Vliegen en trainen

Gister kwam papa mij halen op school. Mijn trui was nat, mijn kont ook nat en zo vies dat de viezigheid door mijn onderbroek op mijn luier te zien was (leuk hoor buiten gaan zitten en glijden van de heuvels op het schoolplein). Mijn mouwen waren nat van het handen wassen en mijn gezicht zat onder het eten en/of snacken van vanmiddag…

Kortom een top-Casa-dag! Allen was ik in alle chaos zowel mijn schoenen als mijn jas kwijt.

Nadat papa mij volledig in nieuwe kleren had gestopt en nog twee setjes vieze kleren van vandaag meenam, gingen we zuslief Chloé halen. Eenmaal bij de klas gaf ze juf Linda een hand en liep naar ons toe. Maar… in plaats van een knuffel, begon ze te huilen en gaf aan dat ze pijn in haar buik had. Ik ging op de bank zitten, zij ging haar schoenen pakken en papa ging vragen of er iets gebeurd was en/of dat ze wellicht iets raars had gegeten.

Nog voor papa doorhad dat er niets aan de hand was, kwam Chloé al weer terug uit de wc van een eerste rondje overgeven. Dit herhaalde zich nog een keer op school en een keer in de auto. Voor haar niet zo’n leuke avond zal ik maar zeggen.
Ik heb mij verder normaal gedragen en heerlijk geslapen.

Bovenstaande zorgde er echter wel voor dat ik vandaag, net als Chloé natuurlijk, thuis kon blijven van school en dus lekker van alles heb kunnen doen. Waar zij de hele dag op de bank heeft gehangen en elke poging om te drinken er weer uitgooide, ben ik met papa op stap geweest om eten en wc-korrels voor Quincy (de kat) te kopen.

Belangrijk voor een dagje uit met papa is je slaap pakken, want je weet nooit wat voor activiteiten er gaan komen. En dat bleek een wijs besluit. Onder weg van de ene dierenwinkel naar de andere heb ik mijn eigen advies opgevolgd.

Want even verder op de dag leer ik gewoon vliegen!

Kijk mam, hier ga ik hoor!

NOG EEN KEER!

Van boven ziet het er minder imposant uit, maar toch voor hen die een goed diepte gevoel hebben.

Geheel zonder vliegangst!

Wat heb ik toch een sterke papa he?
En om ook zijn benen te trainen, heb ik nog een oefening bedacht voor hem.

Let’s see this in motion.

 

Opeens bedacht ik mij nog een verbetering voor een schildpad… Hij mag dan miljoen jaren oud zijn en goed geevolueerd, maar met mijn snoepschaaltje vind ik toch op eens iets uit. Een hard hoedje voor een schildpad. Tja, mag ik best pas 3 jaar zijn, maar Michelangelo en zijn vriendjes Leonardo, Donatello en Raphael kunnen nog veel leren van YipMan!