delcour.nl - Vakantie op Kreta dag 6

Ja ja, opstaan, eten, bla bla bla… Opschieten, we gaan naar het strand! Insmeren en gaan, snel ontbijten!

Hou maar even op met die foto’s dat kost ook tijd… gewoon doorhappen en rennen!

En zo geschiedde… Met 26 graden (en later 31) is het heerlijk vertoeven op het strand wel 5 minuten lopen vanaf onze hotelkamer. Wij verkennen het strand, papa en mama gaan op een zonnebedje liggen. Papa onder de parasol, want die heeft net even te weinig pigment meegekregen om in de zon te liggen, mama lekker in de zon. Belangrijker nog, wij lekker in het water.

Voor je het weet zij we allebei door en is het heerlijk plonsen.

Tot dat… nee toch… zitten er visjes in de zee?

Ja, kijk maar! Het zijn geen haaien, maar wel visjes.

Goed kijken, daarzo!

Gelukkig hebben wij ons lesje aquarium deze vakantie al gehad en wisten we natuurlijk dat er vissen in de zee zwommen. We hadden ze alleen niet zo dichtbij verwacht.
Het is best een leuk strand en niet al te druk.

Aan de linker kant, vlak naast onze bedden, is een pier. Dan kunnen de foto’s van dichtbij gemaakt worden en kunnen we toch lekker ver zwemmen. Er zijn zowat geen golven en de stroming valt ook prima mee. Lekker gaan dus.

Tja, als waterdier moet ik natuurlijk wel even mijn zwemslag bijhouden. Ik mis al 4 trainingen en twee wedstrijden, dus ik moet wel bij blijven.

Sylvain mist ook zijn school en begint spontaan zijn naam in het zand te schrijven. Niet onverdienstelijk, best netjes vinden papa, mama en ik. Mooi hartje er omheen en klaar is kees… euh… Sylvain.

Dat wil ik ook!

Mooi he? En nóg mooier met een hartje er omheen.

Dan gaan we op internationaal onderzoek uit. Wat vinden de Duitsers nou zo leuk aan een kuil graven? Nou, wij weten het.

En niet alleen wij, papa ook, die helpt goed mee, zo ook met ons kasteel; dat is dan weer een Nederlandse ‘verplichting’ op het strand.

Dan gaan we weer even dobberen en hopen dat papa en mama jaloers worden en ook het water in komen.

En het werkt ook nog.Papa en ik zwemmen een eind de zee in. Zie je die witte vlek in het water, dat is papa :).

Ondertussen gaat Sylvain met zijn nieuwe duikmasker de bodem verkennen. Mama blijft bij hem en zorgt voor de nodige foto’s.

Als hij zo het water uit komt, is het net een zeemonster!

Van papa en mij ontbreekt inmiddels elk spoor. En dat klopt ook, want wij zijn al lang en breed om de pier gezwommen, uit het water gegaan en op onze tenen naar mama gesneakt om haar te laten schrikken…. BOE! (gelukt :))

Verder dobberen en zwemmen we nog even totdat de verveling toeslaat.

Omdat we zo vroeg waren, zijn we nog net op tijd om gedoucht en wel het staartje van de lunch mee te maken. Even bijtanken.

Het gaat zo snel, dat de borden al leeg zijn voor dat papa zijn camera te pakken heeft.

En we hebben nu zelfs nog tijd om meer te leren over dieren. Er is door een stel Britten een reptielen-opvang opgezet, waarbij je de dieren ook mag aanraken. Nou, dat willen we wel meemaken.

Genoeg van mijn lievelingsdieren hier, zeeschildpadden. Nou zijn deze niet voor in de zee, maar voor in zoet water, maar evenzo schattig.

Voor we het weten hebben we een aantal beesten op onze rondlopen. Een Kameleon of een leguaan… het is hoe dan ook gaaf om zo dicht bij te zijn en ze zelfs vast te mogen houden.

Natuurlijk wil papa ook even.

En als deze naar huis gaat hebben we de volgende al weer te pakken. Héél even is het spannend, maar dan toch ook weer niet.

Eigenlij best wel gaaf!

En het voelt zo apart, moet je echt beleven hoor dit.

Ooit zo’n beest een kus gegeven? Ik wel!

En al weer door naar het volgende dier. Sylvain staat overal vooraan, angst zit niet in zijn genen lijkt het wel. Deze 4 meter lange Boa Constrictor doet hem niet blikken of blozen.

Met zijn staart spelen is leuk, maar de voorkant is ook gaaf.

Laten we hem maar even helemaal inspecteren, behalve optillen, mag haast alles.

Ik lijk wellicht een beetje bang op deze foto, maar dat is niet voor de slang hoor…

Als je goed kijkt zie je dat er een leguaan op mijn hoofd gezet is… Dan moet je even schakelen. Volgens de meneer kan je dan mijn handen ergens heen en weer bewegen en blijven ze zo staan. Haha, het is nog waar ook…

En als bewijs, bij mama werkt het ook! Ze moet er zelf van lachen.

Ondertussen is Sylvain vriendjes geworden met deze mooie slang en kom ik hem ook even aaien.

Wat een machtig mooi dier is dit zeg.

Je zou hem bijna kussen!

Ondertussen moet je uitkijken, want er kan zomaar een reuzenschildpad over je voeten lopen.

Geloof je ons niet?

En, hop naar de volgende… Een varaan? Ach, het is een gaaf dier, gelijk aaien… Als het gevaarlijk was geweest hadden ze het wel gezegd toch?

Weer zo’n mooie mini-dino… wow!

Papa ziet kans om met mijn vriendinnetje nog even een selfie te maken.

Ik help deze mooie beauty op weg naar huis.

En voor hij z’n hok in moet mag hij mama nog even een tongzoen geven, oh, als papa dat maar niet ziet!

Nu is het wel welletjes, hop, je hok in!

In een mini-bakje zitten mini-waterschildpadjes, so cute!

En het hok van deze grote rakker staat ook open, dus…. aaien! Volgens de eigenaar vindt hij het heerlijk.

Met gevaar voor eigen tenen, toch nog even bij deze mooie reuzenschildpad langs, want ook deze dino voelt prehistorisch.

Wat een machtig dier is dit zeg.

Ik kan bijna niet kiezen… laat ik eerst mijn vriendin naar huis sturen, kunnen we daarna nog even naar Schildje kijken. (die overigens rustig over een slang heen loopt, we staan immers in zijn hok)

Van Freek hebben we geleerd dat je stil moet gaan zitten bij een levensgevaarlijke slang toch?

Mama heeft ondertussen het mannetje gevonden, kleiner, maar niet minder imposant.

Tuuuuuut tuuuuuut, even aan de kant aub.

Deze is ook gaaf, en een stuk minder zwaar, mogen wij ook even?

Wow, één bonk spieren!

Nog even aaien en dan worden we gewezen om de unieke reproductie die zij hebben gebracht. Een albino-baby. He, die heeft net zo weinig pigment als papa hahaha.

Ze hebben hier zelfs een hele slangenhuid bewaard om te voelen, ook bijzonder dat ze hier gewoon uitkruipen.

Deze is van slag zo lijkt het. Hij staat klaar voor zijn optreden, maar de laatste ronde is al geweest.

We bekijken nog wat imposante, maar kleine, dieren.

En we blijven genieten van de trein die al jaren hier rondgat.

En dan mag ik de slabak omgooien over de schildpadden heen, eten!

En dan is het tijd om te gaan. Maar we gaan nog wel even langs een echte zeeschildpad, en stiekem raken we hem ook even aan. Toch maar mooi even meegemaakt.

Net als in het aquarium van de week, leggen ze hier ook uit hoe het werkt met die baby-schildpadjes op het strand. Zielig hoor zo moederziel alleen.

Maar het is jou toch mooi even gelukt, goed gedaan!

Nog wat foto’s van dieren terwijl we naar buiten lopen. Ze doen hier echt hun best om de dieren goed op te vangen. Mensen die spijt hebben van de aankoop van dergelijke dieren kunnen ze rustig hier brengen. Komen ze niet om, slopen de natuurlijke habitat niet en worden ze liefdevol gehouden.

We gaan thuis nog even chillen en besluiten dan ergens anders te gaan eten dan weer in schuur met massavoeding. Prima te doen hoor, maar even met z’n vieren iets meer culinair genieten is wel lekker.
In Chersonissos, zo’n 15 minuten van huis, vinden we wat lekkers en genieten we van lekker eten in een rustige omgeving met uitzicht op zee.

Terwijl de mannen nog even genieten van gekriebel aan hun voeten, gaan de dames elders heen.

Voeten wassen en daarna de dode huidcellen op laten eten door kleine visjes.

Het is niet alleen grappig om te zien, het voelt ook best lekker, alleen kietelt het wel.

Hoe stiller je zit, hoe meer visjes er naar je toe komen.

En als je héél stil zit… eten ze je helemaal op.
Haha, nee hoor, maar ze komen dan wel allemaal.

Terwijl papa nog een massage krijgt, mag ik nog even op een wat lagere stoel zitten in een nieuwe bak en nog eens 15 minuten genieten.

Moet wel weer héél stil zitten dus mij goed concentreren.

En de dames? Die gaan naar een nagelstudio, de grote droom van zus om haar nagels te laten doen. Niet door visjes, maar door een mevrouw die daar (hoopt ze) goed in is.

Met een handmassage, dat is ook nieuw voor haar.

Zo te zien vindt ze het leuk!

Het duurt even, maar… dan heb je ook wat.

Kijk maar.

Je raadt het al, daarna direct naar huis, niet langs start en hop ons bed in, weer veel te laat. Maar dat maakt niet uit, want het is vakantie!
Morgen gaan we weer zwemmen, maar dan in het zwembad van het hotel. Of… de zwembaden, want het zijn er meer!

Samen met Snakey ga ik lekker dromen van weer een leuke dag. En zus ook, maar die zal haar sleutelhanger niet in bed meenemen denk ik. Ook zij vond het weer een super dag, de vakantie is nu al geslaagd en we zijn nog niet eens op de helft.