delcour.nl - Een weekje Emst met oma

Wow… dat was ons wel wat hoor. Een hele week met oma in een huisje in het bos. En niet alleen dat, nicht Aelinn, neef Kiaran en nicht Imaer waren er ook bij. SU-PER-GAAF!

Hoe gaan we dit in ‘s hemelsnaam verwerken tot een blog? Het is het makkelijkst om het niet te doen, maar dat doet geen recht aan de leuke tijd die we van oma hebben gehad, én… we hebben al zo lang niet geblogd, dat we al bijna klachten krijgen van onze lezers. Dus speciaal voor jullie een poging om een fantastische bos-week samen te vatten in een blog.

Oh, wellicht handig om uit te leggen. Papa en mama waren er niet bij, behalve bij het brengen en halen, wij moeten deze keer dus zelf de verhalen onthouden en de foto’s van oma en Aelinn krijgen. Normaal helpt papa daarbij, maar zelfs hij was deze keer vrij!

Laten we beginnen om de 210 foto’s ergens hier te verwerken. We zullen ze er niet allemaal los in verwerken, we maken gewoon een mooi overzicht van en slaan je er wel doorheen, no worries!

Weten jullie eigenlijk wel waarom Ems?
Nou, heel heel lang gelden heeft onze overopa een huisje gekocht in Emst. Na zijn overlijden hebben de oom en tante van papa (Oom Gerard en Tante Tineke) het huisje overgenomen en al die jaren aangehouden als vakantie en weekend-huisje.

Papa was hier dan ook wel eens eerder geweest, maar wij en mama nog niet.
Het is een leuk klein huisje midden in het bos met een heeeeel grote tuin.

Maar bij aankomst maakte dat Sylvain niet zo veel uit, want die vond in de schuur al snel een tractor met aanhanger, die hem de tuin wel wilde laten zien.

Papa en mama gingen voor het eten weg, die hebben hun kans gezien om de hele week lekker samen te eten, niet alleen wat wij niet willen, maar ook waar wij niet willen. Een win-win dus. Al is het afscheid wel even slikken. Zo lang zijn we nog nooit van huis geweest zonder papa en mama. Maar… we zijn bij oma en niet alleen!

Slapen lukt dan ook prima. Nou… als je het keten, giechelen en gek doen niet meerekent.
We hebben verschillende bed-indelingen geprobeerd, maar we zijn er uit. De jongste (Sylvain) naast oma op de grond, de oudste bij oma in bed, de andere drie op één kamer in twee bedden en een luchtbed (roulerend, anders is het niet eerlijk).
Flits ging niet helemaal goed, maar hier een indruk.

Maar dat is allemaal leuk, maar dit is leuker!

En in de buurt is er van alles te doen, zo ook een restaurantje met een super leuke speeltuin.

Maar thuis is er ook genoeg te doen. Oma heeft zich goed voorbereid en voor ieder wat wils meegenomen. Voor als het regent… En dat blijkt hard nodig, want de eerste dagen hebben we wel wat regen gezien. Gelukkig tussendoor redelijk droog en het einde van de week zelfs tropisch heet.

Maar dan kijk je even naar buiten en dan zie je dit… wat een ellende, mijn tractor!

Het is niet alleen samen delen, maar ook samen spelen. Lekker in het bos.

Of in een indoor-speeltuin omdat het nat is buiten.

Tuurlijk vinden we dat leuk, maar eigenlijk is het bij oma aan tafel zitten en lekker kleuren ook super leuk. even rust.

Nog een paar keer roetsjen dan, want dat blijft leuk.
En handig, en leuk, dat als het een beetje eng is, dat je dan kan kiezen uit grote zussen of neven of nichten die je kunnen helpen, dank!

Tja, grote jongens, die kunnen het natuurlijk prima alleen.

En kleintjes ook hoor!

Jaja, de grote kleintjes ook.

Wel super vermoeiend hoor… Voor jong én oud!

De jongens en de meisjes…

Maar niet voor mij! Ik heb energie voor tien, mij krijg je niet klein! Zou ook niet leuk zijn voor oma als we allemaal slapen toch?

Even rust, even op de bank bij de tv.
We hebben eigelijk geen tv of scherm gezien. Alleen met z’n allen de dodenherdenking gekeken en niet alleen hen, maar ook opa herdacht, die 59 minuten eerder ons verliet dan alle doden in de oorlogen.

Ja, en wat doen je dan als je geen vlog’s mag kijken, jeugdjournaal mag zien of gewoon lekker youtube mag kijken?
Precies dan ga je jezelf maar bekladden.

En proberen te zorgen dat je net zo groot wordt als Krian, nee Kiaran heet hij, en ik kan het sinds net zeggen (!) door goed te eten.

Girls will be girls… En oma… die blijft een echte oma!
Dank je wel oma!

Wel heb je nou, zit er pvd weer iemand op mijn tractor…
Nou Imaer, geniet er maar van, want zo dadelijk ga ik weer hoor!

Toch oma? Oh, die zit even lekker te genieten van de zon en de rust. Wij bezig, zij even zitten. En ook handig dat Aelinn haar telefoon wel mee had. Tja, tieners kunnen helmaal nog niet zonder telefoon…

In goed en slecht weer, er is altijd wel wat te doen.
Zonder oma…

en met oma!

Linker hand op wat???

Kom, we doen wie het eerst moet spugen! Draaaaaaien maar!

Een speeltuin, zomaar met ezels.

Ezels? Wat? Oh, gaaf! Mogen we daar op rijden? Dat zijn toch een soort van paarden… dat kunnen ze vast.

Dat hoef je deze oma maar één keer te vragen.

Omdat een ezel ook niet gek is -je weet wel van die steen- heeft hij het paard voor de wagen gespannen, kunnen wij er mooi in.

Maar niet met z’n allen. Dat arme beest… Dat kan zij (Sidney) nooit aan.
En oma, ja die loopt al het langst mee, dus die kan de wandeling best mee-ezelen toch?
(die linker, dat is oma)

Wij zouden het graag ook doen, maar Sylvain kon niet bij de teugels, en Chloé moest op Sylvain passen.
Kiaran en Imaer mochten ook zitten, maar gelukkig is Aelinn de oudste (en niet wij) en helpt zij oma even met de kar.

Zullen we dan maar niet vertellen dat de ezel (we geven gewoon hem de schuld) een te scherpe bocht maakte en dat de kar omviel?
Geen man overboord, niemand gewond gelukkig, dus we konden gewoon verder.

Snel naar huis, want daar wacht mijn tractor.
Wel alle bloemen en planten bij elkaar, wie heeft hem nu weer? Arme tractor, ik kom er zo aan hoor!

De dames doen even dames dingen… lekker samen tutten.

Even dachten we dat we wilde zwijnen hoorden in het bos. Die wonen hier en lopen vrij rond. Maar gelukkig waren het onze magen… Eten!

Als je zo op de bank zit, is het net of je in een bootje zit… Dat is ook leuk.

Je snapt het al. Oma voelt dat aan en klinkt twee keer met haar hakken tegen elkaar en… flop we zitten op het water in een echte kano.

In verschillende samenstellingen ingezeten, maar het is en blijft onze blog…

Weer eens wat anders… een speeltuin… altijd leuk!

De bende van 5, heel Emst en omgeving heeft het er nog over.

We zijn wel één met de natuur geworden. Bomen knuffelen!
Haha, nee hoor, we zijn boomtikkertje aan het doen.

Sylvain, ik neem je wel even mee, want je wordt telkens getikt omdat je geen boom aanraakt als de tikker in de buurt is. Lastig he van die korte armen en korte benen.

Ja oma, we eten heus ons bordje wel leeg.
Thuis dan, want hier eten we gewoon patat en veel ijsjes!

Wat trouwens ook leuk is, is roetsjen.

Sylvain heeft meer zin in wat anders. Dat roetsjen heeft hij al eens gedaan, laat mij maar terug naar huis rijden.
Wat nee? Hoe denk je dat papa heeft leren auto rijden?

Het weer is inmiddels zo mooi dat we buiten kunnen douchen. En dan vooral elkaar.

Maar ook zonder water is de tuin leuk hoor, het zwembad is nog niet zomer-klaar, maar dat is toch nog te koud.

Even bijtanken, want we gaan vast weer wat leuks doen!

Oh ja? Wat dan?
Nou, wat dacht je van de speeltuin?
Niet weer he….

Ok, dan gaan we wel wat educatiefs doen.
Op school gingen ze deze week kaas maken, wij maken gewoon kaars.
Precies zoals papa dat ook gedaan heeft zo’n 27 jaar geleden. Die van ons is vast mooier.

Ach, oordeel zelf maar.

Mocht papa de foto van hem nog vinden, wil hij hem hier vast wel tussen zetten. Papa, even zoeken he!

Thuis weer lekker spelen tot je er bij neervalt.

Of dat je gewoon even in de schaduw wat anders wilt doen…

Of binnen natuurlijk.

Oh, jee, het is al weer zondag… Dat gaat snel!
Oom Pascal en tante Dunja zijn er al. Papa en mama komen wat later, die zouden taart voor moederdag (weekje eerder) meenemen, maar kwamen er achter dat hier niets open is. Ze zijn dus even een uurtje heen en weer naar Dronten gereden om bij de Spar op een bungalowpark taart te halen. Tja, je moet wat over hebben voor zoveel moeders.

Na de taart en wat cadeaus kunnen wij mooi even oma helpen met schoonmaken en natuurlijk inpakken.

Maandag komen er kijkers, het huisje staat te koop, en dan moet alles weer helemaal mooi zijn.
Nou, dat is niet zo moeilijk, want het is gewoon mooi hier. Kijk zelf maar.

Genoeg van het huisje… nu gaan we nog even met z’n allen eten.

Haha, en spelen natuurlijk!

Heeft u een plek voor 10 man?

Gelukkig had oma gereserveerd. Ander kon ik geen pannenkoeken eten.

En ik geen patat…

En oma geen schnitzel…

en… en… ach, kijk zelf maar.

Na het eten ziet oma de eerste okselhaar van Kiaran… of toch niet?
Neeeeee! Het is een teek! Zo’n vieze parasiet waar papa ons over verteld heeft.
Maar met een tang wordt het beest uit zijn lichaam getrokken. Voor de zekerheid noteren we de datum (06-05-2018) onder de linker oksel.
Kaken van het beest nog in tact en zo weinig gedronken dat het van vandaag moet zijn… pfieuw, net op tijd zeg.

Wij gaan nog heel even mee naar oma, even wat uit de koelkast pakken en douchen. Wij hebben namelijk geen vakantie meer en moeten morgen vroeg weer naar school.

Ook wij worden goed gecontroleerd na het douchen, of wij niet ook zo’n teek-beest hebben.
Jaaaaa, euh, ik bedoel neeeee! Sylvain ook een!
Teken houden van mannenbloed!
Deze is nóg kleiner, maar anders zou Sylvain opgedronken zijn. Ook hier dus op tijd bij en ook deze wordt vakkundig met tang verwijderd.
Wederom 06-05-2018, deze keer onder de rechter oksel.

En de auto slaapt Sylvain vast vooruit, nagenieten van een mooie vakantie met z’n allen in Emst. Wij begrijpen wel dat overopa het huisje ooit kocht. Het was leuk, dank je wel oma! Volgende week weer?

En terwijl we lekker naar de muziek luisteren en Sylvain droomt, kijk ik met papa en mama nog even naar de mooie zonsondergang.