Vroeg op, jammer na zo’n late avond, we sliepen pas tegen 2 uur. Maar ja, we hebben geboekt voor vanmorgen.

Vorige week al hebben we een trip geboekt van 2 uur op zee. Daar gaan we op een veilige afstand genieten van walvissen, dolfijnen en schildpadden. Toch wel de moeite om op te staan, al gaat het niet vanzelf.

Een snelle hap bij het ontbijt en daarna de auto in om na 7 minuten al weer te parkeren, het is gelukkig dicht bij.

Papa geeft al aan dat hij nog nooit zo slecht heeft geslapen en naast misselijk is ook hoofdpijn heeft. En dat is niet handig voor iemand die niet zo gelukkig wordt van op een boot zitten.
Maar met paracetamol en een pil tegen wagen/boot ziekte, moet het gaan.
Als het tijd is lopen we naar het hek om ons te melden. En dan blijkt dat het ons lot is niet te gaan. De motor is stuk. Of we over een uur terug willen komen en dan alsnog gaan.

Prima, kunnen we wat eten en mogelijk aansterken. Papa gaat al iets beter, maar nog niet helemaal en Sylvain begint raar te zien, zal dat van dat pilletje zijn?
We besluiten ons hapje rustig op te eten en ons te melden dat we toch liever morgen mee gaan (was een optie bij de melding dat het niet door ging op tijd).

Klein stukje lopen en dan snel naar de auto, extra veel tijd voor een rustdag, en dat blijkt nodig.

We doen allemaal een slaapje, beetje om en om, en daarna vermaken we onszelf.
Ik heb twee nieuwe Nederlandse vriendinnen leren kennen en zus vermaakt zicht met nummer-schilderen, die staat al in de Kerst-modus, net als de liedjes die ze in de auto op zet… Ze is zo’n Kerst-fan.

Einde dag gaan we naar een restaurant om te eten, niet de meest mooie entourage, maar wel lekker sushi!
Maar niet voor we een groene salamander zien bij ons in de tuin.

 

Erg veel gegeten, weer een reden om rustig aan te doen en lekker te gaan slapen.

Ondertussen vanuit Nederland vernemen we dat Mars nog steeds boos is dat hij niet naar buiten mag. Hij zou het moeten weten, van ons mag het ook niet. Jammer joh, gewoon naar oma luisteren.