Wow, dat was nog eens een leuk weekend! Met z’n allen in een groot wonderpark in Duitsland.
Zoals elk jaar, gaan we met opa en oma en de hele familie een weekendje weg. Dit jaar naar Duitsland, naar een ouder kernreactor in Duitsland. En ook al klinkt dat eng, dat is het niet.
Wunderland is eigenlijk een wonderlijk land. Er woont niemand, maar veel mensen slapen er en het is helemaal geen land, maar er is wel heel veel te doen!
Er is geen monarch, maar er staat wel een echte zetel voor de koning en koningin…
Of een gaar zooitje Delcourtjes…
Hoe leg je uit wat je allemaal doet in twee dagen…
We gaan een poging wagen om een impressie te geven.
Oh wisten jullie trouwens dat dit hele park is gebouwd is op een nucleair terrein? Er staat een mega koeltoren of zo (zo iets zei papa), waar af en toe nog iets uit vliegt. Raar hoor…
Maar goed, daar gaan we zo naar kijken, want dat was nog alleen maar het uitzicht vanuit onze hotelkamer.
Voor we het park op gaan krijgen we van opa en oma allemaal een cadeau. Onze eigen afdroogdoek voor na het douchen, gaaf he!
Iedereen met eigen afbeelding en eerste letter van onze naam.
Het staat ons allemaal goed, maar de kleinste laten het even zien.
Dan hop het park in en alle attracties proberen. Er zijn er zo veel, pfff hier een impressie:
Een familie-trein.
Een draaimolen.
En zelfs eendjes vangen.
Hangen op de rand van een super-speelhal.
Een boomstam in het water. Chloé durfde er niet één keer in, maar zelfs drie keer! Wat een held!
Eerst van de kleine berg, leuk!
En daarna van de grote berg, super leuk!
En wij zagen oom Pascal en tante Dunja achter ons gaan (met Aelinn natuurlijk)
Ook eerst van de kleine berg.
En daarna van de grote berg.
Voor opa gingen veel attracties wat snel, maar hij heeft toch mee kunnen genieten gelukkig. Van Imaer kreeg hij zelfs een opblaas-Hello-Kitty te leen om hem gezelschap te houden.
He, wie is dit nou? Cowboy Billie Boem?
Tijd om zelf een rondje te rijden.
Opa achterin, kids achter het stuur. Wel zwaaien hoor opa!
Even zweven in de luchtballon-zweefmolen.
En kijk hier, Aelinn is een echte piloot, armpje over boord en vliegen maar!
Ontbijt, lunch, diner, alles is inbegrepen. Zelfs patat, drank en ijs in het park. Hoe groter het ijsje, hoe lekkerder!
Deze zijn zo groot dat je er in kan zitten, samen of alleen…. of op een rij met z’n allen.
En dan dat vreselijk enge ding die uit de koeltoren springt. Moet je kijken hoe hoog! 58 meter, zelfs boven de rand uit.
Ook al zijn de koekjes niet inbegrepen, papa en mama hebben altijd koekjes bij zich, en anders hebben opa en oma vast ook wel wat. Wat is het fijn om een Delcour te zijn!
Ik ben al groot, dus kan ik best m’n eigen luier-tas meedragen. Goed dat er wieltjes onder zitten.
Dat was dus een wandeling naar het avondeten. Alles wat je maar wilt en zo veel je maar wilt.
Inclusief drinken, wat ik natuurlijk als de beste zelf kan… zonder te morsen.
Na het eten lekker slapen. Vroeg naar bed, want wij staan vroeg op. We hadden er zo veel zin in dat 05:15 laat genoeg is om op te staan.
Wij met z’n vieren dus toch maar wat eerder gaan ontbijten, om daarna zo snel mogelijk naar de speelbak te gaan. Glijbaan is mijn ding, zelfs met m’n gezicht naar beneden.
Dan weer naar buiten zo veel mogelijk attracties in. Eerst in alle kleine leuke dingen, daarna weer wat grotere.
Dan het moment der groten… In de koeltoren gaan een paar waaghalzen de malle molen in.
Kleintjes op de stoel om goed te kunnen kijken. Gister al wat gehoord, maar nu gaan we het van dichtbij zien.
Papa, mama, oma, oom Pascal en tante Dunja en als grootste held Aelinn gaan er in. #respect
Wij moedigen de mama’s (inclusief oma) aan van beneden.
Dan nu live vanuit de malle-molen:
Na alle aandacht voor de grote onder ons, is het tijd voor het opvrolijken van de kleintjes. Van vlinder tot tijger, alles kan en mag.
Zelfs Sylvian weet zich om te toveren tot een grote man. De vlek op z’n neus is een foutje van ongeduld, maar eigenlijk maakt het hem nog meer een echte kerel.
Nu is het tijd voor de kleintjes om te pronken met hun nieuwe gezichten.
Dan nog even Koninklijk zwaaien vanuit de koets en dan gaan we inpakken en wegwezen.
En dan, op speciaal verzoek, de uitsmijter van de dag… De boomstam in het water…
Deze keer gaat Kiaran ook mee, en Chloé wil twee keer! De eerste keer is leuk, maar een tweede keer ook… Sterker nog, de derde keer ook!
Het gaat hard joh!
Wel jammer dat je schmink er af gaat. Want stiekem word je best wel nat hoor.
Een uitje als deze eindigt natuurlijk altijd met wat te eten, vandaag is dat ijs.
Nou… ok dan. Nadat we met elkaar gezamenlijk terug zijn gereden naar Nederland stoppen we bij Veenendaal West om auto’s te wisselen.
Maar ja, als de kinderen een grote gele ‘M’ zien… Dan is het patat-tijd!
Oma en Sylvain nemen het er goed van en proosten er op los.
Een gezamenlijke wandeling bij ondergaande zon terug naar de auto is het laatste wat we mee krijgen van deze avond.
Dikke knuffel, kus en dank voor iedereen en vooral opa en oma, want die hebben het weekend geregeld!
Ja!!!! Het was een geweldig weekeind. Fijn dat iedereen zo genoten heeft!!xx