Bieslanddagen

Papa zegt altijd dat je altijd even een praatje moet maken, want je leert altijd wel iets. Zo gaf hij gister het voorbeeld en leerde van een vader van een vriendin van mij, waar ik aan het spelen was, dat dit weekeinde de Bieslanddagen zijn. Voor ons onbekend, maar daar heb je nou juist het praatje voor…

Terwijl ik lekker aan het spelen was met een bootje en vriendin Elise, leerde papa van alles over een boerderij met allerlei leuke dingen.

Nu zijn we een dag verder… en wat denk je? Precies!
Maar niet voordat ik heb gezwommen. Het is zaterdag ochtend, en dat is de dag dat ik ga zwemmen. Met Sylvain als extra publiek, gaan papa en ik in de auto naar les. Omdat ik al vaker heb geblogd over zwemmen, geen foto’s deze keer, maar… het is wel leuk te zien wat ze buiten het zwembad hebben gemaakt. De gemeente Zoetermeer heeft hier een buiten-fitness gebouwd waar jong en oud op mogen spelen.

Klein nadeel voor ons, we mogen er wel op, maar we kunnen niet overal bij. Maar ja, wij zijn creatief en doen daarom aan fitness-for-2.

 

Maar daar gaat de blog eigenlijk helemaal niet over, dus hop naar huis, spullen pakken, mama meenemen en naar Biesland of waar we ook heen gaan.
Blijkt het gewoon vlak bij te zijn, vlak achter school. Het is even zoeken waar we de auto kwijt kunnen, maar papa en mama herkennen een straatnaam waar we via IKEA kunnen komen… Het zal allemaal wel, wij kwamen er, daar ging het om.

Nu de vraag: wat zijn nou eigelijk die Bieslanddagen? Nou, dat zullen we je laten zien. Het komt neer op een groot gebied met allerlei activiteiten, leerzaam, sport, spel en recreatie. Denk aan meer leren over wilde dieren door echt vossenhuiden te mogen voelen of zelfs een vossenkop. Of levende uilen te zien en allerlei opgezette dieren met grappige namen.
Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat een vos, en ook nog andere dieren, in de winter een andere vacht hebben dan in de zomer. Eigenlijk wel logisch, maar toch knap!

Ondanks dat ik al eens door een bij gestoken ben, durf ik toch langs de bijenkassen en help papa met het tillen van het karretje van Sylvain, omdat de weg wat smal is en niet makkelijk begaanbaar. Ik raad mensen die boer willen worden niet aan in een rolstoel te gaan zitten, niet handig!
We zien locale producten, biologische noten (waar Sylvain dan weer helemaal gek op is) en zelfs paarden. Woehoe, paardje aaien!

Sylvain weet herhaaldelijk duidelijk te maken dat hij ook achterop de kar met de tractor wil. Prima, maar dan moeten we wel even naar het opstappunt. Dat is even lopen, maar dan heb je ook wat.
Er liggen in een bak met stro kalfjes, waarmee je mag knuffelen, dat laten we ons geen tweede keer zeggen natuurlijk.

De stieren moeten met rust gelaten worden, die schijnen niet zo lief te zijn om te aaien… Nou, dan niet hoor.

Na zo’n stuk lopen wordt Sylvain toch wel een beetje moe… Gelukkig hebben papa en ik zijn karretje getild over de kleine weggetjes en heeft mama hem (hij en z’n wagen) al een flink stuk geduwd.
Gelukkig is er muziek, op de achtergrond zingt een mannenkoor. Best gezellig, zeker met een grote zak verse patat!

Na een rondje plassen komen we bij een kinder-ruimte, met schmink (maar daar is het wel heel druk) en mini-gofl, en een speeltuintje en… konijntjes!
Ook al hebben we die op school zelf ook, deze zijn wel heel erg lief.
Terwijl ik een balletje sla,

staat Sylvain in de rij om te aaien. Hij heeft een bekende voetballer voor zich in de rij.

Maar dat deert niet want het konijntje is zo lief en zacht!

Kijk nou wat een snoesje!

Daar moeten we even van bijkomen hoor… Even frissen neus halen op de schommel.

Na het spelen, lijkt het er op alsof we klaar zijn.
Via de ijsboer lopen we al likkend naar de auto, want we hebben nog een doel.

Vandaag komt Pikachu naar Zoeterwoude-shopping mall, tezamen met nog 4 bekende figuren.
Als we snel zijn, halen we het wellicht nog.

Al zoekend naar de juiste winkel waar ze moeten rond hangen, komen we langs de Action. Tja, zo’n winkel moet je in natuurlijk…
En direct is te zien dat Sylvain niet de meest serieuze mens is op aarde… De grapjas.

Buiten is het warm… we lopen heen en weer, maar nadat ik nog even Pipo’s in wilde om knutselspul te bekijken, vrezen we dat de vijf beroemdheden er al de brui aan gegeven hebben.
Wij besluiten van de teleurstelling maar een deugd te maken en laten papa ons nog één keer uitleggen hoe je nou van een brandweerpaal af moet gaan. En warempel, het lukt!

 

 

En dat is een mooi einde van een drukke maar wederom leuke dag! Geen Pikachu, maar wel een hoop lol, veel gezien en geleerd en moe…
Moe maar voldaan. Thuis lekker Oud-Hollandsch Bank hangen, en na he eten zonder zeuren naar bed.
Morgen weer een leuke dag!