Ik heb al heel wat ziektes en (huid)aandoeningen gehad, maar dit… wat is dit nou weer.

Ik loop al enkele dagen met een blaar op mijn vinger. Maar ja, ik ben de kleinzerigste niet, één blaar op één vinger dat is niets!

Opeens kwam er nog een blaar bij op een andere vinger. Maar de overgrote meerderheid was blaar-vrij, dus mij krijg je niet klein… dat ben ik al ;o)
Tot vandaag, toen was het thus toch wel even schrikken.

Vanmorgen zag mama dat mijn wond van de 16de bij het etentje in Rotterdam. Ik dacht dat het niet was en heb het niet eens in de blog genoemd. Maar vandaag was hij opeens wat groter en zaten er enge donkere plekken bij met wat vocht.

Begin van de middag kregen papa en mama een bericht vanuit school. Er is (weer) Impetigo geconstateerd. Nou dat is even schrikken ,want dat klinkt heftig toch?
Maar wat is het he? Dat willen jullie vast wel weten. Nou, eigenlijk heel makkelijk. Google Translate wist het zo, het is krentenbaard.

Oh, wacht eens even… die blaar op mijn vinger dat moet dan “Impetigo bullosa” zijn, korsten en nattigheid op mijn knie is “impetigo vulgaris” dat is het… vrij vertaald ranzige krentenbaard… Gadverdamme, dat heb ik weer!

Het begon dus onschuldig op een vinger.

Maar op de plakken waar ik iets meer dan een week geleden op gevallen ben slaat de krent of de baard (dat weet ik niet) hard toe.

En dan volgt nu een waarschuwing voor mensen met een zwakke maag.

 

Dezelfde avond belde papa met de huisartsenpost, maar die zeiden da we moesten wachten tot morgen bij onze eigen arts.
Die vond het (de volgende ochtend) niet nodig, maar schreef wel een tovermiddel voor, een waar ik zeker beter van ga worden, net als altijd.
Ik moet wel heel goed zijn, want met al die ziekten ben ik al heel vaak beter geworden… beter dan de vorige keer.. is het nog wel mogelijk?
Fusidini, het middel klinkt al magisch. Het is inmiddels al een dag later, ik ga lekker smeren en lekker slapen, kijken of het morgen over is.