Echte vrienden zijn niet alleen bij elkaar, ze blijven ook bij elkaar.

En natuurlijk steunen wij elkaar door dik en dun. Woensdag lekker spelen bij Kasper, donderdag gaat Kasper gezellig mee met mij om mij te steunen, want vrijdag ochtend word ik 6. Spannend natuurlijk, dus wat hulp en gezellige afleiding kan ik wel gebruiken, en dus blijft hij slapen.

Vrijdag, als ik 6 ben, gaat hij natuurlijk mee met het kinderfeest naar Monkey Town. Maar goed, we kunnen niet alles op de blog knallen, dus het meest bijzondere deze ronde: de twee dagen samen en natuurlijk het logeren. Wellicht komt dat ook nog, maar eerst wat er aan vooraf ging.

We beginnen op woensdag, na school. Omdat het feest is heb ik geen lange dag, maar mag ik mee met de korte dag van Kasper, wel zo gezellig toch?
We worden opgehaald met de bakfiets, altijd een leuke belevenis.

Ook leuk om mee te helpen met fietsen.

Daar word je wel moe van, dus maar even bijtanken (lees: snacken) samen met mini-Kasper, ook wel Hugo genaamd.

Maar dan zijn we klaar voor het echte werk, de shoot-0ut.

Het is mooi weer, dus we mogen nat worden. Sterker nog, nat zullen we worden… niet zo gek met een zwembad in de tuin, woehoe!

Hier, pak aan, alles en iedereen mag nat worden!

Na het gevecht ook even tijd om te chillen.

Aan elk feest komt een einde, dus ook aan vandaag. Oh, ik realiseer mij dat morgen er geen einde aan het feest komt, want dan blijft hij slapen en vrijdag gaan we naar Monkey Town en zaterdag is de familie…. pffff één groot feest op komst.

Goed slapen vandaag dan maar, goed dat Fabienne (mama van Kasper) mij veilig thuis brengt.

Wij komen er aan! In stijl…

 

De volende middag (donderdag) mag Kasper met ons mee. Tja, hoe beschrijf je zo’n dag…. leuk?
Nah, super! En met plaatjes is het nog veel leuker.

Binnen spelen met auto’s.

Buiten spelen met water (en zus).

Nog meer binnen spelen met auto’s en zus.

En dan mee naar het zwemmen van zus. Maar dat duurt 1,5 uur… gelukkig hebben we elkaar en bouwen we er een feestje van.

Eerst een patatje.

Daarna (of eigenlijk als we op de helft van de patat zijn) een ijsje.

Maar dan zijn we er nog niet. Dus gaan we nog even tekeer met de auto’s die we hebben meegenomen.

 

Nu nog even een slaapritueel. Maar wat is dat voor ons samen? Dat iemand voorleest? Nou, dat kunnen we zelf wel. Zal ik een stukje voorlezen?
Ok, luister goed.

 

Gebroederlijk vallen we dicht bij elkaar in slaap, heerlijk afwachtend op de volgende dag. Morgen… morgen word ik 6!