Nou ja, de les komt niet van oma, maar ze regelt het wel mooi maar even voor mij.

Al even geleden mochten zus en ik skiën van oma, een les, gewoon omdat het kan. Zus hoefde niet per se, en dus ga ik alleen. Helaas was oma dus ziek en is het uitgesteld. Vandaag is het wel zo ver. Ik heb een dag vrij omdat de juffen een lesdag hebben.

We zijn wat vroeg, foutje, maar daarom starten we rustig met een drankje om daarna lekker de sneeuw in te gaan.

Ze hebben mijn maat schoenen, dat wist ik al. En… de eerste zijn te klein zelfs, dus mag ik een halve maat groter.

De kleinste maat helm is wel wat groot. Niet heel erg, want er moet nog een muts onder en daarmee past ie precies.

Nu snel naar de baan, op zoek naar mijn leraar. Een enorme kerel in een oranje pak.

Op de zwarte band naast de baan kan je naar boven, daar sta ik op, om halverwege de eerste keer naar beneden te gaan.

Hij legt uit hoe het met de pizza punt zat enz enz. En dan gaan we een paar keer naar boven en beneden.

Na een tijdje gaan we naar boven en kunnen we slingerend naar beneden.
Wat de leraar vergeet is dat ik ruim voordat we beneden zijn al geen vaart meer heb en dus moet afzetten om naar beneden te komen. Hij heeft duidelijk meer gewicht en gaat niet alleen harder, maar ook langer door.
Zeer vermoeiend voor mij, maar dat is niet zo erg, want ik ben een bikkel

Maar ja, je krijgt het er wel warm van… Doorgezweet en wel heb ik weer een top-ervaring gehad. Dank je wel oma!