En het is al weer dag twee van kuur twee in de ronde waar we nu in zitten. Het is week 20, ben hier en daar de tel kwijt… Gewoon maar met de dag zien en dan tzt weer druk maken over een uitslag. Dat maakt het behapbaar.

Wonder boven wonder toch weer energie (en zelfs brood (ok wentelteefjes, maar dus met ei en gezond) op.

En weer zoals ‘gewoon’ op woensdag de tweede klap van 5 uur halen. Met daarna 20 minuten inwerken van de ballon die dan donderdag en vrijdag thuis kan inwerken. Toch weer goed uitgevonden, en een stuk leuker dan in het ziekenhuis hangen. Feest is het sowieso niet, maar dat maken we er volgende week wel weer van als het kan.

Wel gaaf is zo’n binnenkomer na 20 weken, wat een eer! Mijn eigen kamer (kamer 7) heb ik al die tijd al, maar zo’n ontvangst… super!

Spullen liggen klaar…

Ik ben klaar, hang het maar aan mijn slangetje…

En floep, de tijd gaat in, we kunnen beginnen.

Overdag gewoon lekker kunnen werken, ook even een dutje gedaan, want ogen en handen werken niet optimaal mee. Nu even een gesprek met de Oncologisch verpleegkundige (situatie check, ook heel goed dat ze dat doen) en tussendoor ook even mijn blogs maken, ik krijg al ‘klachten’ van achterstand op m’n blogs… en dat is slechts van gister en vandaag, maar voor de fanatieke lezer ook nog 3 bij onderdeel kids blog (de leukere verhalen). Komen er ook aan, doe m’n best.

Verder een rustige middag. Algehele malaise ja, maar misselijk nee, dus het gaat goed. M’n liefje komt iets eerder, gezellig, maar niet te vroeg (vond ik) want het is zo saai voor haar. En dan lekker samen naar huis om even gezellig samen te zijn na zo lang weg van elkaar. Thuiswerk schept toch een band, super!
De kleinste is lekker thuis, de oudste baalt van de harde wind en lange schooldagen… tja puberteit het is een mooie tijd :)