Tsjonge jonge, wat duurde dat lang zeg… maar vandaag is het eindelijk zo ver: mijn verjaardagsfeest!
En dat terwijl ik pas zaterdag jarig ben. Maar omdat we donderdag niet compleet zouden zijn, woensdag papa niet kan en vrijdag het Goede Vrijdag is, is het lekker vandaag al! Donderdag uitdelen op school, zaterdag met de familie feest, maar nu dus lekker het feestje met mijn beste vriendinnen en vriendjes.
Het is zo veel om te vertellen dat ik het toch maar aan de hand van foto’s doe.
Laten we beginnen op het schoolplein.
Best wel spannend allemaal hoor, maar ik heb gelukkig nog het hoogste woord…
Broertje lief heeft er ook zin in.
En zo te zien is hij niet de enige.
Zelfs mama heeft er zichtbaar zin in!
En hier, onder de boom, hier stonden we allemaal eerder wel eens uit te checken, maar vandaag is het inchecken voor het feestje!
Klein stukje met de auto en dan rest ons alleen nog de voordeur.
Cadeautjes!
Nu eerst zingen hoor, zing je mee?
Dan de kaars uit… (opvallend snel gedaan, dus je moet goed kijken)
Waar waren we… oh ja, wie wil er taart?
En wie wil er op de foto?
Ik!
Ik!
En ik!
Enneuh… wie wil er cadeaus?
Cadeaus krijgen is leuk, maar geven is ook leuk. gelukkig hebben we allemaal lol.
Maar eerlijk is eerlijk, ik ben vandaag wel de grootste geluksvogel!
Euh, cake versieren?
Leuk om te zien dat ieder zijn eigen stijl en smaak heeft… Ik maak er toch het liefst een zooi van.
En daarna even spelen. Er gebeurt van alles. Dit is de knutseltafel.
Hier de tafel waar poppen worden verzorgd en getraind.
En omdat papa iedereen staat te schieten, neemt één van ons het op tegen hem en schiet terug…
En dat terwijl hier iemand betoverd wordt.
Oh, we gaan zo weg, nog even de energie er uit. Wie het hoogst kan springen.
En dan is het tijd voor bowlen. Het is een kwartiertje lopen van huis, eenmaal aangekomen valt op dat de schermen wel erg hoog hangen, waardoor wij even de stand van onze nek moeten aanpassen hoor.
Voor Sylvain is het allemaal te hoog, hij staat vast klaar bij het ‘draakje’ om te spelen.
Is er iemand die kan laten zien wat de juiste lijn is om op te gooien?
Goed, na overleg dus voorbereiden om zelf een bal te gooien.
Zo hard je kan…
En dan afwachten.
Mama, is het nou een glijbaan of niet?
Ja, maar niet voor jou Sylvain, maar voor de ballen…
Je legt hem er op…
Goed neerleggen en dan geef je hem een flinke duw…
En dan is het wachten… in het geval van Sylvain heel lang wachten…
En dan nu… een groepsmeeting, tips van mama. Goed luisteren!
En dan doet ze het één keer voor, goed kijken he!
Haha, dat zal je altijd zien… Gaat er maar één om, haha.
We kunnen mama troosten met bitterballen en kipnuggets.
Even genieten en samen ontspannen met een hapje dus.
Maar nu gaan we weer verder, concentreer je!
Nog één keer dan.
En mama? Ja, die geven we ook maar het draakje!
Poeh hé we worden moe… Even wat vocht nuttigen.
En dan is het nog even hangen voordat iedereen klaar is voor de groepsfoto.
Zeg maar gerust groepsfoto’s.
Maar de hamvraag blijft natuurlijk, wie heeft er gewonnen?
Dat maakt natuurlijk geen ene worst uit, want het is tijd voor de ballenbak!
En natuurlijk van de duoglijbaan.
Alsof er geen eind aan komt.
Zo leuk vinden we het.
En nu allemaal!
Komen de papa’s en mama’s nog niet? Ok, dan gaan wij over tot een ballenbak-gevecht.
Net zo lang en net zo hard, totdat we allemaal (zoek maar) van pure vermoeidheid instorten.
Doel bereikt. De papa’s en mama’s komen, zelfs met het laatste cadeautje, woehoe, nog een!
En voor hen die nog niet genoeg moe is, nog even springen.
Hoger, hoger!
Maar dan is het toch echt einde feest. Nog één keer hoera voor mij!
Is daarmee het feest echt ten einde?
Nee, natuurlijk niet, zo’n dag sluit je natuurlijk in stijl af. Patat van de Mac.
Iedereen super dank voor de leuke dag, de leuke belevenis en de leuke cadeaus. Ik zou willen dat ik elke dag 6 werd.
Leave A Comment