Zo, al dit tijd mochten we niet, want het was corona… maar nu mogen we eindelijk weer eens naar een spelletjes hal!

Mama is even elders en wil vanmiddag graag shoppen. Papa weet wel een leuke shoppingmall en daar is ook een spelletjeshal, dus… als we slim zijn gaan wij nu gamen en komt mama er straks gewoon bij, slim, leuk én gezellig.

Helaas waren we niet de enige die naar dit mooie winkelcentrum gingen. Westfield Mall of the Netherlands is het grootste overdekte (en splinter nieuwe) winkelcentrum in Leidschendam. Maar stiekem komen we daar niet voor, wij willen gewoon veel -heel veel- spelletjes spelen.

Vaste prik, eerst autoracen!

Soms kan ik er nog niet bij, maar dan nog race ik als een beest! Ben gewoon 14de van de 30!

 

Een van onze lievelingsspelletjes is beer-pong, maar zonder bier hoor! We zijn er goed in. Alleen werkt de machine niet echt mee. Hij stopt er mee en slikt onze credits wel in. Gelukkig komt een mevrouw hem maken en krijgen we onze betaalde games + 1 terug. Feest dus, want we hadden het al 3x geprobeerd. De mensen die stonden te kijken hebben zich staan verbazen over onze kunsten. Dat scheelt een hoop keer dronken zijn later tijdens de studies :).

Bowlen, het lievelingsspelletje van oom Pascal en papa vroeger van de kermis staat hier ook. En dat was een goede keuze, want het is idd erg leuk!

Sylvain is heus niet de enige die goed kan, ik blijf ook aardig op de weg hoor.

Ok, eerlijk is eerlijk, ik ben toch niet zo super goed, maar dat wil niet zeggen dat ik mij laat verliezen van mijn kleine broertje!

Toch weer even terug naar de beer-pong, deze vinden wij toch nóg leuker dan die bowling van oom Pascal en papa. Dit is ons lievelingsspel.

Goed concentreren, niet zomaar gooien, kijk naar onze gezichten, we nemen het bloed serieus!

Wij vroegen ons altijd al af waarom het de ene keer shuffle-puck is en de andere keer air-hockey. Nu is het duidelijk, want deze schijf of puck doet het alleen als er lucht onder de tafel wordt geblazen. Maar dan doet ie het ook wel heel erg goed! De baan loopt wat hol, waardoor het nóg meer opletten is.

We hebben honger, zoals altijd. Helaas zijn we ook hier niet de enige in en moeten we in de rij. Maar een rij van 45 minuten om een avondprak spaghetti te halen, dat doen we dus niet.  Zeker niet als mama er niet bij is. Helaas is het bij de snackbar en bij de sushibar (gelukkig aldus zus) ook te druk om in de rij te gaan staan.
Maar wij zijn ook niet van gisteren, wij zoeken gewoon een tentje op aan de overkant van de straat (3 minuten lopen) en gaan daar zonder rij heerlijk zitten en lunchen. Tosti, taart en soep… voor ieder wat wils.

Als wij lekker zitten te eten, komt mama op de lijn. Zij hoort van ons plan en komt deze kant op. Helaas treft ook zij een overvol gebied, afgesloten en overvolle parkeerplaatsen. Ze rijdt (net als wij hoor) ruim 30  minuten rond voor ze een plekje vindt waar ze kan staan. Voor het zo ver is, krijgen we wat foto’s door voorzien van commentaar dat we hier niet herhalen.

Dat geeft ons de kans om met volle buik nog even verder te spelen. Heus niet erg; wel voor mama hoor, maar niet voor ons.

En dan is het alleen nog even shoppen met mama.
De Haribo-winkel is daar een goede start voor.

Er is hier ook een -wat wij zo noemen- Tiktok-museum, maar daar gaan we nu niet zomaar even in. Als mama zo lang heeft moeten rijden, zal ze shoppen ook!

Gelukkig is er een of andere grote telefoon waar je foto’s achter kan maken, en omdat het kan doen we het ook natuurlijk.

Iemand die kan raden welk Tiktok-dansje ik doe?

 

Applaus!

Hoe sluit je zo’n dag goed af?
Nou, met gezellig lekker eten natuurlijk!
En omdat het moet, papa moet wat ijzer extra krijgen, dus rundvlees voor de mannen!