Ik heb er lang naar uitgekeken, maar het komt nu toch wel heel dichtbij. Ik vind het best wel een beetje spannend, om niet te zeggen eigenlijk best wel eng zelfs!

Het is nu toch echt zo ver. Moedig in de auto, met lood in m’n schoenen vlak bij de deur, en toch niet geheel zonder tranen de gang op… Papa mag niet meer mee, ik moet het zelf doen… ik kan het, ik weet het… Ik ga het ook doen, maar wil toch nog een knuffel, dat mag toch wel? Papa, mag je echt niet mee? Ah, toe nou? Een klein stukje dan?
Papa blijft volhouden… waarom ben ik dan ook zo slim… Ik ben toch nog geen zes, al die andere kinderen zijn zo groot en oud, nu ben ik helemaal de jongste en een van de kleinste. Dat was vorig jaar in Earth wel anders…
Mmmm ik geloof dat papa het meent, ik moet het echt zelf doen… en ik weet dat ik het kan. Kom op, rechte rug en lopen, tranen mogen komen, maar ik zal gaan. Oh, daar is Moèna, gelukkig wil zij mij brengen. En dat ondanks dat zij in Mars staat…

Veilig kom ik aan bij Jupiter, Annemiek (een van mijn twee juffen) ziet mij staan en ik krijg een warme knuffel. Het is ook wel een stap hoor… Er zijn nog maar twee andere kinderen, waardoor ik lekker even de aandacht krijg. Snel mijn eigen laatje vullen, jas ophangen en dan door mijn ‘buddy voor vandaag’ Joek meegenomen worden door de hele planeet Jupiter.
Wat is het mooi hier, en groot! En wat hebben ze hier een leuke dingen! Oh, het wordt echt al weer Joepiter. Joek doet het erg goed en Annemiek is, net als Sanneke maar die is ziek vandaag, vind ik ook erg lief, volgens mij wordt de reis door Joepiter een heel mooie, leuke en leerzame reis!

Zal ik jullie eens kort meenemen door de klas? Wel schoenen uit, het is net schoon gemaakt!

Kijk anders eerst maar even zelf rond, wat ik weet ook nog niet van alles wat het is…

Was je ook opgevallen dat we een vaatwasser hebben? Handig he? Hebben we meer tijd om te leren, want afwassen dat hebben we in Earth al geleerd.

Het is hier een stuk netter dan in Earth, ik houd er wel van!

En voor alle werkjes hebben we in de klas ook een laatje (lade eigenijk, ik weet het).

En als je goed kijkt, dan zie je mijn lade ook. Op één na links en dan in het midden.

Kijk nou wat een mooie tafel!

Of ik al gewerkt heb? Natuurlijk!

Weet je nog die twee jongens die mij toen ik voor het eerst op Casa was in Earth hebben leren inschenken? Ik zit nu weer bij Alex in de klas en vadaag heeft hij mij geholpen met het schrijven van de ‘ee’ aan elkaar, want dat mag hier! De eerste regel is van hem, de rest van mijn hand. Zo leuk om weer les te krijgen van hem!

De minibar.

En het versje dat ik al ken, omdat we dat elke dag even zeggen om te laten weten dat wij niet zomaar alles aannemen, maar dankbaar zijn.

Waar wij eten? Nou, gewoon aan de eettafel in de keuken in de klas.
Lekker zelf koken in groepjes en met hulp van een kok… Tja, voor niets gaat de zon op, ‘help mij het zelf te doen’ en ik doe het zelf. Zo werkt dat hier.

En dan net buiten de klas, in de hal, daar kan ik mijn jas en binnenschoenen kwijt (en eventueel andere kleding ed.). Mijn jas hangt nog keurig!

Ze hebben mij wel groot ingeschat hoor… In het midden de op één na bovenste lade is van mij. Sylvain kan er met kruk nog niet eens bij… Vanavond maar even heel veel groente eten.

Mooie klas he? Ik ga mij hier goed vermaken, vandaag was een super leuke dag… En zoals men zegt: een goed begin is het halve werk!

Weet je wat ook mooi is?
Mijn broertje. Die is er ook klaar voor. Zo startte zijn dag.

En zo vonden papa en ik hem samen in de keuken, lekker lezend op de oranje bank. Leren is leuk!