Soms heb je zo’n ingeving… nu heb ik zin om het avond eten helemaal zelf te bereiden.
Op weg naar huis rijden we richting de Jumbo. In eerste instantie niet om boodschappen te doen, maar om een brief van papa te posten. De brievenbus staat daar voor de deur en het is lekker dichtbij huis. Deze keer is Sylvain aan de beurt om hem te posten. Ondanks dat hij zelf al durft gaat zus mee om hem op te tillen, want tussen durven en kunnen zit nog wel een verschil. Tja, dat heb je met kleine beentjes.
Als we weer instappen krijgt papa een ingeving. Hij moet boodschappen doen, en dat kunnen we net zo goed nu meteen doen, we zijn er nu toch.
We stappen maar weer uit.
Hoe dat werkt bij zo’n Jumbo hoeven we niet uit te leggen toch? Leuk om zelf eens te gaan kijken. En als je het al weet, is het niet spannend meer toch?
We krijgen de vrije hand om te kiezen en kopen wat we willen, dus komen we thuis met de ingrediënten voor pasta.
Nog voor we thuis zijn besluit ik dat ik wil koken. Nou, dat soort dingen hoef ik niet vaak te herhalen, want papa is liever lui dan moe en helpt het mij graag zelf te doen, zoals hij zijn luiheid probeert te verkopen.
Papa blijft kijken, maar doet niets.
Nou, eerlijk is eerlijk. Hij heeft de eerste keer geholpen met het aansteken van het fornuis. Dit moet met een aansteker, want de auto-onsteker is kapot, en dat vind ik toch wel spannend. Gas en vuur… ik heb geleerd dat ik daar niet aan moet komen.
Maar na één keer met hulp kan ik het prima zelf.
Oh ja, hij heeft ook een paprika gesneden en het kookvocht afgegoten, omdat het voor mij wat hoog is om er mee te lopen naar de gootsteen.
Maar verder heb ik alles echt helemaal zelf gedaan.
Om te beginnen het gehakt bakken, of zoals papa zegt dat het heet: ‘rullen’.
De groente er bij, wat roeren en even wachten.
Wachten zonder iPad is overigens best saai. Maar uit veiligheidsoverwegingen gaan koken en iPdad kijken niet samen.
Dan even proeven. Een grote hap lucht en dan blazen!
En pas dan happen, anders brand je je mond!
Als de saus met groente op smaak en dus klaar is, moet de pasta nog.
Het is even afmeten, maar het lukt prima.
Weer even wachten…
Nog even wachten…
Maar dan is het toch gelukt. Heerlijk bijtgare pasta en super lekkere saus met gehakt.
Pasta di Chloé!
Jeetje, wat goed dat koken. Mag je volgende keer oma ook helpen zeg!