Daar gaan we weer! Na een lang weekend, waarin we in de ochtend om het niet te verleren één werkje hebben gedaan, is het tijd om weer te knallen.

8 juni komt in zicht, dus we moeten nog even genieten van juf-papa en de afwisseling tussen thuis en school.
Genieten door flink door te werken. Nog voor papa of mama beneden komen zijn wij al begonnen. Eerst wat doen, dan even nadenken wat te doen en inchecken.

Nadat Sylvain is ingecheckt beseft Chloé dat het handig is om toch eerst even te bedenken wat de planning is.

Ook het inchecken van Chloé ging snel, zo snel zelfs dat ze eigenlijk vergat om aan te geven dat Junior Einstein geen weektaken heeft. Mmmm dan maar even improviseren.

De productiemachine van Sylvain staat al weer aan, maar… Er is een probleem. Het handschriftboek is uit!
Gelukkig heeft hij zich wel gerealiseerd dat dit bij de check-in handig was om te melden, waardoor hij uitgedaagd werd een nieuw boek op te halen op school.

Nou, dat laten we ons geen twee keer zeggen. Even de pagina afmaken en dan hop de auto in om het op te halen.
Leuk om even wat vriendinnen te zien die klaar stonden om te gaan gymmen en juf Alida te spreken. Zij is zelfs zo lief om even te helpen om juf Melissa te zoeken, want die was zo hard aan het werk dat ze mij niet zag.

Maar samen zijn wij sterk en lukt alles. Een leuk thema voor de blog-cover foto. Tja, we moeten er wel wat van maken als we er elke keer samen op willen.
Voor school even wat spontaans. En nog een omdat die beter over komt waarschijnlijk.

Thuis gaan de productie gewoon door. Juf-papa loopt wat achter, want de onderstaande drie pagina’s waren al af voor we gingen… Het is buffelen voor hem hoor, ondanks het kleine klasje.

Maar dan is toch het mooie moment van je naam op een nieuw boekje schrijven, altijd iets magisch.

Ondertussen gaat zus los op haar type-les. Ze is klaar met het gewone toetsenbord en moet nu alleen nog maar het numerieke toetsenbord doen. Klaar voor een oefening overtypen van een van mijn boeken… met tien vingers!

Terwijl zij zit te typen, pak ik mijn kans om letters te oefenen om straks net zo mooi te kun en schrijven als zij. En als zeg ik het zelf, ik ben aardig op weg!

Tijd om pauze te houden.

Chloé leeft zich uit op coderen, tja je moet wat als er geen huiswerk in Junior Einstein staan.

Je wordt er creatief van. We besluiten een kleur-challenge te doen. Als papa vraagt waarom ik handschoenen aan heb, heb ik eigenlijk niet echt een antwoord. Maar het staat mij wel toch?

De challenge is dat we dezelfde kleurplaat moeten inkleuren (in een korte tijd, want het is niet de grote pauze) met kleuren die we blind uit een tas moeten graaien. Kijken wie met die kleuren de mooiste kleurplaat weet te maken.

Oordeel zelf maar.

Tijd voor de getallenlijn. Nadat ik vorige week veel uitleg heb gehad over hoe hier mee te rekenen, mag ik het zelf laten zien.

Helaas ben ik mijn schrift vergeten en maakt juf-papa wat sommen op een blaadje. Ondanks dat het qua grootte niet helemaal goed gaat, gaan de sommen bijzonder goed, zonder hulp, zonder nieuwe uitleg, zonder aandacht. Gewoon zelf en bijna foutloos!

Terwijl ik heen en weer ren, is het tijd voor Chloé om ook productie te draaien.

Dan slaat acute vermoeidheid toe. Een goed moment om te stoppen.

Met z’n drieën even naar Pijnacker, deze keer niet voor school, maar voor Quincy. Hij mag een nieuwe mand en wij hebben er tijdens het fietsen laatst een gezien.
Hier is ie dan, en hij is er blij mee.

Alles is een les… Dat hebben we geleerd van Maria Montessori… Dus vandaar geleerd hoe een goede film om te zetten naar een .gif. Lief he?