De dertigste dag maken we speciaal. Niet omdat het de dertigste dag is, maar omdat het papa’s 45ste verjaardag is. We maken hem toepasselijk wakker met het liedje ‘wakker worden’ van Jochem Meijer. Hij blij….

WAKKER WORDUUUUUH!

 

Maar wel met ontbijtje, die we het liefst zelf opeten, maar we laten wel wat voor hem hoor… Van al dat klaarmaken krijg je best honger!

Een lijstje met mooie tekst om nooit te vergeten hoeveel we van hem houden.

 

Maar na de feestelijke start is het toch gewoon een werkdag. En we beginnen fanatiek.

Moeten we er nog iets aan toevoegen?

Taal, rekenen, typen…

Nog meer taal en natuurlijk Junior Einstein.

In de pauze even lekker een vulkaan laten uitbarsten.

We zijn zo toe om naar school te gaan. Alleen… als dat gaat zoals deze kleuterschool in China, waarbij de kinderen een hoedje moeten maken met 1,5 meter, weten we nog niet of we echt wel willen.

Nu terug naar het vervolg-lesje knopjesbord aka kwadrateren van getallen boven de 20.
De uitleg is weer helemaal helder van juf Sanneke. Papa en ik gaan samen aan de slag.
Het gaat goed, totdat we bij het kwadraat van 22 uitkomen. Het berekenen is geen probleem meer, maar het visualiseren is lastiger. Als we het uitschetsen lukt het, maar als we het moeten opbouwen op zoals bij het knopjesbord, lopen we vast.
Na even puzzelen lukt het.
Nou, dan maar door naar 232. Maar die valt ook tegen… Papa vraagt het even na, zodat wij nog we het wel positief eindigen voor vandaag. Morgen weer verder, maar we snappen nu dat de blauwe 10-tallen ook naast elkaar mogen. Tja, je moet het maar weten.

Ondertussen leest Sylvain lekker door en doet zijn ‘vergeten’ laatste zin nog even tussen het filmpje kijken door. Is het niet te makkelijk?

 

Na de ontspanning gaan we nog even door. Schrijven, en spelling, hoe mooier hoe beter.

Het is mooi geweest, papa of mama mogen het morgen nakijken… Ik heb geen zin meer nu.

He, wat is dat in de tuin? Even onderzoeken hoor. Gelukkig is het maar een vogel. Die mag daar wel zitten.
Tijd voor wat anders nu. Wie heeft er zin om te dansen?

En nu mama beneden is, maken wij onze schilderwerkjes af en gaan we sporten met de Nike-app die ik voor zwemmen heb ‘moeten’ installeren. Als echte sportvrouw neem ik Sylvain en mama mee in de oefeningen.

Ondertussen liggen onze kunstwerken te drogen. Die van Sylvain is iets natter, dus die ligt nog wel even, die komt vast morgen aan bod.

 

Het is een eigen stijl… Abstract, leuk he?

Net als elke dag, eindigt de dag met eten, tv kijken en slapen. Vandaag mag papa kiezen wat hij wil eten. Dat is geen verrassing… Sushi.