Nog een beetje in de vakantiestemming, ook omdat het eigenlijk nog vakantie is, en geheel gezond (denk ik) mag ik vandaag een MRI doen.

Niet zo lang geleden een mogen bijwonen van mijn zoon, dus ik weet wat mij te wachten staat. Ik moet nuchter komen, maar dat is een makkie in vergelijking met zo’n endoscopisch onderzoek, De in te nemen en naar anijs smakende contrastvloeistof neem ik op de koop toe.
Het gaat allemaal lekker snel, zo snel dat ze mij even kwijt zijn. Tja, als je van die sap mogelijk naar het toilet moet, moet je niet raar opkijken als ik er even niet ben. Maar met het engelengeduld in het ziekenhuis zit het wel goed, we komen elkaar tegen in de gang en we gaan gelijk aan de slag.

Ik krijg een infuus voor nog meer contrast en tijdens het prikken wordt uitgelegd dat de naald net bij een klep ziet die er voor zorgt dat bloed niet terug kan stromen… De rest van het verhaal mis ik helaas, maar flauw vallen kan ik niet meer, want ik lag al.

Heerlijk ontspannen bijgekomen op de MRI tafel. Lekker stil gelegen, dus ze waren tevreden.
Opvallend snel was het voorbij, ik vond zo’n rust momentje en even bijkomen wel lekker… Maar niet zeuren, het zit er weer op, hop naar huis, lekker weer aan de bak!