Eindelijk de uitslag. We komen op tijd aan in het Langeland Ziekenhuis en wachten tot we geroepen worden door de chirurg.

Als we, een paar minuten te laat, binnen mogen komen vraagt hij hoe het gaat. Nou… dat hangt nogal van jouw mededeling af, maar het voelt wel goed.
Hij is blij verrast dat het herstel zo snel en goed gaat. Een goed teken.

Dan maakt hij een bruggetje naar het feit dat het op zich ook goed is gegaan. Maar…
Hij legt uitvoerig uit wat er is gebeurt. Het komt er op neer dat er 19 cm darm is verwijderd met 5,2 of 5,4 cm tumor. Een behoorlijk stuk dus, maar hij is er niet van onder de indruk.

Daarna begint hij over de lymfeklieren. Wonderbaarlijk heeft hij er 12 uit de omgeving weggehaald en die blijken allemaal schoon. Positief dus!
Maar dan… hij heeft er, zonder een duidelijke reden te geven, tijdens het snijden nog één (een 13de) meegesneden. En precies die, die verder van de tumor lag dan alle andere lymfeklieren, heeft nog een signaal gegeven van actieve tumorcellen. Dat betekent dat er ergens in mijn lichaam dus toch nog een verdwaalde tumorcel zit. Dat is wel even balen… zeker omdat dit officieel een uitzaaiing is en we dus niet weten hoe veel en waar er mogelijk nog meer zit(ten).

Hij legt uit dat het zomaar kan zijn dat dit de enige was en dat ik toch schoon ben, maar het kan dus ook zijn dat ondanks dat ik al voorbehandeld ben met 4 chemo’s er dus toch nog wat in mijn lichaam rond gaat. En dan met name in mijn lymfklieren… dat is wel zorgelijk.

Lastig dus om blij of sip te zijn, maar wel een mooie constatering dat ik erg veel geluk heb dat hij de 13de meenam, want anders had hij gezegd dat ik schoon was, maar ik over een half jaar weer horen dat ik opnieuw kanker heb… iets wat ik hoop te voorkomen.

Nou, daar moeten we heb mee doen… hoewel, ik heb beloofd te vragen naar foto’s en die laat hij dan ook zien.
Helaas niet uit zijn computer te krijgen, maar ik mag wel van een foto een foto maken van zijn scherm.

Als we klaar zijn verwijst hij ons door naar de balie voor het maken van een afspraak in Delft om daar begin juni een PETCT-scan te laten maken. Dit is een uitgebreide scan met een nucleair goedje waardoor foute cellen oplichten.
Probleem is dat het pas kan als je lichaam helemaal genezen is. Nu zouden er allemaal zaken oplichten die dat niet zouden moeten… Ik moet dus wachten tot begin juni.

Balen, want we hadden net een vakantie uitgezocht en wilden vertrekken op 1 juni.
Maar goed, dezelfde avond de agenda’s omgegooid en nu dus lekker 6 mei 2 weken naar Curacao met z’n viertjes.

Op 7 juni mag ik onder deze PET-scan (PET CT combinatie) en 14 juni krijg ik de uitslag… Schoon of toch nog iets.
In het laatste geval is bestralen een goede optie, maar ook nieuwe chemo of snijden staat dan op het lijstje.

We gaan het meemaken… want zo ver moet het wel lukken, het ergste is er uit

Nu genieten, over twee maanden kom ik weer op de lijn. Tot dan!