Het is al weer een halfjaar geleden, tijd voor weer een controle bij de tandarts.

We zijn wel wat gewend, dus bang zijn we niet, al vindt papa dat ik (Sylvain) niet goed genoeg poetst en vrees ik (Chloé) een gaatje omdat de beugel het poetsen zo lastig maakt.
Papa heeft ook wat last, hij is de vorige keer alleen ‘bekeken’ omdat hij toen geen bloeding mocht hebben omdat hij nog in zijn kuur zat.

Vol verwachting klopt ons hart.
Maar eerst, zoals altijd: dollen in de wachtkamer.

Welk gebit lijkt het meets op die van ons? Ik laat het wel een zien.

Oh, we mogen komen… wie gaat er eerst?

Nog wijder open? Dat gaat niet!

Het gaat gelukkig goed, maar ik krijg er wel van langs. Papa had gelijk, ik moet beter poetsen. Over twee weken terugkomen om schoon te maken en poetsles te krijgen. Papa hoopt dat ik dan wel luister… ik denk eigenlijk van wel.

Zus, jouw beurt! Succes!

Dat ging ook goed. Ze mag wel mee voor de schoonmaak over twee weken, maar dat komt bij haar door haar beugel. En mama kwam dan toch al langs, dus dan gaan we gezellig met haar mee.

Tot over twee weken!