Poeh he… jullie dachten zeker dat we veel deden op een dag. Nou, houd je vast, want de versnelling gaat er in!

We worden natuurlijk wakker met een foto van Quincy die zich wel vermaakt bij oma.

Maar… wij vermaken ons ook prima in Parijs. Vandaag is de dag dat we van huisje wisselen en doorgaan naar een nabijgelegen land.
Eerst opruimen, schoonmaken en afscheid nemen van Parijs…

En via de bakker naar de auto met de koffers en 40 minuten later staan we in een heel anders land… Disneyland.

Het inchecken duurt net zo lang als de reis, maar het is niet anders. Iedereen wil natuurlijk graag hier heen.

We mogen ons huisje nog niet in, het is pas 11:30. Maar dat geeft niets, we gaan gewoon door en rijden richting de parkeerplaats, kijk daar is het al.

Het parkeerterrein is zo groot, dat ze omroepen je rijnummer te onthouden… Nou, daar weten wij wel wat op.

En dan is het lopen, lopen en lopen… Ruim 15 minuten lopen voor we bij de ingang zijn, de loopbanden staan uit, onze voeten doen nu al pijn.

Maar het moment van aankomst blijft bijzonder. Tijd voor de verplichte foto’s.

Net als deze, been there, done that… will look for the T-shirt later.

Laten we gewoon beginnen bij het begin. Links voor is Sneeuw Witje, nou, dan moeten we daar maar in gaan.

Binnen zie je… Sneeuw Witje en alle figuren uit het sprookje.
Vervelend echter is dat er grote nadruk is gelegd op de boze stiefmoeder en de heks, waardoor het eigelijk best spannend is

Leuk, maar niet een goede om mee te beginnen.

Snel door naar Pinokkio, die kan niet eng zijn toch?

Gelukkig is dat ook niet zo, en genieten we lekker van alles wat ze laten zien.

Peter Pan is de volgende, maar omdat daar de rij 3x zo lang is als bij andere attrakties, gaan we lekker de andere kant op. Niemand zegt dat het op volgorde moet, dus pakken we gewoon mee wat we willen.
Even wat doms doen, ook leuk.

 

Sylvain wil nog even verder duizelig worden, mama gaat mee. Wij blijven even wachten, leuk zat om even naar te kijken.

Dan komen we bij het huis van Mickey. Blijkt een van de langste wachtrijen, maar dan heb je ook wat. Je mag op de foto met de echte Mickey.
Nou, dat laten we ons geen twee keer zeggen.

Na een lange tijd zijn we bijna aan de beurt. Alles wordt goed geregeld hoor, wat een ster is die muis. Een eigen huis, en meerdere eigen bewakers en een eigen fotograaf.

Zo lang als de rij was, zo snel ging het foto maken. Zo snel zelfs, dat toen Chloé alleen was geweest (dat wilde ze graag) wij er bij gingen staan, maar zij eigenlijk al weer weg ging. Al met al dus allemaal op de foto met Mickey, maar niet tegelijk.
We bekijken de foto’s en leren dat we later een combinatie kunnen maken van nog veel meer figuren. We kopen hem nu dus nog niet, maar omdat wij ook wel snappen dat jullie niet langer willen wachten, hierbij de foto die we uiteindelijk bestellen. Het ging snel, maar hij is wel super gaaf geworden!

We hebben en honger van gekregen, kijken of we ergens wat gezonds kunnen krijgen.
Haha, mooi niet. Patat en een snack, dat kan prima. Er is overigens ook niet meer, dat wisten we al, maar toch….

We duiken een andere hoek van het park in en komen op ‘It’s a small world’. Als je hier niet in bent geweest, ben je niet in Disneyland geweest. De rij valt mee, we hebben geluk! (of zal het zijn omdat wij buiten de schoolvakanties om kunnen gaan)

We zijn van alles, heel veel verschillende poppetjes uit verschillende landen met muziek die hetzelfde is en toch anders…
Het lijkt wel een beetje gejat van de attractie in de Efteling: Carnaval Festival, maar dan met een ander liedje dat in je hoofd blijft hangen.

 

Hé kijk, Nederland!

Handig die lange armen van papa, zo passen we ook aan de andere kant van het kasteel op de foto.

Nu weer wat spannends… Er gaat een super gave achtbaan over een berg. Een hoop herrie en rook… leuk!
Je moet 1.02 meter zijn, dus dat redden we allemaal prima. De kleinste met een marge van zo’n 2 a 3 centimeter, maar genoeg is genoeg.

We stappen vrolijk in en genieten van de rit.
De herrie en het water deed ons wel wat schrikken, maar slechts enkele tranen achteraf van de spanning maken het minder leuk. De rit was gaaf in ieder geval.

Het gaat weer goed en het uitzicht blijft leuk.

Het valt Chloé op dat de best bezochte attractie, met name door broertje lief, de wc is, maar ook na deze ronde gaan we gewoon weer verder.
Kijk hier de berg met de achtbaan die er doorheen gaat, leuk hoor!

We lopen een ingang in, maar hebben geen idee waarnaar toe. Omdat het net wat spannend was, nu wat leuks en luchtigs. Papa vraagt nog aan de dame bij het hek of het spannend is, omdat we daar geen zin in hebben. Ze antwoord van niet, het is immers Disney, alles is leuk.
Vol vertrouwen lopen we door.
Eenmaal binnen blijkt het het haunted mansion. Vrij vertaald…. het spookhuis.
Ai…. niet zo’n goede zet. Maar door het wat luchtiger te maken en niet al te donker, komen we er goed doorheen. Blij dat we naast papa en mama mogen zitten. Dat was wel nodig.

Twee lessen geleerd. 1. dit doen we nooit meer. 2. Fransen kan je niet vertrouwen.

Vrolijk lopen we verder en willen graag naar de afdeling met buitenaardse activiteiten. Echter lopen we onszelf vast in de drukte bij de optocht.
Eerder hadden we er al even gestaan, maar het duurde zo lang dat we lekker uit de drukte de attracties weer in zijn gegaan.
Nu is het echter weer zo leuk, dat we toch maar even kijken.
Kijk! Pinokkio.

En hier Donald en Minnie.

En Knabbel en Babbel, die kennen we ook nog wel, jullie ook?

Zo kunnen we nog wel even doorgaan, want er zijn veel karakters van Disney. Maar we gaan ze niet allemaal af hoor.
Pluto zit er wel heel lekker bij.

Het zijn niet alleen de karakters, maar ook de hele set uit de film gaat mee. Lion King heeft ook groot uitgepakt.

En natuurlijk Peter Pan en Kapitein Haak. Helaas nog niet geweest wegens drukte (25 tot 40 min. wachttijd). Maar we zijn hier nog niet weg hoor.

Nemo! Die kennenw eook!

En… en… en… een draak! AAAAAAA, die ziet er echt uit…. Zal ie ook vuur spuwen?

OMG! Ja, en niet zo’n beetje ook! Wow!

En hier het einde. Anna en Elsa natuurlijk. Micky heeft plaats moeten maken voor deze dames… Maar wat leuk om hen ook in het echt te zien!

Het wordt donker.Het kasteel lijkt wel van kleur te veranderen. Zal de zon echt onder gaan of is het nep zoals Disney het alleen echt kan laten lijken?

Wij zien nog kans om naar Buzz Lightyear te gaan. Hij is de speelgoedheld uit Toystory en heeft een heel gave attractie. Een waar je mee mag doen en echt mag schieten. Leuk joh!

Ja ja, wij zijn er klaar voor!

Ai, de foto’s lukken niet allemaal even mooi. Het schieten wordt er echter niet minder leuk van.

Goed mikken, dat wel, maar er zijn veel punten te behalen, de trip duurt lang genoeg en je mag het karretje zelf draaien. Leuk, leuk en leuk dus.

Knallen!

En daar!

Kijk dat nou gaan, het lijkt wel alsof we het te serieus oppakken.
Tja, als je iets doet… dan moet je het ook goed doen ook toch?

Helemaal uitschoten en leeg geknald lopen we voldaan naar buiten. Wat kan hier nou nog overheen?

Nou… wellicht deze beleving. Star Wars, de echte!

De wachtrij is al gaaf. Hier staan gewoon alle figuren die ik in mijn boek heb staan en in de films gezien heb bij het spelen bij Issaku.

We zien de werkplek van alle robots…

En zelfs buiten achter het raam gaat het leven gewoon door.

We zijn er al weer bijna, het gaat bijna te snel de wachtrij.

Opeens staan we klaar met en 3d-bril op onze neus. Wat er gaat gebeuren weten we niet, maar de smile zegt genoeg. Wij hebben er zin in!

We krijgen een korte uitleg en moeten in een ruimteschip plaatsnemen. De kapitein is even weggelopen en C-3PO is op de kapiteinsstoel gaan zitten.
En dan opeens vertrekken we… Oh oh… riemen vast daar gaan we!

Wow! Wat een gave trip was dat! We zaten zo in de ruimte, schoten van alles en vluchtten voor Darth Vader omdat wij een boef aan boord hadden… Zelfs nog even onder zee geweest waar we per ongeluk een zeebeest hebben aangevaren… sorry!
Maar gelukkig met beperkte schade weer geland. En ondanks dat we de punt van een ander spaceship hebben stuk gemaakt toch een veilige thuiskomst gehad. Wat een super coole reis!

Uitstappen en door de gangen van het spaceship weer naar buiten.

Maar niet voor we op de foto gaan.

 

En nog even oefenen met een luchtzwaard.

Snel nog een keer met papa, te gaaf om niet nog eens in te gaan.
Mama en zuslief wachten maar even, dit moet gewoon nog een keer.

Als we buiten komen valt ons op dat er veel herrie is.We hebben wat gemist dus.
Van een afstand maken we nog een deel van de show mee op het kasteel.
Super harde muziek, veel hoge stralen van de fontein en met laser-projectie met vuurwerk er bij is het oprecht een spektakel
Lastig vast te leggen, je moet er echt zelf naar toe, maar voor het idee van de grootte toch wat foto’s.

We geven toe, op basis van deze foto’s zou je de brandweer bellen, maar het gaat goed gelukkig.

En als je denkt dat het klaar is…

Mooi niet, er kan nog een schepje bovenop.

En daarbovenop?

Nog één schepje dan.

 

Terwijl de laatste knallen rondom het kasteel klinken, begint onze maag mee te zingen…

Het lijkt wel alsof je van spectaculair vuurwerk honger krijgt.

Nog even en onze maagjes verstoren de muziek…

Maar zo ver komt het niet, want het kasteel heeft er genoeg van. Ze weten er weer een mooie punt aan te breien en vervolgens laten ze iedereen uit het park gaan in één dikke rij van mensen.

Maar ja, en nu? Wij hebben honger, alles in het park is dicht. Zouden ze echt zo stom zijn hier?

Nee, natuurlijk niet! Het park er naast (Studio’s) sluit ook, maar daartussen ligt een heel eigen park met alleen maar restaurants.
De eerste waar we in willen heeft een langere wachtrij dan de attracties in het park. Daar trappen wij niet in en wurmen ons naar een andere ingang.
Daar zien we plek genoeg om meteen aan de beurt te zijn en gaan lekker ontspannen zitten.
Even de beentjes strekken, even kleuren en natuurlijk op de foto. Speciaal voor jullie, daar doen we het allemaal voor :)

Oh ja, en eten natuurlijk, lekker veel eten. (ok, nadat we hebben moeten aangeven dat het eten van Sylvain niet het juiste was en de pasta van Chloé koelkast-koud was), maar het was lekker. Wellicht zijn ze niet van deze drukke dagen gewend of was de kok nieuw. Maar ach, na zo’n dag ben je toch vergevingsgezind.

Als onze voeten iets zijn bijgekomen en het eten op is, gaan we weer aan de wandel om bij de auto te komen.
Eenmaal daar, zoeken we ons huisje op en gaan we zo snel mogelijk naar bed.

Het is overigens een leuk huisje, twee slaapkamers, twee badkamers, twee wc’s en een huiskamer met keuken. Meer gan genoeg voor ons.

En als de boel is ingericht duiken ook papa en mama het bed in, want het is niet alleen laat nu, morgen moeten we vroeg op, want we mogen als Disneygast morgen eerder het park in… Zonde om dat niet te doen. Dus 08:00 uur moeten we in de auto zitten, anders missen we nog wat….

Slaap lekker en tot morgen vroeg!