De herfstvakantie zit er bijna op. Het voelt als een nazomervakantie, want het weer is heerlijk! We willen naar buiten, maar weten niet precies wat te doen. Maar dan weten we het, we gaan appels plukken! (ja mama verzon het weer)

Eerder zijn we al eens in Zoetermeer geweest en bij landgoed de Olmenhorst, maar deze keer gaan we naar Zorgboerderij Buytenhof in Rhoon. Erg groot en dus appels genoeg voor iedereen.
Met een emmer voor ons beiden moet het lukken, here we go!

Heel wat rijen verder sneaken we een rij in om achterin te zoeken. Maar helaas, het zal rij voor rij afgeplukt zijn, dus we moeten nog zo’n 3 rijen verder.

Maar daar hangen dan ook wel erg veel appels. De een nog mooier dan de ander. En die ene mooie hangt natuurlijk altijd net even te hoog!

He, kijk, dit lijkt wel een eland-appel, haha.

Zie jij ze hangen?

Ziet er erg mooi uit, hier kan ik wel een appeltaart van maken morgen hoor.

En deze, en deze, en deze en deze… pfffff het zijn er te veel.

Dat is dus flink sjouwen met emmers vol.

Oh, ja ik draag ze ook…. Eerst even een stukje de gang in lopen voor een foto.

Maar ze zijn best zwaar. Een klein stukje, is dat genoeg voor een mooie foto?

Bij het huisje moet je de appels in een papieren zak doen om te wegen, dan kan je ze kopen. Een mooi moment om echt goed uit te zoeken of ze wel mooi genoeg zijn.

De minder perfect appels leggen we, net als iedereen, in de emmers er onder. Er zijn er genoeg, de overgebleven appels zullen wel naar de dieren gaan, varkens zijn niet zulke zeurpieten als wij.

Voorbij het huisje is een winkel en een restaurantje. Dé beste plek voor een drankje en een taartje.

Een top dag weer dit, mooi weer, leuke activiteit, lekker eten en drinken… we hebben het maar goed.

Ja, papa en mama zijn er ook bij.

We moeten even wachten, het is druk. Het licht is mooi, een goed moment voor wat foto’s.

En nu een gekke bek zus!

Nee, dat is schattig, kan het gekker?

Ja, dat is ‘m!

En daar is de taart…. boterkoek voor zus, appeltaart voor papa en mama en brownie voor mij.

Nou, papa hou op met foto’s maken, je vergeet je zelf… zus maakt er wel een van jou.

Nee, zo kan het niet, je mag wel echt lachen…  laat je tanden zien dan!

Zie je nou wel, dat is ‘m. Spontaan!

Eenmaal buiten lopen we nog even langs de bloemen, maar die zijn niet zo uitnodigend om te plukken vandaag.
Er staat wel een raar bordje… Jongetjes terug naar de winkel a.u.b!

Wat? Echt? Moet ik terug naar de winkel? Papa is dit echt of zit je me weer te pesten?
Oh, gemeen papa! Er staat Tangetjes, niet jongetjes! GRRRRRRR.

Nou, daar laten we het bij, papa is gemeen, geen foto’s meer vandaag. wij gaan lekker chillen thuis. Morgen bakken we pas de taart. Verder is het lekker genieten, ieder vermaakt zichzelf, lekker!