Vandaag is de dag dat we vernamen dat we niet in de laatste week zitten van het thuisblijven, maar dat we er na deze (derde) week nog vier moeten. We zijn dus nog lang niet op de helft als we deze verlenging meerkenen…

Dat wordt nog wat. Wij dachten dat we door ons werk heen waren, dat we nog maar heel even hoefde en dan weer lekker naar school konden. Maar niets van dat. We blijven nog wel even thuis.

Ach, can we do something about it? Then we don’t worry… Wijze woorden van een wijze man, zie dit maar eens.

Dus wij houden het simpel en blijven bij vandaag.
En dat doen we natuurlijk met een goede warming-up.

Eerst even warm worden yoga-achtige rek- en strekoefeningen te doen.
Daarna doen we nog wat jumps.

Dan snel over naar samen rekken en strekken op de grond.

Nog even een kaars nadoen, alleen lijkt deze wel al wat opgebrand.

We eindigen met een power-test.

Kracht genoeg om lekker aan de slag te gaan.
Ik een type cursus, hij woord-oefeningen.

Maar de woord-oefeningen lukken niet zoals gepland. De punt van zijn potlood is niet scherp genoeg, de letters passen niet in het vakje, de letters zij niet mooi genoeg, het lukt niet zoals ik het wil… dan ga ik maar bokken.
Nadat papa een keer of 10 op een steeds kalmere manier aangeeft dat hij wel aan het werk moet, alleen maar zeuren dat het niet lukt is natuurlijk geen oplossing, barst de bom en wordt papa boos. Heel hevig, maar heel kort, gewoon om hem te laten schrikken. Ik schrik mij ook suf. Gelukkig helpt het.
Nadat hij zijn tranen gedroogd heeft is de sfeer omgeslagen naar leuk en zin om te werken.

En dan gaat het zelfs hard op eens. Hij heeft er zin in.

Terwijl ik een telefoongesprek met juf Stephanie voer, volledig in het Engels overigens, over hoe het gaat etc. werkt meneertje super hard door.

Telkens als papa even niet kijkt, vult hij even snel de bladen in… hij kan het wel!

Nadat ik gister een lesje gehad heb in het rekenen met geld, is de les van vandaag een stuk makkelijker… het tellen van geld.
Moet je natuurlijk wel je koppie er bij houden. Niet helemaal wat ik doe, maar ik kom toch een heel eind.

Dan is het snack-tijd. Maar het loopt iets anders dan gepland. Mama is ook even beneden en die heeft wel zin om pannenkoeken op te warmen. De appels mag papa vandaag lekker zelf op eten.

Zus werkt hard door aan haar landen-kennis, geef ik even gas met sommen.

Kijk maar… Lekker bezig he?

Dan is het tijd voor mij om met juf te praten, ik heb er zin in. Zus maakt ondertussen haar kussen af. Handwerk is ook werk!

Helaas hadden we niet goed gekeken en bleek dat het gecancelled was. Op zich logisch, want ik had al een gesprekje gehad vorige week. Wel mooi even naar mijzelf kunnen kijken.
Ach, we gaan gewoon verder met rekenen.

Als het kussen af is, is het tijd om te ontspannen.

Papa en mama moeten even boven werken, dus kunnen wij mooi onze kans pakken om even schermpjes te kijken.
Na het eten kijken we de persconferentie van Mark Rutte en Hugo de Jonge. Zij vetellen dat we tot en met papa’s verjaardag thuis moeten blijven in deze ‘intelligente lockdown’. Balen… school is te leuk om niet heen te mogen en nu moeten we nog eens vier weken langer thuis blijven.
We halen maar vreugde uit het feit dat we veilig en gezond zijn en tekenen lekker verder tijdens de lange verhalen van Mark en Hugo. We kunnen zo wel even wat langer opblijven, dat dan weer wel.