De laatste volle dag op Tenerife, we moeten nog zwemmen, willen nog de zee zien, en lunchen op de plek waar we zo genoten hebben van het eten en…. en…. en…

We kennen het eiland redelijk inmiddels, lang gebleven voor de normale bezoekerstijd die er voor staat. Toch is er ondanks de wat rustigere dagen genoeg te doen om ons niet te vervelen.

We willen graag nog eens naar Los Gigantos, daar is een baai die we nog gemist hebben en zit een lunchplek die we specifiek zoeken. Bovendien is het leuk om de slipper van Chloé nog even te zien,

We staan rustig op en hoeven geen eten te halen, want dat hebben we gister al gehaald bij de supermarkt.
Einde ochtend gaan we lekker de auto in richting Los Gigantos. En ook deze keer is het weer mooi!

Mooi uitzicht, mooie rotsen en een mooie zee.

 

Hier is de zee wat rustiger dan waar we gister waren. En ook hier hebben ze een mooie plek waar het water apart van de zee is om in te spelen. Deze keer natuurlijk en niet een zwembad, klein en verstopt achter een rots waar wel een trap is, maar waar je eigenlijk niet mag komen.

Hier achter is het.

Voor we verder lopen gaan we in een barretje/restaurantje wat drinken, gewoon even chillen.

Ondanks het lintje gaan we daarna toch naar beneden. Volgens de dame in het barretje kan het prima en heel veel mensen doen het.

Eenmaal beneden is het wel even moeilijk lopen, maar toch gaaf om er even geweest te zijn.

 

Als we weer boven zijn gaan we nog even langs de shops om wat leuks uit te zoeken.

En dan… het moment waar we al die tijd op gewacht hebben, terug naar het restaurantje waar we eerder waren om te lunchen. Ze hebben daar de lekkerste kaas-sticks, beste crèpe met Nutella en heerlijke lokale patatos Canarios.

En wat blijkt? Gesloten! Volgens Google zelfs permanent. Dat is even balen…

Dan maar ergens ander eten, omdat het moet :(

Het is niet vies, maar niet te vergelijken met onze verwachting.

Nadat we vol zitten zijn we toch wel blij dat we wat gegeten hebben, Sylvain heeft. nog wat energie over en gaat vast mediteren op de stoep.

Op de terugweg rijden we langs het winkeltje waar we eerder waren en Chloé haar slipper verloor.
Goed nieuws! De slipper is niet meer alleen! Zo blij voor hem/haar/het. De witte links is van Chloé, of beter, was, want hij/zij/het is nu van de berg.

Thuis is het wedstrijdje omkleden en in het bad springen, ons laatste zwemavontuur.

Doei!

Papa is de jury, wie maakt de mooiste handstand of Buda-onder-water?

Als we weer schoon en opgefrist zijn, stemmen we unaniem opnieuw voor Tony’s, al twee keer geweest, maar dichtbij en lekker… en met de lekkerste brownie :)

En we maken er maar een feestje van, omdat het kan.

Als afsluiter kijken we of een kraslot wonderen voor ons verricht, maar helaas… niets.

Even wel gelukkig keren we weer naar huis en realiseren we ons dat we dit toch maar mooi met z’n vieren mogen meemaken. En dat is niet vanzelfsprekend. Vol op genieten dus.
Ok, we doen nog één rondje Rummie!

En dan nu starten met onze laatste nacht op dit mooie eiland.

Morgen zien we de katten (en oma) weer, joepie!