Vorige keer schreef ik Chinees bij de notaris, deze keer Nederlands bij de Chinees.
Snap jij het nog?
Ik wel…
Eigenlijk is het heel simpel. We gingen gezellig met z’n vieren sponshbob-cake eten bij de Chinees (en papa en mama nog meer gerechten hoor).
Daar hadden ze een pen voor me, en bij de Chinees mag je altijd op tafel schrijven, dus dan doe ik dat natuurlijk ook!
En zo zie je af en toe ook de voortgang van mijn mooie schrift.
Waar ik eerst nog de letters deed zoals ze mij uit kwamen of door papa en mama voorgedaan zijn, kan ik nu woorden maken en ze zelf netjes in het goede handschrift produceren.
Toch wat geleerd van juf Anneke dus!
Kijk maar. (één woordje moest ik van papa schrijven, jullie mogen raden welke)
Het laatste woord is toch echt de naam van mijn broertje… Maar papa legde pas na het schrijven uit dat ze bewust gekozen hebben voor de moeilijke manier van spelling van zijn naam… Ik vond ‘Sifen’ moeilijk zat.
Goed zo!!Xx