Iets meer dan een jaar geleden alweer. Eindelijk weer eens tijd voor een APK.

Mijn jaarlijkse APK is altijd best leuk. Deze keer tijdens schooltijd. Eerst nog even naar school hoor, maar om 11 uur haalt papa mij al weer op om naar het ziekenhuis te gaan. Geen lange bezigheid, maar gewoon routine, de zoveelste keer al weer.
Met al mijn ervaring kan ik mij prima zelf aanmelden. Naar binnen, rechts af langs radiologie, dan midden in de gang de steile trap op naar de tweede verdieping. Links af en nog eens links naar de balie waar ‘kind’ staat. Daar zit altijd een aardige mevrouw achter die mijn aanmelding verwerkt en zorgt dat ik vlak daarna gewogen en gemeten wordt.

En zo geschiedde. Na niet al te lang wachten, komt er een andere aardige mevrouw die mijn gewicht wil weten. Nou… dat wil ik ook wel.

Papa maakt een foto van 18,9 kg, maar even later springt de weegschaal op 19,0 en dat is wat er genoteerd wordt.
19kg schoon aan de haak. In dec. 2021 was de tweede APK van dat jaar (door het maken van een hartfilmpje toen een extra keer geweest). Daar woog ik 17,2 kg. Dus toch mooi 1,8 kg aangekomen in iets meer dan een jaar.

Dan is natuurlijk de vraag, ben ik gegroeid? Nou… dat hebben we ook gemeten. Kijk maar. Het kind voor mij moet wel erg lang geweest zijn ik kan niet eens bij de meethaak. Maar gelukkig wordt het allemaal gedaan door een professional en die bepaalt mijn gewicht van maandag 11 januari 2023 op: 121,6 cm

Dat is 4,6 cm meer dan een jaar geleden. Goed he? Veel snoepen, daar groei ik van.

Maar goed, wat hebben we daaraan? Nou, dat bepaalt even later mijn eigen kinderarts Dr. E. Stam. Wij kennen elkaar al heel lang, namelijk 30 minuten na mijn geboorte. Hij tekent de lengte in de computer (of dat was al voor hem gedaan) en bespreekt het een en ander met papa. Als ik zo doorga wordt ik 1,62 m, maar als hij het corrigeert naar mijn bot-leeftijd dan wordt ik ongeveer 1,80 m. Nou dat is voldoende toch? In beide gevallen zit ik tussen mama en papa in, prima denk ik zo.

Ik zit keurig op mijn eigen lijn, de -/-3 lijn ofwel de lijn van Sylvain. Zou raar zijn als ik daar niet op zit toch?

Om het helemaal af te maken meet hij mijn hoofd. Dit omdat mijn hoofdomtrek eerder (langer geleden al) te klein was voor mijn lengte. Daarnaast was ik te licht voor mijn lengte en ben ik te klein voor mijn leeftijd. Het is ook nooit goed he? Ach… het syndroom van Sylvain heb ik ook al jaren kijk maar hier.

Gelukkig is mijn hoofdomtrek weer goed op mijn lijn, dus dat heb ik geregeld. Dr. Stam constateert ook dat de vorige meting van mijn hoofd fout moest zijn omdat dat echt afwijkt van mijn lijn. Tja… zo zie je maar, paniek om niets.
We rekenen nog even uit dat ik als ik 13,5 jaar oud ben in de achtbaan mag waar ik zo graag in wil… nog even geduld dus.

Daarna gaan we lekker naar huis, over een jaar hoef ik pas weer te komen. Terug naar school heeft niet zo veel zin meer, dus ik ga lekker gamen als papa terug gaat aan het  (thuis)werk en mama later ook weer thuis komt. Tja… het is even schipperen met oppas, maar ik ben oud (en bijna lang) genoeg om mijzelf te vermaken.