Nou, deze hadden we nog niet gehad… De KNO-arts.
KNO staat voor keel-, neus- en oorarts.
Dr. Stam, mijn kinderarts, vond dat ik moest leren praten, maar daarvoor moest zijn collega bewijzen dat ik wel kan horen.
Iedereen weet dat ik goed kan horen, maar gewoon niet luister, maar blijkbaar willen ze gewoon mijn schoonheid van binnen zien.
Heel diep van binnen kijken is niet zo heel erg, maar meekijken maakt het wel leuk. Kijk je ook mee?
Vroeger kon ik hier niet eens lopen… De speelhoek deelt de KNO-afdeling met de kinder-afdeling, een bekende plek dus.
Eerst dus mama maar eens meenemen om lekker te spelen.
En dan op een stoel zitten, niets aan!
En al lijkt het eng, het stelt niets voor, met een mega lamp even in m’n oor kijken, en zie op het scherm naast me het resultaat… Prut in m’n oor en gezonde oorgangen, trommelvliezen en haartjes… Ik ben niet doof… nou wat een nieuws.
Zelfs met een toeter in m’n oor kan het.
Voor de arts kwam nog even geoefend om op een houtje te bijten, maar het bleek niet eens nodig.
Volgens de arts in opleiding moet ik nu VVD stemmen… Nou, dat zullen we nog wel eens zien!
Hadden wij ook wel kunnen vertellen dat je niet doof bent…. En dat praten komt ook wel goed! We hebben het al gehoord toen je in je bed lag te brabbelen. Het is gewoon nog even moeilijk om al de lettertjes in de goede volgorde te zetten