Zoo Oliemeulen

Het is zaterdag… mama mag uitslapen, zij heeft een zussen-dag. We zien haar nog wel even na het zwemmen, maar voor zij weg gaat, zitten wij al weer in de auto met papa, op weg naar een nieuw avontuur. Wij zijn echte explorers, en vandaag gaan we enge dingen doen met papa.

In Tilburg zit Zoo Oliemeulen, een kleine dierentuin waarbij je ook dieren kan aaien, om je nek krijgen en op je hand voelen… Een belevenis naar ons hart, dus dat uurtje rijden is niet zo erg.

De auto-rit wordt opgevrolijkt door zang uit volle borst en snurken met passie, Chloé weet papa wel wakker te houden met haar voorleesverhaal, wij zijn een team, samen komen we er wel.

Mocht je de eerste foto wat onscherp vinden, dat is van ons enthousiasme. Wij hebben allebei leren fietsen bij de egel-opvang in Zoetermeer, maar hebben nog nooit een echte egel gezien. En hier, vlak voor onze neus zit gewoon een echte egel. Snel een foto maken, zodat mama hem ook kan zien.
Maar snel en foto’s maken gaat niet altijd even goed.

En dan komt er toch een reeks dieren die we niet elke dag zien.
Het aller leukste is er toch samen van genieten.

Soms is het even zoeken, heel wat blaadjes leken dieren, maar als je goed kijkt zie je zelfs dieren die kunnen verkleuren.

Sommige dieren nemen geen moeite om zicht te verbergen, die zijn gewoon zo giftig.
Dat geldt zeker voor de Gifkikker of de Zwarte weduwe, hier moet je gewoon niet mee spelen, blij dat ze achter glas zitten.

Gelukkig zijn sommige wandelende takken gewoon te groot om niet gesnapt te worden.

Van Freek weten wij dat dit een Python is, zo groot… blij dat wij aan de andere kant van de ruit staan.
Even samen op de foto, hij kijkt ook keurig naar de camera.

Sommig dieren zijn grappig en groot, maar is toch eigenlijk gewoon een gekko?

Mmmm geloof dat wij wel een lesje dierenkennis kunnen gebruiken.
He, dat is toevallig, deze dame geeft beestenles.

Wij zitten er klaar voor!

Voor je weet zit er een (kleine) wurgslang om je nek. Klinkt onlogisch, maar als je het verhaal goed beluistert is het niet gevaarlijk.
Papa gaat eerst, maar Sylvain ziet er geen gevaar in, het voelt eigenlijk wel lekker.

Na de slang is het tijd voor de Tarantula a.k.a. Vogelspin.
Ook even goed opletten, want een val van 10cm hoogte overleeft ze niet, je moet dus zeker durven!

Best leuk beest en het kriebelt een beetje, zo lief!

Hoe dichter bij Kriebeltje (zo heet ze) komt, hoe spannender het wordt.
Ook al heeft Chloé het al eens eerder gedaan, zeker weten dat ze haar handen stil kan houden weet ze niet.
Geeft niets, dan houdt papa haar wel vast.

Dichtbij is het niet eng en zelfs een pootje aanraken is niet erg, wel samen op de foto, leuk!

En natuurlijk de verplichte foto met de oudste van het stel dieren aldaar.

He papa, kijk, heel grote pissebedden!

Zijn deze nep of echt?

Of er ook honden zijn?

Ja hoor, die hangen hier rond… Vleermuishonden wel te verstaan en… deze hangen NIET achter glas. Je ruikt het duidelijk… maar het is wel heel gaaf. En natuurlijk zijn wij niet bang, dus gewoon op de foto.

En dan ontstaat er een probleem… Schminken, altijd leuk, en eigenlijk altijd Spiderman.
Maar toch ga ik twijfelen… het lijkt wel een mind-fuck, want ik wil ook een vleermuis zijn… Batman

Weten jullie wat ik moet doen?
Nou, deze schink-dame wel.

Gewoon allebei, bat-spider-man (niet te verwarren met bad-spider-man).

Chloé kiest voor een regenboog-Pinguin, maar dat is natuurlijk logisch toch?

Dan even lunchen en even foto’s maken met het decor.

En dan ziet papa opeens een vloerkleed, maar omdat dat op een niet logische plek is, namelijk midden in een tent, nemen we even een kijkje wat het dan is. En wat blijkt… een Stinkdier. En nog een echte ook!

 

Die had je niet verwacht he?
Nou, wij ook niet, maar het is wel heel leuk om deze eens te mogen aaien, zelfs papa had het nog nooit gedaan. Net een hondje… lief hoor!
Oh ja, en hij stonk helemaal niet!

Na het eten ook nog even buiten gekeken, want daar zijn ook nog wat dieren.
In ieder geval één roofvogel had er al zin in, maar de show is pas over 45 minuten. Eerste maar even rond lopen dus.

In de categorie maffe dieren, hier langharige gekke lama’s.

En een lief-uitziende, maar zeer agressieve Kraanvogel die papa gewoon aanviel toen hij deze foto maakte.

En buiten zitten apen en zelfs dino’s.

He, de woonplaats van het stinkdier is ook hier.

En dan, midden in de dierentuin, ziet Chloé een paddestoel. Ze weet hem niet alleen te vinden, maar ook te benamen. En papa moet meteen een foto opsturen naar haar juf om hem te laten zien, want het is deze maand paddenstoelen maand.

Daarna nog wat dieren gezien, waar deze symbool voor staat, want we moeten doorlopen voor de vogelshow.

Het is wel koud, maar de moeite waard. Leuk verhaal, leerzame zaken, weet jij bijvoorbeeld waarom een gier over zijn eigen poten heen poept?

En altijd leuk om deze vogels te zien vliegen.

Nog even snel een rondje aan de andere kant, waar ook apen zitten, zelfs apen die ook cerials eten blijkbaar…

Maar dan gaan we snel naar binnen, en eigenlijk direct door de auto in… Op naar de Mac, waarmee we een super dag afsluiten.
Sylvain kan het niet laten nog één keer op de foto te willen, maar daarna is het toch echt afschminken, douchen en naar bed.

Weer een super dag met een hoog Dora-explorer gehalte.
Jammer dat mama er niet bij kon zijn, maar op verzoek niet voor niets zo veel foto’s gemaakt, zo is zij (en jullie lezers) er toch ook een beetje bij.