Niet schrikken hoor, zo spannend is het niet, maar het is al even geleden dat ik naar een dokter ging. Vandaag toch maar weer even gedag gezegd.

Een heel lang verhaal kort…
Ik ga goed, ben gezond en happy. Mijn paspoort-leeftijd lijkt echter steeds nog maar vooruit te lopen op mijn lichamelijke ontwikkeling en bijpassende geestelijke ontwikkeling.

Op school begint mij dat te storen… tijd om naar te kijken dan toch?
Een lieve relatie van papa zag en hoorde mij. Zij zag meteen wat er aan de hand was. Papa en mama hebben nog even met haar gesproken en haar advies opgevolgd door naar een kinder neuroloog te gaan om te bezien of mijn hersens niet sneller gaan dan mijn mond kan spreken.

Volgende week nog even langs de orthoptist om te bezien of ik sneller kan lezen door iets aan mijn ogen te laten doen.

Maar dat is volgende week, nu langs het Langeland Ziekenhuis waar ik gelijk langs de APK mag.

Wat beperkte foto’s deze keer, mama wist niet precies wat er ging gebeuren en ze is minder schaamteloos dan papa als het gaat om alles maar vastleggen.

Maar wel een groei-uitslag:

Lengte: 114 cm (dat was 20 november 2020 nog 112,3 cm)
Gewicht: 16,5 kg (dat was 20 november 2020 nog 15,4 kg)

Deze keer gaat de APK wel verder. Mijn bloeddruk wordt opgenomen.

En ik mag even voetballen met Dr. Rehbock.

Deze keer duurt het zo lang dat ik mijzelf maar moet vermaken. Bij mama op schoot zit ik ook dicht bij een telefoon, daar kan ik wel wat mee.

Ik kan zo wel duidelijk laten zien dat ik verschillende emoties kan weergeven.

Sjonge, jonge, het duurt nog langer… Zal ik dan maar even vloggen?

Eerst een kleintje.

 

Ok, nóg een dan…