Vandaag gaan we naar het Loro Park, de grote dierentuin aan de andere kant van Tenerife. Dat betekent dat we een heel stuk moeten rijden.

We moeten vroeg aankomen, omdat het druk is en we willen wel alle shows en alle dieren zien.

Het is wel een mooie rit, want het is bewolkt en dat levert mooie plaatjes op.

Met uitzicht op de hoofdstad Santa Cruz.

Een beetje bewolking is wel lekker, dan kunnen we rondlopen zonder terug te komen als een kreeft.

Het is nog wel warm en zonnig genoeg, eigenlijk merk je maar weinig van de bewolking, maar wij zijn het gewend en voelen ons er senang bij.

Let’s go!

We komen om 09: 30 aan en om 09:45 begint de eerste show. De shows zijn aan elkaar geplakt, dus het is rennen voor een plekje, maar dan heb je ook wat. En gelijk alles gezien aan shows, dan kunnen we de rest van de dag rustig rond lopen.
Let the shows begin!

We krijgen eerst een leuke show van de zeeleeuwen met uitleg wat het verschil is tussen een zeeleeuw en een zeehond.

Weet jij het?

Verder vermaken ze ons met de dieren, maar leggen ze gelukkig ook uit dat ze hier onderzoek doen naar een beter bestaan voor de dieren.

Als de zeeleeuwen show er op zit, gaan we door naar de vogelshow.

Ook weer gaaf om te zien en ook weer met een hoop uitleg over de dieren. De grootste soort papegaai, deze blauwe, hebben ze (mede) gered van uitsterven. Ze hebben hier het juiste klimaat voor deze dieren en pakken dat ook goed op.

Maar het zien vliegen is toch wel imposant.
(ok, dit is van een poster)

Deze dame werkt elke dag met de dieren omdat vertrouwen en respect nodig zijn voor ze wat willen doen.

En het blijkt dat ze heel kleine hersens hebben, maar zeker zo slim zijn (zo niet slimmer) dan dieren met 4x grotere hersenen. Ze laten zien hoe ze dat doen en laten vervolgens zien dat deze papegaai alle Canarische eilanden op de juiste plek kan plaatsen én zelfs kan aangeven waar het Loro park zit op Tenerife (waar we nu zijn).

De een is zelfs nog slimmer dan de ander. Samen doen ze een wedstrijd wie het snelst de ringen van de eigen kleur om een stok kunnen doen. Dat speelde wij vroeger ook bij oma. We begonnen ook zo en later deden we het slimmer. Zo zie je maar, soms is slimmer werken beter dan harder werken. En een bewijs dat ze zo slim kunnen worden als een 3-jarig kind!

En ze kunnen goed zoeken, want onder de stoel van deze jongen stond wat eten. Na twee rondjes vliegen hebben ze het in de smiezen en komen ze op hem af. Knap hoor in zo’n grote zaal.

Het zijn er nog te weinig, maar ze planten zich voort. Ze laten even zien hoe het ei uit komt en hoe ze er uit zien als ze klein zijn. Eigenlijk zijn ze groot veel mooier :)

Dan toch nog maar even stunten met ze.

En wat ze hier ook goed doen is met emo-muziek werken. Ze weten precies welke muziek ze moeten hebben en op welk moment ze dan moeten vliegen.

Het blijft lastig zien, maar het is toch leuk om te proberen zo’n vliegend beest op weg naar je vast te leggen.

En dan zit de show er weer op en gaan we naar de volgende. Deze keer de dolfijnen.
Maar… voor dat dat zo ver is, krijgen we een verlenging van de emo-vogel-show. Want hier is het nog véél mooier om ze te zien vliegen.

Ze mogen even heeeeel ver, maar komen toch terug. Toch lekker eten denken we dan maar.

Dan is het tijd voor de dolfijnen om te laten zien wat ze kunnen. Blijft knap wat die dieren kunnen en hoe ze samenwerken met mensen.

Wederom een heel mooie show met uitleg over de dieren. Wij weten hoe ze voelen, want op Curacao hebben we met ze gezwommen. Het is net een dikke tomaat als je hem aanraakt.

Iets wat we nog nooit gezien hebben, is een orca-show. Wat een machtig dier zeg… in het Engels enger, want dan is het een killer whale. Hier helaas waar, want er zijn al 3 ongelukken gebeurt met de medewerkers. Na het derde ongeluk zijn ze gestopt met zwemmen met de dieren.
Overigens zij het geen dieren die ze gevangen hebben, één komt uit Nederland, die was verdwaald voor de kust en moest of afgemaakt worden of opgevangen. Daarom heeft Nederland deze hier geschonken aan het Loro park.
De overige orcas zijn hier geboren.

Wij hebben er zin in, benieuwd naar meer info over deze dieren.

Wat een gigantische beesten zeg, echt imposant!

Zo, nu zitten de shows er op en gaan we naar de overige dieren kijken. Grote verschillen in hokken, sommigen hebben het hier echt goed, anderen wat minder. Dat is wel het nadeel van een dierentuin, maar het is ook wel heel gaaf om de dieren te kunnen zien.
Zo vaak zie je geen luiaard toch?

En hier en daar een heel rare vogel.

In een heel groot afgezet gebied leven allerlei mooie vogels. Erg gaaf om te zien dit.

Prachtig toch?

Zo, even een aantal foto-oefeningen gemaakt van vogeltjes.
We lopen nu langs het luiste dier op aarde. Hij mag zich met recht de koning noemen van de luiheid zeg, alleen maar liggen…

Even verderop is een gebouw met op het plafond mooie projectie en aan de wand een mega-aquarium.

Vol met mooie vissen.

En buiten lopen de flamingo’s heerlijk rond op een groot stuk gras met grote vijver.

Niet goed te zien hoe groot, maar dit is echt een allememaggies grote schildpad!

Er moet hier ook ergens een tijger zijn, sterker nog, een witte! Alleen laat hij zich niet zien :(

We gaan door en komen straks nog wel even terug.
Mogen jullie raden wat dit is… of beter, wat dit zijn. Het zijn twee dezelfde dieren die liggen te stoeien.

Links fluffy is een staart, rechts boven is een neus… De dikke stompen zijn poten.
Het zijn miereneters!

He, hier heb je die trage hanger weer, de luiaard.

Een MEGA-cavia, ook wel kapibara genoemd, wat een joekel. Zeker veel in de zon gezeten…

Even uit de zon, achter glas en heelijk bij het ijs (wat wij ook mogen aanraken, koud!) zitten en zwemmen heel veel pinguïns.

Ze vliegen echt onder water, leuk gezicht!

En de combinatie van een pinguïn en een papegaai is helemaal grappig. Zowel als hij zich wast als wanneer hij zwemt/vliegt.

Het is nu winter op de Zuidpool, dus hier ook donker, zo gaat hun klok niet verkeerd lopen.

Aan het einde van dit koude avontuur is een glijbaan, daar moet ik even af natuurlijk.

En dan staan we opeens weer buiten, bij de opvouwbare vogel, deze kunnen wij ook vouwen, de kraanvogel.

Wow, dikke billen is een, maar stevige billen dat mag je wel zeggen bij deze aap, wat een spierbundel!

Daar ben ik maar een sprinkhaan bij!

Kijk nou toch wat een kont! (ja hij wilde zelf niet naar ons kijken hoor)

Deze wel… die lag lekker te slapen. Hij dacht zeker dat hij in de spiegel keek.

En dan nog zijn kleine broertje, dat past meer qua formaat.

Ah, kijk nou… een mini-nijlpaard. Zo schattig. We wisten niet dat die zo graag lang onder water was.

Oh, we denken dat de bovenste bewust zo stond, want zijn staartje ging roeren en het water was opeens troebel, bah!

Gelukkig zat er tussen hen op dat moment ook glas, anders had hij het recht in zijn snuit gehad… Wat een grote kleine schattige dieren zeg.

Nu nog even langs de dieren die we per se willen zien.
Eerst de zwarte panter.
Helaas net als de leeuw en de witte tijger niet een die we makkelijk kunnen zien. Maar.. hij kan afgevinkt worden.

Speciaal voor mama de rode panda.

Wel een heel mooi beest zeg, we snappen wel dat dit haar lievelingsdier is.

Via de vleermuizengrot (waar foto’s maken erg lastig is), gaan we naar de kwallen.

Ook altijd van die vreselijk mooie dieren. De eenvoud van de complexiteit zeggen we maar, want het zijn simpele dieren maar het ziet er behoorlijk complex uit.

En mooi belicht met al die kleuren zo.

Deze behoeft verder weinig introductie denken we toch?

In tegenstelling tot deze, al weten we zelf ook niet wat het is. Als jij het weet, laat een bericht achter in de commands.

Als we klaar zijn willen we alleen nóg één keer kijken bij de witte tijger, maar plots zien we een achtbaan. Tja, het is niet een heel enge, maar we moeten er in!

Mama en zus zitten achter in, helaas geen foto’s van, maar ze gingen echt mee!

En dan… yes, daar is hij dan, de witte tijger!

Hehe, gedroomd om te zien, eindelijk, wat een mooi beest he?

Naar buiten lopen we nog even langs de vergadering van de schildpadden en houten volgels, maar dan zit het er echt op. Het is nog een uur rijden en we zijn allemaal best moe.

We moeten toch eten, en dat doen we dan ook maar… Elke dag weer wat anders lekkers.