Hier heb ik al 5 jaar op gewacht, nu is het dan eindelijk zo ver: mijn 5de verjaardag. Vandaag vier ik het op school en met mijn vrienden.

Ondanks dat ik het afgelopen zaterdag al gevierd heb met de grote mensen, ben ik vandaag pas echt 5. Het kan dan ook niet anders dan dat we starten bij papa en mama op bed.

Euh… ik zie niets… Even omdraaien.

En dan heb ik al weer een cadeau in mijn handen.

Oh, gaaf een nieuw hoesje voor mijn telefoon?

Euh? Nee, dit is een hele telefoon! Woehoe! Ik heb ook een iPhone 6s, wheeeeeehaaaa!

Zus heeft ook cadeaus voor mij, zo lief.
Vorig jaar, dat weet ik nog, waren het M&M’s en een suikerspin.

Nu M&M’s, Oreo’s en cashewnoten, alle drie mijn lievelingssnoep!

En een dikke knuffel… ik ben nog wat ontdaan van deze cadeaus, ik dacht dat ik alles al gehad had.

Maar dan komt de ontlading… I’m soooooooó happy!

 

Leuk feitje als aanvulling op mijn APK-blogs. Ik hoopte net 1 meter te worden op mijn 5de verjaardag. Maar als ik eerlijk ben, is het niet gelukt. Precies 99 cm groot en 12,40 kg zwaar. Maar daarom niet minder jarig!

Ik ga ook op school uitdelen, en daarbij mag ik ook foto’s van elk jaar van mijzelf laten zien.
Omdat ik van elke verjaardag een foto meeneem, is het handig als ik ook een foto meeneem van vandaag. Deze maken we even buiten en ik kies mijn eigen pose.

Papa en mama komen samen naar school met de uitdeelspullen, de foto’s én een verhaaltje over mij dat juf kan gebruiken om te vertellen hoe mijn leven is gegaan tot nu toe. En, als klap op de vuurpijl komt zus ook langs, dat maakt het helemaal leuk. Ze heeft zelf gevraagd of ze er bij mocht komen aan haar juf en komt gewoon gezellig kijken. Ze kent niet alleen veel van mijn vrienden en klasgenootjes omdat dat broertjes en zusjes zijn van haar klasgenoten, ze kent ook mijn juf, want die stond vroeger ook voor mijn klas.

Geheel volgens de ‘regels’ van Montessori moet ik mijn eigen uitdeelspullen naar de klas dragen. Het is even een werkje, maar ik ben 5, dus ik zeur niet.

Eenmaal binnen zit iedereen in een grote kring, ligt er een zon in het midden en staan er stoelen klaar voor papa, mama en zus naast mij.
Die zon ligt er, omdat ik per jaar één rondje rond de zon mag lopen, want dat is een jaar. Daarbij wordt (afwisselend om het jaar) in het Nederlands en in het Engels ‘de aarde draait rond de zon, de aarde draait rond de zon, het duurt een jaar toen was het klaar, de aarde draait rond de zon’ gezongen. De Engelse gaat zo: ‘the earth goes round the sun, the earth goes round the sun, it takes a year and than it is done, the earth goes round the sun’. Ik mag dan bij de (inmiddels op de grond neergelegde) maand ‘juni’ kaart gaan staan, want dat is mijn maand.

Nou je kan het je wel voorstellen denk ik. Omdat niet alle kinderen op internet willen, kunnen we deze foto’s niet delen.
Maar onze stoelen met Kasper op de achtergrond mogen wel.

En samen met papa mag natuurlijk altijd.

Maar daar gaat het helemaal niet over… Terug naar de klas. Of nee, na het uitdelen zijn we met z’n allen naar huis gegaan.
Naast zus, papa en mama nu ook Jesslyn, Sef, Kasper en Sanna mee.

En weet je wat ze doen? Ze verstoppen gewoon hun cadeau’s, moet ik gaan zoeken, phe!

Gelukkig ken ik als geen ander de verstopplekken, en vind ik de meeste snel.

Ok, er zitten ook heel kleine tussen, die echt goed verstopt zijn, en één iemand (ik noem geen namen) wist wel een mooi plekje te vinden.

Maar toen ik alles had moest ik wachten op het zingen.

 

Even was ik bang dat het in 7 talen ging, zoals bij zus, maar gelukkig viel het hier mee.
Wel erg geschrokken van de enorme knal die papa veroorzaakte. Maar erger nog, er zit spul in mijn haar!

Als de haren weer schoon zijn, mag ik eindelijk de cadeaus uitpakken.

WOW! Wat een gave cadeaus!

Auto’s, auto’s en nog een auto’s.

En als de auto’s moe zijn, kan ik nog even sporten met mijn box-setje, super blij!

En wat nu mama?
Taart!

FFFFFFFFFF

Nog een keer: FFFFFFF

FFFFFFFFFFF, YES, nu is ie uit!

Samen snijden we de taart, wie wil er een stuk?

Wat? Niemand?
Nou moe…. iedereen cake dan?
Dat gelukkig weer wel. Maar waar eigenlijk iedereen op wacht is de super mega picknick aan het eind van de straat.
We hebben een super groot grasveld geheel tot onze beschikking. Logisch, want het is mijn verjaardag, en dus niet die van iemand anders… Dus zijn wij de enige!

Voor we gingen lopen heeft iedereen een water-gun gehad. Er was er één te weinig, daarom kreeg ik niets. Maar gelukkig was er een nóg grotere die ik mocht hebben.

Een beetje té groot alleen… Papa zeker uitgekozen?
Gelukkig wil Kasper wel ruilen en kunnen we zo elkaar lekker nat maken. En het mag, want het is 28 graden!

Een picknick zonder eten is natuurlijk geen picknick. En wij houden van watermeloen en ananas.

Maar we gaan niet truttig zitten keuvelen hoor, we knallen elkaar ondertussen gewoon af.

Waar nodig wordt het fort beschermd…

En dreigende indringers tegengehouden.

Het zijn jonkvrouwen in een stoere auto… zullen we die toelaten?

 

Sef, ga jij even met de spy-car kijken wie het zijn?

Natuurlijk mochten ze er bij, dit is de hele groep.

Zus is er natuurlijk bij, niet alleen voor de lol, maar ook als hulp-mam en dat doet ze weer super.

Even pauze, even eten.

De dames vinden het toch veiliger in de auto.

Kijk nou wat ik gevonden heb? Een 3 x zo grote ballon als dat ik ben.

En ik heb ook de oorzaak gevonden van die bellen die de hele tijd rond vliegen.

The ladies…

and the man…

 

En…. een mix van ons.

 

Dit ontaart in een grote strijd om alles… Alsof ons leven er vanaf hangt.

Pats, boem!

Pow, bam!

He, m’n mooie roze broek, wie was dat?

Papa weet wel iets op het feit dat ik niet zo snel kan wegrennen… Samen zijn we sterk toch pap?

 

En zelfs alleen kan hij door de stralen gaan om wraak voor mij te nemen.

 

Mama zorgt voor vrede in het team. We hebben tenslotte allemaal dezelfde muts (hoewel… één hield vast aan zijn eigen pet), we horen bij elkaar…

Conclusie: samen spelen, samen delen.

Maar de jarig job als eerst! Wie wil er ook rijden?

Stap maar in, dan gaan we er samen gewoon vandoor!

Ze hebben naar ons gezocht… onder de bellenblaas-bak en over het hele veld.

Zelfs in en rond het fort.

En werden gevonden waar we geparkeerd stonden.

Nog even wat waterballonnen en dan komt het begin van het einde al.

Nog even wat drinken en spelen…

en een vluchtpoging, maar helaas… de accu is leeg.

Papa haalt wat water en komt lijk bleek terug.
Of wij wel eten hoe het huis er uit ziet?

De stofzuiger vindt het in ieder geval een feestje, kijk maar.

 

Nou, dat willen we zien. Als bijna iedereen is opgehaald, gaan we naar huis. Samen duwen we de auto, want op is op.

Wat een team-work, alsof we elkaar al jaren kennen.
Oh ja, dat is ook zo :o)

Jesslyn blijft slapen. Haar zus is kunstschaatser en moest vanavond in Dordrecht zijn. Mazzel voor ons, want hierdoor bleef ze gezellig slapen.

En…. in in bad.

 

Ja, en afdouchen met hulp van de hulp-mama: zus.

Eenmaal schoon, is het toch leuk om even met de cadeaus te spelen. Papa regelt vandaag het eten…
Hier, pak aan!

Nog even een linkse en een rechtse, die zit!

En dan komt papa aan met het eten. Zal het wel genoeg zijn?

Eignelijk lusten we niet zo veel meer, we zijn moe!

En wat moet je doen als je moe bent?
Precies, eerst tanden poetsen, dan in bed liggen…

En niet gaan slapen, want het is veeeeeel te gezellig.

Ok, lichten uit!

En weer aan… Er is altijd wel een smoes te vinden. Ik krab gewoon mijn pleister er af en roep papa om een nieuwe te maken.
Toch ook handig die krentenbaard.
Gelukkig niet meer besmettelijk en goed ingepakt, extra goed vandaag voor zus en Jesslyn.

Nog even alle kanten op koppeltje duikelen…

Het blijft leuk!

Maar het lukt papa en mama toch elke dag weer om ons onder de wol te krijgen.

Maar goed ook, want deze ‘the day after’ foto’s laten zien dat we het goed hebben gebruikt.

Een super gaaf feestje, super mooie cadeaus, en een super leuk logeerpartijtje.

Als ik weer vijf word, wil ik weer zo’n feest!

Dank je wel Jesslyn, Sef, Kasper en Sanna! En natuurlijk zus voor alle hulp, steun, liefde en cadeaus. En zeker ook aan papa en mama om dit allemaal weer mogelijk te maken. Ik heb genoten!

-xxx- Sylvain