We doen het niet vaak, maar toch zeer regelmatig… Ons halfjaarlijks tandartsbezoek, even kijken of we wel goed poetsen.

Heel spannend is het niet, maar leuk is anders. We gaan met z’n drieën, met papa, want mama gaat alleen. Zij wil wat meer tijd nemen om ook naar de mondhygiënist te gaan. In de auto leggen we de volgorde vast van wie er eerst in de stoel gaat.
Wij kiezen unaniem voor papa als eerste.

Nou kan papa best veel, maar een selfie maken tijdens zijn controlebeurt is hem nog niet gelukt. Wij vinden het zo leuk en interessant dat wij liever live kijken dan een foto maken.

Maar als wij gaan, natuurlijk wel.
De volgorde laat zich raden.

 

Wel vies trouwens dat spul wat ze op onze kiezen smeert om ze sterker te maken.
We moeten het een uur in houden, maar dat doen we niet met plezier.

Voor de eerste keer krijgt ook Sylvain het spul, we zijn het snel eens: bah!

De tandarts verzacht het nog met een cadeautje (een autootje en een gummetje), maar het blijft vies.