Donderdag, de 23ste schooldag thuis. We doen ons best, maar na zo’n dag als gister kunnen we niet vol op knallen hoor, even inkomen weer.

Toch maar voortvarend aan de start. Sylvain aan het rekenen en Chloé maakt een project over de luipaard.

Het is dan ook maar een kleine stap naar min-sommen en zelf digitaal aan de slag online. Tja, ik ben nu 9, dus ik kan dit prima helemaal zelf op een computer.

Het resultaat mag er dan ook zijn.

Dan gaat papa naar school. Klinkt raar, maar als je bedenkt dat het juf-papa is en dat hij materiaal voor Sylvain moet halen omdat zijn werk af is, is het niet zo heel gek. En nu kan Chloé mooi even zelf verder met haar project en Sylvain naast mama op kantoor even in een kringgesprek met zijn klas.

Het is overigens logisch dat Chloé’s werkstuk al af is ondanks dat er net wordt aangegeven dat zij tijdens papa’s afwezigheid verder ging… Het gesprek van Sylvain duurde zo lang dat deze foto’s door papa zijn genomen na terugkomst.

Alsof het zo gepland is valt er net een boek in de bus. Vorige week gekocht als vervolg op ‘Buiten is het oorlog’, nu iets luchtigers. Maar nog steeds is lezen op mijn favoriete plek het leukst.

En ondanks de locatie komt er toch publiek op het voorlezen af. Zo kan Sylvain lekker meeleven.

De volgende werkjes wachten op hem… er is genoeg om voorlopig even door te gaan.

Chloé zou nog even het breuken oefen-blad afmaken. Na een lesje ongelijknamige breuken aftrekken, is de oefening vermenigvuldigen. Had ik dus gister staand in de gang afgemaakt, keurt juf-papa het vandaag allemaal af… Maar… ik had het gewoon goed, hij zat met de regels van het lesje in zijn hoofd, maar vermenigvuldigen is gewoon simpel!

Dan ruilen we om, keersommen voor de dames en taal voor de heren.

En dan zijn we zo lekker bezig dat we het mentorgesprek vergeten. Te laat stapt Sylvain toch even in en kan gelukkig nog zijn ei kwijt. En… zeer blij te horen dat Zillah mijn koekjes heerlijk vond. Ondertussen heeft Chloé haar sommen af. De theorie van grote keer-sommen gaat aardig, maar het lijkt er op alsof ze er geen zin in heeft of de tafels niet meer kent. Morgen dus weer een werkje tafels oefenen.

Alsof er niet genoeg gebeurt, gaat de bel. Een grote doos… Wat nou weer? Wie heeft er iets besteld?
Het blijkt een niet zo’n zware doos met de naam van Chloé er op. Snel openmaken!

Spannend he? Er zit zelfs nog een brief bij.

 

Het open maken ging niet makkelijk, want hij zat vast, maar het is gelukt. Erg leuk, dank je YiMa en Martin!

En dan… lekker ontspannen… op onze eigen manier.

Na het eten gaan we gezellig een wandeling maken.
Veel paardenbloemen zijn blaas-baar. Chloé komt met een super idee om een fotoreeks te maken bij het blazen van de zaadjes. Dat geeft een mooi foto effect.
Sylvain mag eerst. Op je hand leggen en dan blazen. Papa maakt een burst-foto en dan gebeurt dit:

Dat hele freakin’ bloemetje vliegt gewoon weg. tsssssss!

Dan Chloé zelf:

Zo moet het dus, gaaf effect he?

Nog eens dan….

What the heck?

Wat deed ik nou weer verkeerd?

Nou ja, we lopen maar verder dan… Chloé heeft nog meer ideeën over creatief fotograferen. De heel familie eerst maar eens op foto zetten.

Daarna probeer ik nieuwe filters… Een ring of een schaduw, kijken hoe dat er uit ziet. Creatief dat wel!

Nog een keer blazen?

Mooi he?

Leuk om nog even wat dieren te zien. Het hertenkamp is en blijft leuk en we kunnen ze altijd wat extra’s eten geven. Ze kunnen zelf niet bij lekker gras omdat dat al op is. Aan onze kant van het hek is genoeg gras dus we helpen een handje.

Oh, kijk nou hoe gaaf! Een zwanennest met eieren!

En toen kwam er een heel mooie meid met een hand vol pluis en die blies de blog voor vandaag uis… Het klopt niet, maar het rijmt wel :o)