Het is 1 april… Vast weer zo’n dag met grapjes… Een dag om vooral papa in de gaten te houden. Maar wij hebben de ultieme startgrap voor vandaag.

We staan vroeg op, kleden ons aan (alhoewel niet iedereen ;o) en maken samen een ontbijtje voor papa en mama.
Als we de trap op komen moet ik een heel klein beetje hoesten. Gewoon, wat we allemaal wel eens doen. Papa ligt nog in bed, mama staat onder de douche… Papa draait zich om en vraagt of ik mij ook niet lekker voel. Ik zeg nog dat dat niet het geval is, maar hij zegt al gelijk dat we niet dichterbij mogen komen…
Gelukkig was het maar een 1 april grap. Grrrrr, vorig jaar had hij ons ook al zo vroeg te pakken met een nep-telefoontje van oma. AAAAA trappen we er weer in. Volgend jaar niet hoor, beloofd!

Maar goed, terug naar het ontbijtje, lief hè?

Na het journaal gezien te hebben eten papa en mama nog even door, kunnen wij mooi naar beneden.
Lekker even spelen voor we aan school beginnen.
We maken een squishie-apparaat. Een waarin (nep) muntjes moeten, je dan een plankje moet wegtrekken en dan kan grabbelen naar verpakte squishie’s. Gaaf he? Zelf gemaakt, zelfs de squishie’s en de verpakking er van.

Even testen hoor.

Nou, dat werkt.
Terwijl papa even aan de telefoon hangt, checkt mama vast wat we allemaal kunnen doen vandaag. Ze hangt wat ideeën op in de klas/huiskamer en laat ons al vast wat doen tijdens ons ontbijtje, dat was er bij ingeschoten.

Oh ja, wel leuk om nog even te laten zien. Heb ik gister gemaakt, een cadeautje met een verrassing er in. Helemaal zelf getekend.

Sylvain begint met een reeks aan woord-oefeningen vandaag. En heeft er zin in ook.

 

Het gaat maar door…

En dan zelfs met een kleur werkje… het gaat maar door.

 

Lekker bezig he?

Zus zit ook niet stil hoor. Zij is bezig met het leren van (voor haar) nieuwe landen.
Zelf uitgekozen landen in Europa: Estland, Letland, Litouwen, Wit-Rusland, Oekraïne en Moldavië.
Even spijt van haar keuze, maar toen ze even doorzette zat het er zo in. Papa zei nog dat het niet de makkelijkste waren, maar wel stoer was als ze dit kon.


Na 5 minuten zat het er in en wilde ze toetsen of mama het wist.
Papa zei nog dat veel mensen dit ook niet weten. Eerlijk zeggen, weet jij waar ze precies liggen?

Mama had ze allemaal goed! Maar ik zag niet dat ik het antwoordenblad heb meegenomen… Nou weet ik het nog niet!

Opeens haalt papa een boek onder tafel vandaan. Gister nog over gehad dat ik dat boek graag wilde lezen. Hoe hij dat deed snap ik niet, maar het is wel een mooie kans om gelijk aan het lezen te gaan. Mijn vorige boek is uit, dus het komt super uit!
We hebben het op school over Anne Frank gehad en sindsdien wil ik graag haar dagboek lezen. Deze is echter nog wat lastig, dus kan ik beter met dit boek beginnen. Zelfde verhaal, iets anders perspectief en geschreven door iemand die voor mijn leeftijd kan schrijven, dat maakt het wel zo makkelijk.
Gelijk het eerste deel gelezen…Nu al een triest verhaal… Het is nu hier ook stil op straat, maar wat hebben wij nog geluk dat het stil is door een virus en niet door oorlog.

Ik heb vanmorgen van mama een stift gekregen een een plastic flip-over die we nog hadden liggen. Helaas lag deze verkeerd om, waardoor de stift geen zin had om aan het plastic te binden en deze zijn uitweg zocht naar mijn handen.

Geen nood, we hebben garage-zeep in huis en dat werkt goed!

Met schone handen kan ik dan mooi nog even wat reken-sommen maken.

Lunch tijd!
Altijd lekker, noodles met gyoza, jammie!

We hebben nog wat tijd op onze planning, en gaan dus nog even spelen met onze eigen ‘automaat’.

En dan komt papa bij ons zitten en vraagt of ik nog de vijf plaatsen weet en of Sylvain 3+7 kan oplossen.
Beiden weten we het goede antwoord te geven, waarop papa besluit school voor vandaag te sluiten.
Haha, zeker weer zo’n flauwe 1-april grap!
Nee? Kan hij dat zomaar doen? Moet hij niet overleggen met de andere juffen?
Mmmm…. nee, die zijn er niet… hij kijkt echt serieus…
WOEHOE, we zijn uit!

See me dance on it!

Wij lekker vouwen, papa lekker brood maken. Wij maken zo de mooiste origami-dieren en vooral veel hartjes.

Toch nog lekker bezig zonder schermpje. Tja, we moeten ook onze creativiteit kwijt.

Na dit werkje mogen we deeg maken voor koekjes.
Ondertussen vertelt papa ons dat we stiekem op school zitten nu, want bakken en art hoort ook bij school.
Nou het voelt niet zo, of het nou een 1-april grap is of niet, wij vinden het leuk zo.

Terwijl het deeg in de koelkast gaat en het brood moet rijzen, gaan wij, met z’n vieren, even een stuk wandelen.

Eerst even glas en plastic weggooien en even naar de Jumbo.
Zus had laatst al een nieuwe rugzak, mama had er ook een gezien voor mij. Bij de jumbo, mooi he?

Via ons huis, om het eten in de vriezer te doen, gaan we naar het park. Papa en mama noemen het ons uitlaten, wij vinden het gewoon een leuke, gezellige en gezonde wandeling. Je kan het ook buitenwerk noemen… in dat geval is het een lange schooldag vandaag.

Boven op de heuvel in het park bij ons huis geven we allebei nog even een spreekbeurt voor een klein publiek.
Een gaat over zwemmen en de ander over dino’s. Gokken jullie maar wie welke spreekbeurt geeft.

 

Nog even luisteren en wat spelen, daarna weer naar beneden en via de woonwijk naar ons huis.

Natuurlijk niet per ongeluk, want daar zijn twee speeltuinen waar we even mogen spelen als er niemand anders is.

En dat is zo dus! Woehoe!

Deze hebben we nog niet eerder gedaan (de speeltuinen zijn vernieuwd). Dit is naast een beetje eng, maar ook wel heel gaaf.
Kijk eens wie er direct naar de top durft te klimmen?
Waar kleine mensen groot in kunnen zijn. Stoer he?

Thuis maken we de koekjes af, kijken we de Incredibles film, eten we en spelen we nog wat. (de volgorde mag je zelf bepalen)

Wat een leuke dag weer, zo houden we het nog wel even vol.
Dat moet ook… want we moeten nog 4,5 week… 22 thuis-studie-dagen. En dan weten we nog niet zeker of het dan wel over is.

We gaan het zien en hopen het mee te maken. Maar eerst komt morgen… Tot dan!