Wie A-zwemt moet ook C-zwemmen

Het zat er in. Wie ‘A’ zwemt moet ook ‘C’ zwemmen toch?
Na gister mijn eerste snorkel gehaald te hebben, is het vandaag tijd voor ‘C’.

Zo veel moeite zijn in al die jaren gestopt, dan mag het een blog van formaat zijn ook…
Laten we dan beginnen met hoe ik er bij zit. Beetje gespannen, maar ik heb er wel zin in!

En dan mijn trouwe fans, mama, broertje lief en natuurlijk oma. En last but not least achter de camera (as always), papa.

Heb jij wel eens afgezwommen waarbij je voor je het water aanraakt je diploma al hebt?
Ik wel.

Sterker nog, wij wel!

Dat had je kunnen weten, als je de blog van gister hebt gelezen dan weet je dat mijn vriendin Elize en ik gister tijdens de tweede les van 16 december hebben afgezwommen voor ons snorkel-diploma. Mark gaf ons deze voor het afzwemmen, is die mooi binnen.

Oh, weet je niet meer wie Mark is? Dan help ik je even.
Mark, zie hier onder, is een van de twee eigenaren van Zero2Hero, mijn zwemmeester en de man van het diploma-zwemmen.

Genoeg qua intro, laten we beginnen.
Achteraan bij startblok 4 staan de B-zwemmers (been there, done that, zie blog) en bij startblok 3 de C-zwemmers. Onbewust zijn we van groot naar klein gaan staan, ik sta daarom bijna achteraan. De rode jas, dat ben ik. De B-tjes staan te zwaaien…

Oh, wacht als je mij wil zien, zet ik wel even een pasje op zij… Alles voor mijn trouwe blog-fans.

Ik ben natuurlijk beter te zien als ik aan de beurt ben, om met een potloot-sprong het water in te gaan, af te zetten tegen de kant en enkele meters onder water te zwemmen, gevolgd door een mooie schoolslag.
Ready?

GO!

Heen aan de ene kant, terug aan de andere kant, dan kunnen papa en mama ook mooie filmpjes maken.

 

Nu een moeilijke vraag voor jullie… wat komt er na de schoolslag?
Precies, de rugslag.

 

Terwijl de B-zwemmers nog heen en weer gaan, mogen wij onszelf redden met een voorwerp dat we in het water tegen komen. Zo verdrinken we niet als we te vermoeid zijn om de kant op te gaan. Toevallig vond ik een bal, dat kan zomaar mijn leven redden.

Want rondhangen in het water is leuk, maar we moeten er ook zelf uit kunnen komen, anders blijf je maar aan die bal hangen.

Hoge rand of niet, even bikkelen en je bent op het droge.

Hard werken wordt beloond. Als we er uit zijn, wordt even kort voorgedaan hoe wij al weken achtereen elkaar redden uit het water.
Te weinig tijd en al genoeg gedaan om het allemaal te doen, dus na de demo mogen we er weer in om even te lekker te drijven.

Mark legt uit dat als je zo kan blijven drijven je het perfecte figuur hebt om te zwemmen. Nou… het perfecte figuur dat heb ik, maar dat wist ik al.
Heerlijk ontspannen doen alsof je dood bent.

 

Voor Sylvain ziet het er allemaal maar spannend uit… leeft zus nog wel?
Waarom ligt ze zo in het water? Gaat dit wel goed? Waarom doet Mark niets? En papa of mama dan? Hallo, het is wel mijn zus hoor!
Ik kan nog niet zwemmen en blijf ook niet drijven, dus ik ga er niet in hoor. Wellicht volgend jaar, want ik mag waarschijnlijk in januari beginnen.

Nee hoor Sylvain, niets aan de hand! Het hoort bij de oefening. Lief dat je je druk maakt om mij, maar in het water kan mij niet veel meer gebeuren.
Ik kan mij zelfs al helemaal uitkleden in het water, kijk ik doe het even voor. (nee mijn badpak houd ik aan hoor, we moeten nog verder)

Oh, nu ik toch ontspannen ben, heb ik nog wel even tijd om naar jullie te zwaaien hoor. Zoals ik al zei, alles voor mijn trouwe blog-volgers! (zie bij 1:02m)

 

Nu we toch op de kant staan en onze kleding uit hebben, komt de grote en meeste moeilijke oefening, duiken door het duikgat.
Gelukkig hebben we dit veel geoefend en is 9 meter niet meer zo ver als dat het was, tegenwoordig zit ik op 12 meter en als het moet vast nog iets verder.
En van juf Myrthe heb ik geleerd goed af te zetten, een mooie zweefsprong te maken… en dat lukt, luister maar goed wat Mark zegt.

 

 

En dan gaan we mooi zwemmen… Heerlijk zonder zware kleding.

Met een mooie slag.

Ach, kijk zelf maar.

 

En ja, deze is makkelijk… na borstcrawl komt… rugcrawl.
Ook die moet natuurlijk mooi gezwommen worden…

See for yourself.

 

En dan nu zonder kleren schoolslag, ook maar mooi doen dan? Een-twee-hoppakee.

 

 

Wist je trouwens dat als je al jaren met een goede vriendin zwemt, dat je dan automatisch synchroon gaat zwemmen.
Het lijkt wel alsof onze zwemcycli automatisch op elkaar afstemmen…

 

En ja, we ontkomen er niet aan om ook wat baantjes op onze rug te doen. Here we go again.

 

 

Hoi papa’s en mama’s, wat gaan we nu doen?

Oh ja, daar gaan zij nu niet over, weer even concentreren wat we nu weer moeten doen.

Het zou leuk zijn als we een bommetje mogen doen hier, want ze zitten wel heel dicht bij de kant.
Ja, mag dat? Echt? Nee, het moet??! Woehoe!
Wie telt er af?

 

Hahahaha dat was leuk he?
Lachen, het was maar een grapje!

Nou, wij lachen nog even door… met onze vinders in onze wangen mogen we met z’n allen aftellen.

10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, DIPLOMA GEHAALD!
Het is officieel, hier het bewijs.

De hele groep is blij, kijk ik sta helemaal achteraan blij te zijn!

Rest ons nog maar één ding…
Mark moet het water in!

 

Ok, voor jullie, omdat het moet… even op de foto met twee diploma’s, een gouden medaille van oma en natuurlijk mijn Zero2Hero-held met schildje, A, B én C!
Trots, blij en tevreden. Maar… nog niet klaar, want ik ga nog verder voor mijn snorkel 2 én afstandszwemmen borstcrawl.
Dus Mark, dank en tot zaterdag!