laat bij Assepoester om haar te helpen. Gelukkig heeft de prins haar al gevonden en mag ze nu het muiltje passen. Mooi om daar bij geweest te zijn. Ze leefden nog lang en gelukkig.

Hier zie je de kikkers met de gouden bal.Niet gekust, maar daarom ook niet de bal terug gegeven.

Hier heb je weer een Holle Bolle Gijs. Deze is een stuk netter, maar ook niet altijd consequent…

Ooit waterlelies zien dansen met een orkest van kikkers?
Wij wel.

Hier een voorproefje, maar live is het leuker.

Mooie bewaking. We voelen ons weer helemaal veilig.

Bekend van het theater en hier live te zien. Leuk joh! De Wolf, Heksi Pexi, de Fakir en natuurljk Bèhèhnjamin in een leuk optreden in het buitentheater.

Zelf zonder stem gaat het door:

Gelukkig met audioversterking, want vlak er naast ligt de reus te slapen.En als je goed kijkt, zie je dat aan zijn voet Klein Duimpje zit.

Door in deze boom te schreeuwen, kan je hem helpen. Daarna kan hij zo snel lopen als een reus, nou, dat willen we wel eens zien.

He, moe tje kijken. Hier staat iemand aan de deur te luisteren. Dat is ook niet netjes.
Wij zijn benieuwd waar hij naar staat te luisteren.

Om hem in de gaten te houden misschien? Wij weten hoe hij heet, jullie ook?

Oh, dit is lachen. Hier wordt een heel sprookje verteld.
De Keizer krijgt nieuwe kleren en laat zijn mensen en zichzelf heen en weer gaan tussen de verschillende kamers in zijn paleis.

Hij is echt goed gelovig (lees: naïef) want hij gaat poedelnaakt de paleistuin in. Het dat precies toevallig de straal water van de fontein er voor zat, want anders konden we hem ook zien en uitlachen.

En daar is ie dan, de vrolijke, zachtaardige sprookjesverteller aka Boom met de o-zo mooie stem.
Hij vertelt een verhaal, maar wij realiseren ons dat we echt nodig moeten plassen.

We slaan het verhaal maar over, want we willen natuurlijk niet de Fakir alleen laten met zijn strijd om de tulpen te laten groeien. De arme man fluit zich een slag in de rondte.

Geel omhoog, snel naar het rode veld om die ook te laten groeien.

Nou, wij krijgen er het heen-en-weer van, wij gaan lekker door naar de Chinese Keizer die geen genoeg kreeg van een nachtegaal en hem te veel liet fluiten.
Gelukkig hadden ze net weer bijgelegd, zodat wij het vogeltje ook hebben mogen horen in alle schoonheid.

En nu rennen naar de wc. Daarna is er weer energie om in aanraking met water te komen.
Op naar de wildwaterbaan!

Nat, maar met een lach, komen we uit deze attractie. Het is dat het mooi weer is, want anders wat het niet grappig meer.

Een kijkje op de klok doet ons beseffen dat we moeten rennen. De Efteling is nog maar heel even open en wij moeten nog in de ‘tra lala tra lala lalala’ karretjes zitten. Hoe heet ie toch ook al weer.

Precies, deze. Iets met Circus…. maar het gaat niet om de naam…
Noch om ons…

Het gaat om de muziek en om de poppetjes die vanuit over de hele wereld zijn gekomen om naar ons te zwaaien.

Leuk hoor!

Herinner jij je het deuntje nog? Leuk om even te kijken, maar vooral ook te luisteren:

En als het eigenlijk al tijd is, gaan oma en Chloé naar een winkel, die hadden wat op het oog. En papa, mama en ik op uitkijk. Letterlijk dan. Dat hoge ding, daar kan je in. En zo heb je een super mooi uitzicht over het hele park. Gaaf he?