delcour.nl - (T)huiswerk dankzij Corona dag 7

Ondanks dat we onze vrienden missen, is het eigenlijk ook best wel leuk. Soms iets meer dan anders, maar we kunnen niet zeggen dat we het slecht hebben.

Om het een beetje ‘spannend’ te maken is er tot we beginnen vanmorgen geen schema wat te gaan doen. Eens kijken hoe dat gaat. Maar we kunnen het natuurlijk ook zelf maken.

Eerst maar eens even de blog van gister bekijken, leuk om even te controleren op spelfouten.

Stiekem hadden we het schema al zelf in elkaar gezet.

Papa wil boven ever rustig wat werk doen, dus mama is even bij ons voor de start.

We kunnen veel doen bij mama, maar ook zij vindt dat wij moeten werken.
Rekenen voor Sylvain en taal voor Chloé.

Daarna is het nog even taal voor Sylvain en dan mag hij even naar buiten.

Wat hij gaat doen? Geen idee? Zullen we hem volgen en kijken?

Wij snappen hem ook niet altijd hoor, maar als hij klaar is, snappen we het. Hij is een winkel begonnen en omdat het mooi weer is kan het buiten. Een markt dus! En natuurlijk staat alles kaars recht en keurig opgelijnd. Tja, zo is hij.

Ondertussen ben ik met mama bezig om met nullen te goochelen… Van gram naar milligram en naar kilogram.
Best lastig.

Bij het nakijken ontstaat er verwarring… Papa en mama vragen zich af of van gram naar milligram niet 1000 moet staan in plaats van 10. Maar in mijn schrift staat wat anders. Aaaaa wat nu?
Precies, we staken de werkzaamheden en dat zoeken de tijdelijke juffen met de echte juffen maar uit.

Wij gaan meten in de praktijk, veel leuker.

Eerste even een bewustwordingstest. Hoeveel is 1,5 meter. Normaal niet van belang, maar in deze tijd van levensbelang. 1,5 meter moeten we van andere mensen afstand houden als we buiten komen. Dat is best ver!
Maar nu de echte vraag… hoe lang is ons huis?

Eerst kijken of we dat kunnen doen zonder meetlat, maar we mogen wel oefenen hoe groot een meter is.

Als we een schatting hebben gemaakt, meten we het na. Samen komen we er vast uit.

En dan mag ik, als oudste, het ook zelf nakijken… Het aantal tegels op de vloer keer de lengte (of breedte, het is een vierkant) moet de lengte van het huis zijn, dan alleen nog de keuken er bij op tellen en dan klopt het (ongeveer) met onze meting. Goed om te weten! En leuk om te onthouden hoeveel een meter is… Kan je nagaan hoe veel 2000 meter zwemmen is… maar dat is een andere blog.

Daarna is het even terug naar serieuze zaken. Even de weektaken bekijken en bijna afmaken, want echt veel is het niet.

Omdat de computers bezet zijn, mag ik even op mijn telefoon Squla doen, even gewoon wat woord-oefeningen maken, altijd goed.

Nadat ik even met Kasper heb gekletst gaan we even naar buiten.
Aan het eind van de straat is een super groot grasveld wat normaal al helemaal verlaten is, daar kunnen we vast een plekje vinden om te spelen op veilige afstand van anderen.
En ja hoor, geen probleem.
We hebben ons eigen ring-werp-spel meegenomen en gaan aan de bak.

Van die paaltjes kan je ook twee goals maken, en met de bal is dat al snel een voetbalspel. Buiten moet je immers rennen!

Een lang verhaal kort, moe en voldaan komen we thuis, wassen onze handen en gaan nog heel even aan de bak.
Chloé leest bijna alle Engelse boeken ‘even’ uit. Er wordt door de computer meegelezen, dus goed voor de uitspraak en spelling.

Daarna nog even wat Junior Einstein werk doen, en niet onverdienstelijk… weer een sticker. 14 van de 15 vragen goed, dat is toch wel een voldoende?

Ik zet ondertussen alles op alles om de ansichtkaarten voor mijn juffen af te maken. Op hulp van zus, mama of papa hoef ik niet te rekenen. Ze helpen mij het zelf te doen door mij lekker te laten gaan.
En weet je? Het werkt, dan doe ik het zelf wel!

Zal de postbode het kunnen lezen?
Ik ben er van overtuigd van wel, en de juffen zeker!

Dan hoeven we nog maar één ding te doen, en dat is de kaarten zelf gaan posten.

Thuis mogen we nog heel even wat doen door wat filmpjes van de classroom te bekijken.
Daar staat een filmpje over het tekenen van een fiets. Maar opeens zet papa de film stil en laat ons meedoen.
We mogen 20 seconden naar de fiets kijken en dan zet hij de computer uit en geeft ons een papiertje en een pen.