Deze zat er aan te komen… Een week na de echo volgt de uitslag.
Maar wat ik niet kon bedenken was dat ik gister gebeld werd tijdens werk. Ik kon dan ook niet opnemen en hoorde even later van Annie dat het ziekenhuis gebeld had. Ik moest gister in de middag nog even snel bloed geven, omdat ze die nodig hadden voor de uitslag.
Tja, daar had ik geen rekening mee gehouden… Gelukkig kon ik iets eerder en mocht ik nog één keer met spoed naar de prikpoli. Ziek zijn is niet leuk, maar als je chemo’s hebt krijg je CITO wat een ander woord is voor ‘spoed’ en dus mag je op nagenoeg iedereen voor (kinderen uitgezonderd).
Stiekem dus één persoon voorgepiept, want verder was er niemand, het was super rustig. Als ervaren geprikte ging het goed en was ik binnen een uur weer terug in Den Haag op m’n werk. Niets aan de hand gelukkig.
Terug naar vandaag… Vanmorgen niet gebeld dat de uitslag niet gelukt is en dus vandaag precies op tijd (13:10) in het Langeland Ziekenhuis in Zoetermeer. Heijnen stond op de gang te kletsen, maar wij waren dan ook 10 minuten te vroeg.
Bij zo’n uitslag gaat Annie natuurlijk mee, en de kids zitten veilig op school. Eerlijk gezegd waren we beiden totaal niet gespannen, want ik voel mij goed en dat is toch de beste indicatie. Maar, met kanker weet je maar nooit. Ondanks dat besloten mij gezond te wanen totdat ik hoor dat het niet zo is (van iemand waarvan ik dat ook aan wil nemen…. voor de grapjassen).
Al snel wordt onze naam geroepen (al riep hij ‘de heer’) waarop we naar binnen gaan. Hij gedraagt zich vrolijk, doet de deur dicht en zegt: “ik ga het niet op de gang zeggen, maar het is helemaal goed” en steekt zijn duim omhoog.
Nou dat is de aanpak van een slechnieuwsgesprek, maar dan met goed nieuws. Knal binnen… en het is toch lekker binnenkomen. Toch mogen we nog even zitten en onze jassen op de stoel achter onze rug proppen.
Hij legt uit dat het allemaal goed zit en ook de CAE -waarde (carcino-embryonaal antigen) van mijn bloed goed zijn. Die is 0,8 en moet onder de 5 zijn. Geen idee wat het is, maar het klinkt goed. Het is een soort tumormarker die een indicatie geeft dat het niet helemaal goed is met je bloed als die hoog is. Dat is dus niet het geval.
We krijgen nog wat uitleg en het komt er op neer dat ik in het reguliere nacontrole-traject kom de komende 5 jaar.
Eerste vervolg, was al gepland te gaan doen, is een full-body CT-scan (wel een luxe dus) in maart.
Tot die tijd lekker blijven genieten van het leven… nou, dat gaat lukken, het is bijna Kerst… eindelijk weer een Kerst zonder chemo, ik heb er zin in!
En je zal deze blog moeten doen zonder afbeelding van de locatie, zó mooi is het ziekenhuis nou ook weer niet… deze uitslag kan prima zonder afbeelding. Hooguit eentje die ik van internet geplukt heb om een beetje meer te snappen van de tumormarker.
Wat een heerlijk bericht hè!!! Je zou bijna zeggen dat het voorbij is, maar zoals je zegt: je weet maar nooit. Maar voorlopig gaat het goed!! Zooooo fijn❤️❤️❤️