Het is, ondanks dat het vertrouwd is, toch best eng zo’n drumles… Eigenlijk komt dat omdat ik moe ben en omdat ik het spannend vind om langs Skipper te komen.

Skipper is eigenlijk een lieve hond, maar hij kan blaffen en dat vind ik gewoon een beetje spannend.
Daarom gaat vandaag papa mee, omdat hij zegt dat ik het leuk vind als ik er ben… nou, dat is dus ook zo.

Weer een goede en leuke les gehad.
Het allermooiste moment heeft papa helaas gemist, een fantastische herhaling van juf, maar ook de tweede keer ging het goed.

Zullen we bij het begin beginnen?
Een keer voor doen, een keer nadoen… makkie.

Een keer op die, een keer op die en een keer op die… makkie

 

Zacht en hard…

Even een solo…

Nu een stapje moeilijker. Juf doet het voor, en ik doe het na.

Hoog en laag en vier keer op alles:

 

Nou, dat gaat ook goed, laten we het voetenwerk niet vergeten.
En ja, lach maar, maar ik sta daarbij, anders kan ik niet bij de base!

Een echte combinatie!

 

Let’s hear it!