Na een half jaar was het wel weer eens tijd voor een APK. Na school dus op naar Dr. Stam in het Langeland Ziekenhuis te Zoetermeer.

Zus is bij haar vriendin aan het spelen, dus kunnen papa en ik mooi rustig aan doen, waardoor we goed op tijd zijn.
Thuis al even geplast. Gezien ik zindelijk ben, heeft papa geen luiertas bij zich. En dat blijkt ook niet nodig. Hij baalt wel dat ik vlak voor het wegen moet poepen, maar dat zal mij wat.. want als ik moet, dan moet ik!

Gelukkig is er wel tijd om nog even te spelen.

 

De vorige keer wist ik nog niet helemaal zelf hoe het moest, maar deze keer kon ik zonder hulp een heel treinspoor leggen.

Papa denkt alleen dat mijn bouw-inzicht nog niet voldoende is om al bij ProRail te gaan werken… Iets met stootblokken op de verkeerde plaats.

Maar dan word ik bruut weggeroepen om gewogen en gemeten te worden.
Eerst maar even de kleren uit en op de weegschaal.

 

Mmmm dat ziet er goed uit toch?
Papa wat staat er?

Oh ja, 11,4 kg dat is toch mooi meer dan de vorige keer (10,6 kg d.d. 10 mei 2017)

En dan mijn lengte, zal ik ook langer geworden zijn?

Thuis op de kast wel, maar of dat hier ook zo is…

En? Wat denk jij?

Natuurlijk! 94,8 cm en dat was de vorige keer 93 cm (toen afgerond naar boven).
Maar, toen moest ik nog liggen in de bak, en nu sta ik, dat moet ook wat schelen toch?

 

En dan is het traditioneel even wachten op Dr. Stam him self.

Even gek doen tot hij er is.

En als hij er eenmaal is spreek ik hem zelf keurig toe.
Papa praat ook nog even met hem over hormoonbehandelingen en dat het wel nuttig is voor mij ondanks dat ik voldoende groeihormoon in mij heb.

Maar papa is (gelukkig) duidelijk en zegt dat het niet nodig is. Met zijn eigen ervaring én het feit dat ik de 1,60 wel met halen is hij gerust. En ik eigenlijk ook, want dagelijks een prikje lijkt mij niets. En wat is er mis met 1,60 m? Meer dan de helft van mijn familie is zo lang… Dat is toch niet erg?

Na het gesprek test ik even of de stoel van de dokter ook mij past… en dat is natuurlijk zo, wat past mij nou niet?

 

Terug met de lift, hebben we wel verdiend. Snel de auto in, en niet zonder reden…

 

Ik ben zo moe, dat ik de terugrit niet helemaal meekrijg, ondanks dat ik in de stoel van zus mocht zitten.