Vorige week zei ik het al: “Als je alles al kan… wat moet je dan nog?” (zie blog), maar dat moet ik terug nemen. Want als je dacht dat 1 km goed was… dan moet je maar verder lezen…

Waar ik vorige week afzwom voor afstand borstcrawl, doe ik dat deze week voor schoolslag.
Zoals iedereen weet, is borstcrawl over het algemeen wat sneller. In mijn geval echter is het even snel. En ondanks dat ik niet super moe was vorige week, wil ik vandaag toch weer mijn grens verleggen.

Nu dus afzwemmen voor schoolslag-afstand-zwemmen.
Eigenlijk hetzelfde verhaal als vorige week, maar alleen met een andere slag.
Appeltje eitje toch?

Eens zien hoever we komen.

Oh ja, maar eerst… Oma!
Oma komt vandaag kijken. Na de verhalen van vorige week wil ze wel even weten of het wel echt waar is.
Ondanks alle foto’s en video’s vertrouwt ze toch het meest op haar eigen ogen.
Vroeg op, want mijn les begint om 08:30, maar dat maakt mijn oma niet uit, ze is er altijd!

Gezien mijn prestatie van vorige week, moet ik eerste mijn beker in ontvangst nemen…

Wow, dat is een gave! Een duim! Mijn eerste zelf-verdiende beker voor zwemmen: 1.000 meter borstcrawl.

Maar ja, dat is zoooó week 19!
We gaan naar het zwembad voor een nieuwe uitdaging.
En daar ga ik…
Heen…

En weer…

Het gaat goed, ik heb mijn slag snel te pakken. Papa filmt natuurlijk precies de keer dat ik m’n slag heel even kwijt was… maar ja…

 

Papa komt even polshoogte nemen en vertelt mij dat ik het 400-meter en 600-meter diploma al achter mij heb liggen, en 800 meter al in m’n zak heb. Maar ja… dat is natuurlijk geen prestatie meer voor mij, dus besluit ik gewoon door te gaan.

 

Na zo’n 20 retourtjes (opnieuw zwem ik telkens twee halve baantjes per baan) geeft Mark nog wat support. Hij heeft het maar makkelijk met mij. De andere kindjes in mijn groep vragen veel meer aandacht, ach mazzel voor hem.

Ondertussen aan de andere kant van het zwembad…

 

En als zijn les is afgelopen neemt hij plaats op de fan-bank.

Sylvain kijkt toe en droomt ondertussen van hoe het is om te zwemmen met een zwembril.

Oh, betrapt ;o)

Na 1,5 km komt papa toch even kijken of het goed gaat en of ik het leuk vind, want na het 800-meter en 1.000-meter diploma, heb ik nu het 1.500 meter-diploma in the pocket. Als ik 2km wil halen… ja, dan hoef ik nog maar 20 keer heen en weer…. mmmm… ok, doen we! Maar, alleen als papa blijft zitten…

 

En wat denk je dat er gebeurt als papa moet blijven zitten?
Precies, gaat hij selfies zitten maken met mij… alsof ik een of andere beroemde zwemmer ben… Maffe papa toch!

Voor iedereen thuis in slomo een van mijn laatste baantjes…

De laatste van de 160 halve baantjes wordt traditiegetrouw vastgelegd. 2km zit er al weer op. Viel eigenlijk wel mee.

 

En ook al moest ik er zelf uitklimmen, aan de kant is iedereen trots!
Na een zoen van papa, die toch al aan de kant moest wachten, kon mark niet wachten ook naar mij toe te komen.

Trots, want ik ben hier ook weer de eerste in zijn 11-jarige zwem-docent-ervaring om ooit 2km schoolslag af te leggen.
Ik zeg 2-0 voor de meisjes!

Schichtig kijkt hij om zich heen… ja, hij had nog wat voor mij… mijn diploma van vorige week.

Er is echter een probleem…
Hij legt het uit. Wat er staat klopt wel, want je hebt 1.000 meter gezwommen.

Maar als je verschillende zwem-slagen beheerst, is het onderscheid niet te zien.
Ik krijg het diploma dus wel, maar mag het volgende week inruilen voor een iets aangepaste versie, waar ook de zwemslag staat.

Het wordt volgende week dus 1.000 meter borstcrawl en 2.000 meter schoolslag.
Na nóg keer gefeliciteerd te worden, mag ik het fan-kamp in.

Oma, mama en Sylvain zitten te wachten om mij ook te feliciteren.
Oma had natuurlijk al een beeldje voor 1.000 meter borstcrawl voor me, dus ik ben benieuwd wat dit wordt.

Met natte handen laten ze het mij zelf uitpakken.

Wow! Weer zo’n mooie duim-beker!
Euh… oma… er staat een fout. Er staat 1.000 meter schoolslag.

Oma kon natuurlijk ook niet weten dat ik door zou gaan. Dus ook dit beeldje mag ik teruggeven. Volgende keer een nieuwe. Sorry dat ik zo ver heb gezwommen :o)

Nog even afdouchen en dan klaar…

Mooi niet, want papa en mama hebben ook nog een cadeau!
Wat is dat nou?

OMG! Een iPhone 6s! Met al mijn foto’s en apps werkend! Kijk Quincy (mijn startscherm) staat er gewoon op.
Wat gaaf!

Hieronder het resultaat van vorige week nog een keer op een rij.

Nu maar kijken wat ik nu nog kan leren.
Ze zijn in gesprek met een wedstrijd zwemschool én ik ga volgende week verder mijn techniek doen en…. de vlinderslag!

Wordt vervolgd!