Vandaag deel twee van serie 3 aflevering 3 en dan dus b maar ook c. aflevering 3 (c dus) begint namelijk direct, zonder reclame, na aflevering 2. Dat is omdat die 48 uur duurt, en de eerste 4 uur krijg ik dan versneld in het ziekenhuis als een soort cliffhanger voor de volgende 44 uur die ik thuis mag genieten.
Vanmorgen niet super vroeg op, want ik mag om 09:0 uur komen. Ook wel even lekker om niet onnodig vroeg wakker te worden. Dochterlief had al een afbakbroodje in de oven liggen, die heb ik zowaar half opgekregen toen Annielief mij weer stipt om 09:00 uur afzette bij het ziekenhuis.
In het ziekenhuis liggen de spullen klaar. Veel belovend ziet dat er uit weer. Het zijn, net als twee weken geleden, weer 6 zakken met zooi dat m’n lichaam ingepompt wordt en daar bovenop krijg ik nog 2 prikjes, spoelen ze mijn PICC-lijn voor- en achteraf en krijg ik een beetje bloedverdunner om te zorgen dat mijn PICC-lijn aan de binnenkant niet een klontje krijgt waardoor ik geen bloed meer zou kunnen geven door die lijn. Hij zit er niet voor niets al 13 weken in, het is eigenlijk een super uitvinding. Kan er pima mee leven zo, alleen zwemmen is niet toegestaan. (wat sowieso met deze weerstand wordt afgeraden en als het al zou mogen, dan vroeg in de ochtend voor het water vies wordt van anderen, leuk om je te realiseren dat het dus langzaam te vies wordt voor een weerstandsloze, spierloze, futloze patient.)
Maar we komen hier niet om te klagen, niet lullen maar poetsen!
We gaan van start. 4 zakjes hangen al en er druppelt van alles. Geen idee wat het is, zolang op elk zakje mijn naam maar staat en we voor elk zakje braaf mijn geboortedatum uitwisselen als extra controle, in het bijzijn van 2 Oncologisch verpleegkundigen. Ja, met deze zooi moet je geen grappen uithalen…
Nog maar een kleine 4 uurtjes…
Wat kan je dan het beste doen, zeker als je maag rommelt en je wat misselijk voelt?
Two hours later…
Dat schiet lekker op. Werd wakker gemaakt door een alarm dat mijn kuur er voor vandaag in zit. Nu nog spoelen en dan, zoals uitgelegd, nog een start van kuur drie, die daarna aansluitend mee naar huis gaat. En tussendoor moet ook even gespoeld worden, zodat wat in de slang zit o0k wel in mijn lijf komt. Vandaar nu nog een uurtje…
Bijwerkingen zijn er weer. Rommelende buik, maar om te voorkomen dat die naar buiten gaan roepen heb ik twee prikken gehad, slap en misselijk, slijm in de mond en een beetje moeilijk zicht en pijn bij tranen…. Het is een beperkte greep uit de mogelijkheden, dus ik ben er blij mee. Zo kan ik nog alles en heb ik toch hoop dat het rotzooi genoeg is om die klote tumor een kopje kleiner (en voorla van de aders) te krijgen. Anders zit ik de 15 (of 17) weken voor piet snot mijn lichaam kapot te laten maken…
We gaan het zien, 15de de scan, 21ste de uitslag.
Keurig om 15:00 uur naar huis, Annie lief is er al weer om mij op te halen. Met ballon in een tasje en een aansluiting op mijn PICC-lijn. Lekker thuis verder infuus vangen. Vrijdag mag hij er weer uit.
Hoop tot dan!
Wat een verschil met kuren van het begin…
Hoe dan ook: als het maar doet waar het voor bestemd is.
Het blijft spannend maar het is wel superfijn dat je je niet zo verschrikkelijk ziek voelt.
Houd vol; binnenkort weten we met❤️❤️❤️