Laat ik beginnen met een waarschuwing. Naar aanleiding van mijn eerste blog over de brief aan Mark Rutte heb ik heel veel vragen gehad over de berichtgeving van het vervolg.
Natuurlijk wordt zo’n blog vervolgt.
Na de Koninklijke teleurstelling van de reactie van Maxima, hoopte ik op een positieve reactie van de baas van Nederland, Mark Rutte.
Helaas…
Nou… het is geen negatieve reactie… dat niet…
Het is nog erger, ik heb nog helemaal niets gehoord!
Ik had al bijna boodschappen gedaan en de tafel gedekt, maar het is wel heeeeeel stil in Den Haag.
Ok, ik heb gezien dat hij in het buitenland is geweest, maar twee weken moet toch lukken?
Tja… dan maar een herhaalde oproep. Ik zal wat meer ruimte geven, wellicht durft hij niet naar ons, dan geef ik hem wel de mogelijkheid om bij hem te eten. Hij heeft vast ook een huis waar je kan eten, hij moet toch ook eten? En anders kom ik wel langs op kantoor, kan ik meteen tussen de post kijken of je mijn vorige brief echt niet ontvangen hebt.
Het recept is eigenlijk net als de vorig keer…
Men neme een potlood en een papier met lijntjes.
Heel even nadenken wat je wilt schrijven en dan gewoon beginnen.
De opening is het makkelijkst: “live markrutten”
En dan komt de inhoud van de brief: “mag ik bij jou eeten” gevolgd door het alternatief dat ik vorige keer ook al bood: “of bij mij eten”.
Het geheel natuurlijk afmaken met een mooie tekening.
En dan moet ik van papa deze keer naast mijn e-mail adres: “chloe@delcour.nl” ook ons postadres zetten: “pruisischblauw2 2718kl zoetermir” je weet nooit of het nodig is.
De Koningin wist mijn adres, maar ik weet niet of Mark Rutte wel toegang heeft tot die database.
En omdat hij zo hard werkt en het land leidt, maak ik ook deze keer een mooie tekening voor hem, voor thuis aan de muur, of in de wc, of natuurlijk op kantoor. Mag hij zelf weten.
Ja, ik heb het echt weer zelf gedaan. Alleen het adres heeft papa gespeld, want dat is wel een rot naam… Wie verzint dat dan ook “Pruisisch blauw”.
En zie hier het resultaat:
En de tekening…
Wat moet je dan nog doen?
Precies… alles in een enveloppe en dan met postzegel op de bus. En dan weer heeeeel lang wachten tot je een brief met uitnodiging krijg toch?
En dan…een…. even kijken naar de camera…
twee… floep, zo, die zit.
Ik hoor snel van je Mark!
De aanhouder wint chloe
Torentju op z’n Haags. Dat moet zeker aankomen! Succes Chloé. Ooit gaat het lukken.
Hopelijk deze keer wel antwoord?