Vandaag is het echt mijn laatste dag. Gister vrij, maandag al opvoeringen van de musical, maar vandaag is het einde…

Van gister op vandaag op school geslapen. Dan 8 uur klaar, even naar huis en dan in de middag de school uitgegooid worden (met ouders er bij) en dan in de avond de musical. De langste schooldag in 9 jaar is ook de laatste.

En voor het slapen (en de ochtend erna weer naar huis) moet ik zelf doen… gelukkig weet ik de weg.

Voor de sleepover en de disco-avond geldt: what happend at Casa stays at Casa.

Nou vraag je je wellicht af wat ‘uit school gooien’ betekent… Nou, je moet in een winkelwagentje zitten en dan word je door meester Jeroen van de heuvel afgegooid. Hopen maar dat je ouders er staan om je op te vangen, want anders…. nou dat wil je niet weten.

Gelukkig heb ik een broertje die klaar staat.

Maar het is toch wel een vaart… wellicht moeten papa en mama ook maar even helpen.

Iedereen staat te juichen en roept onze namen. Ik ben bijna aan de beurt!
Waar zijn papa en mama nou, hij houdt mij echt niet!

Hierna kom ik…. spannend!

En daar ga ik!

Gelukkig ben ik opgevangen. Stiekem toch wel leuk. Het is super druk, maar het is ook wel gaaf om dit mee te maken.

Als we klaar zijn heb ik mooi even de tijd om mijn juffen en meester een cadeau te geven. Zelf bij elkaar gezocht en zelfs een eigen haakwerkje in gedaan.

Gelukkig zijn ze er blij mee!

Sylvain’s favoriete juf Zillah was er ook, heeft hij mooi zijn kaart kunnen geven, en natuurlijk een knuffel. Maar ook even de kans gepakt om even op de foto te gaan. Het is al weer een jaar geleden, maar ze blijft zijn favoriet.

En dan breekt het afscheidsmoment aan… Juffen en meesters is één, maar mijn vriendinnen….  :(

Kijk nou wat een leuke groep gekke meiden… ik ga jullie missen!

Dan naar huis, even rust….
In de avond gaan we met z’n vieren weer naar Casa, nu om de musical te zien.

Ik heb, helaas, maar een kleine rol, ik ben een van de 6 jagermannen. We hebben wat veel kinderen voor een musical, dus veel rollen zijn gesplitst.

Maar het gaat niet om de rol, het gaat om het moment, en dat was leuk!
De musical hebben papa en mama niet helemaal gefilmd, wel wat delen en het einde, maar dat zetten we niet online, mag je thuis eens komen inzien als je wilt.

Ok, toch even mijn one second of fame:

Er zijn genoeg foto’s en video’s gemaakt. Papa en mama waren zo slim om bij de deur en de ventilator te gaan zitten en konden mooi op de stoel staan voor foto’s… Dit is de hele groep.

En dit ben ik bij het einde. Mijn snor is afgezweet :)

En als groep 8 cadeau krijgt Casa een super groot insectenhotel van ons.

En daarna is het zelfs nog de klas in… Even een moment voor de juffen en meesters om afscheid te nemen van ons en een verhaaltje te vertellen.

Wij zitten er klaar voor.

Wat? Moet ik als eerste? Ok… ik onderga het wel…

Nu komt het einde wel heel dichtbij… blij en sip tegelijk.

Maar mijn lach is echt, ik ben ook trots na 9 jaar lang basisschool toch echt naar de middelbare te mogen.

Buiten krijgen we nóg een afscheid. Deze keer een speech van de directeur en een liedje van alle juffen en meesters.
Ook wel op video beschikbaar, maar niet op de blog… kom maar langs, zó zuiver was het nou ook weer niet.

Sylvain heeft vriend Kasper weer gevonden en spelen zoals altijd… Meestal betekent dat een spelletje verliezen, maar hij weet niet dat ik hem laat winnen :)

Ooit toen ik begon stond ik (bij het andere gebouw) onder het bord van Casa… Nu voor de laatste keer dan een foto m1et het bord van Casa Tweetalige Montessori school waar ik 9 jaar lang met plezier heen ging en veel geleerd heb. Bye bye

In stijl neem ik mijn broertje en ouders mee over de brug, op weg naar de auto en daarna, daarna ga ik verder.