delcour.nl - Blog 1250! Mijn tweede zwemwedstrijd

WOEHOE dit is al weer de 1.250ste blog! Hebben we toch mooi maar even gemaakt voor jullie. Dank voor jullie leuke reacties en al het lezen!

We kunnen er lang bij stil bijven staan, we kunnen ook genieten van het verhaal van vandaag. Deze keer gaan we gewoon verder, alsof het niets is… Genoeg te vertellen over mijn tweede zwemwedstrijd.

Na gisterochtend bij Zero2Hero en vandaag bij de gewone ochtendtraining te hebben gezwommen, moest ik mij om 13:15 melden bij de wedstrijd leiding in het Hofbad in Den Haag voor mijn tweede officiële minioren zwemwedstrijd.

We waren wat vroeg want mama ging als vrijwilliger meedoen. Wat wist ze ook nog niet, maar daarom waren we dus juist vroeg.

Dat gaf ons oma (want die was er natuurlijk weer helemaal bij), papa, Sylvain en mijzelf de tijd om boven even te kijken hoe het zwembad klaar werd gemaakt.
Speciale wedstrijdlijnen, daar hoeven wij niet mee te helpen, dat wordt gedaan voor ons.

Lang verhaal kort. Mama beneden, ik bij de groep om klaar te maken, oma en papa op de tribune al kleppend te wachten en Sylvain maakt dankbaar gebruik om zijn nagels te lakken op de iPad. Tja, je moet wat als je al 2 uur iPad achter de rug hebt gehad vanmorgen bij mijn training… Mama moest studeren en dus ging hij met papa en mij mee naar de 1,5 uur training. Arm broertje van mij, maar wel heel gaaf dat hij er bij is, hij moedigt mij altijd zo lief aan.

Aan de overkant van mijn fans wordt mama geprept om te helpen.

Het is niet allemaal even goed voorbereid, dus het overleg is wel van belang, maar goed dat heb je met wisselende mensen en vrijwilligers…

En aan de overkant van mijn fans zit ik zelf, samen met mijn vriendinnen. We maken ons klaar voor de wedstrijd, want we nemen het best serieus. Dat moet ook wel, want onze trainers zorgen dat het wel echt is.
Er zijn geen kinder-regels bij zwemmen. Eén mini-foutje en je bent gediskwalificeerd, dat kan verkeerd aantikken of keren zijn, maar ook te vroeg of te laat starten, verkeerde zwemkleding, te lang onder water blijven of zelfs te kort, één verkeerde beenslag maken of wat maar ook.
We gaan dus telkens even naar een trainer, Jelmer, die ons van alles uitlegt over de wedstrijd, maar daar doe ik verder geen uitspraken over. Daarna verzamelen we en gaan we naar ons startblok. Dat is in de vorige wedstrijd-blog al beschreven.

Mijn grootste fan: hij is trots op mij, maar ik zeker ook op hem, Sylvain.

Maar goed, terug naar de wedstrijd. Ik sta in de eerste ronde. Hier staan we als groep klaar om te beginnen en te vernemen wie waar heen moet. Natuurlijk weten we dat al, maar het moet allemaal gecontroleerd worden want er mogen natuurlijk geen foutgen gemaakt worden.

En mama? Tja, die is ingedeeld bij de catering en heeft nog even rust.

Kunnen zij en haar zoon even naar elkaar zwaaien :)

There we go! Ik begin in baan 4 met de 25 meter vrije slag met koprol.
Er is altijd een aparte slag bij de minioren, leuk om telkens wat anders te hebben. Koprollen ben ik inmiddels erg goed in. Dat was in mijn zwemles-tijd wel anders, ik had er zelfs zo’n moeite mee dat ik een privé les heb gehad, maar zo zie je… als je maar doorzet en je best doet kan je alles leren.

Op baan 4: Chloé Delcour

Ik?
Haha, nee h0or, dat weet ik ook wel, ik kom net aanlopen. We moeten altijd even wachten zonder de scheidsrechter te storen, want in de baan is nog een wedstrijd bezig, zo houden we het tempo hoog.

En mama zorgt weer voor de scheidsrechters.

Op uw plaatsten….

fruuuut!

En dan zoals je wilt naar de pylonnen onder water zwemmen om daar een koprol te maken en door te gaan. Het is een werkje, maar wel een grappige. Goed om in de wedstrijd te komen.

En zo te zien zit mama er ook goed in :)

Fast foward naar de volgende wedstrijd waar ik aan mee doe. Dat is de 100 meter wisselslag.
Dat is 25 meter vlinder, 25 meter op de rug, 25 meter schoolslag en 25 meter borstcrawl. Belangrijk om op de keerpunten te letten, want die verschillen en de verkeerde betekent automatisch gediskwalificeerd.

Ook Sylvain lijkt zich nog prima te vermaken. Hij heeft zijn transformer maar meegenomen om wat te spelen.

Terwijl ik klaar zit om deze nieuwe afstand (voor mij) te zwemmen zie ik hem spelen met een ander jongetje op de tribune.

Maar dan word ik weer geroepen. Deze keer op baan 1.

Klaar staan…. op uw plaatsen…

Fruuut!

Gas er op! En dat gaat goed, want ik heb (nog) niet de snelste start, maar haal wel iedereen in met mijn vlinderslag. Nou is dat mijn beste slag en vind ik ‘m ook het leukst. Dus gaat het bijna vanzelf. Helaas zit deze slag nog niet bij de afstanden op ons niveau bij de dames. Erg jammer, want hier kan ik en wil ik op vlammen. Ik oefen op zaterdag ochtend niet standaard 45 minuten per keer puur (en onafgebroken) vlinderslag. Ik weet zeker dat mijn teamgenoten dat niet volhouden en zie ze ook gaande de baan moe worden….

Het is gewoon even een dolfijn nadoen en dan je handen naar voren knallen.

Nou ja, gewoon…

Deze baan ging dus erg goed, ik tik als eerste aan.

Maar goed, we moeten nog drie banen, en we moeten nu terug op de rug.

Vreselijk, niet mijn ding dat op de rug…. maar ja, het hoort er bij.
Ik zwem wel netjes, technisch, maar het tempo bij anderen ligt duidelijk hoger. Tja, ieder z’n ding.

We hebben nog twee banen te gaan.

Ik tik als 3de aan, we moeten nog even wachten op de anderen…. Ook wel leuk om eens mee te maken.

Dat doet mama ook ondertussen… De juryleden kunnen ook best wel even zonder wat drinken, en is wachten dus op z’n plaats.

Oh, nee, toch aan de bak… Haha, hop mama, hop mama!

Weer even een stukje doorspoelen en dan komen we in baan 8 uit op het laatste onderdeel, 100 meter schoolslag.
Eerst melden bij de scheids.

Klaar om te gaan.

Fruuuut!

En voor je het weet ben ik weer terug.

Maar niet getroost, hier is ook een film van. Lekker dichtbij mijn fans, leuk om te zien.

En dan even blijven hangen, zodat de persoon na mij ook in de baan kan.

Tijd om even te zwaaien naar mijn fans. Maar… mama staat gewoon naast mij. Ze heeft de kans om van dichtbij te filmen… zullen we ook maar even delen dus. Van een andere hoek…
Hier valt ook meer op dat er een coach tegen iemand ‘lang en lang’ roept… Haha dat doen Ruben in Mark ook telkens bij Sylvain…. Dit is toch geen diploma-zwemmen?

Eerst heen:

En dan terug.

Nou ja, jullie snappen het wel. Speciaal voor jullie liever support en aandacht hier een zwaai vanuit het water.
Het zit er op voor vandaag. Eens kijken of ik overal tijden voor krijg en zo ja, wat ze zijn.
Dank voor het volgen en tot snel!